bugün

Dinsizin hakkından imansız geliyor. Herkes içini rahat tutsun.
Foucault'u tanımadan nasıl onun kurduğu bağıntıyı kurarsın anlayabilmiş değilim, gizli entel misin?
çok sıkıldım anasini satayim.
evde bira kalmadı, bira almam lazım.
Kış geldi ve ben hiç grip olmadan kışı bitirmek istiyorum.
Amin Allah'ım.
Bunalıyorum sözlük; işimden, arkadaşlarımdan, yeri geliyor ailemden..

içimde bitmek bilmeyen hatta gittikçe büyüyen sıkıntılar var. Başkalarına söylemeye anlatmaya takatim yok, bu dertlerle nasıl baş edeceğimi bilmiyorum.Hayattaki amacımı bilmiyorum, Ne yöne gittiğimi bilmiyorum, hedefim yok...

savruluyorum..

Bazen içime attıklarımı göz yaşlarımla akıtmaya, dışarı atmaya çalışıyorum ama olmuyor. Gözlerim doluyor ama göz yaşlarım akmıyor.

Her şeyden herkesden soğudum, soğumaya da son sürat devam ediyorum.

Tükendim.
"kuş ölür, sen uçuşu hatırla" diyor ya şair... hiç unutmayacağım... asla...
iş çıkışı saatinde yol kapatıp halkın adamı olan cb. Helikopteri çeyizlik mi ödedik biz?
yıllar boyu hatalarımdan ders çıkardım deyip artık daha güçlüyüm sanıyorken bunların korkudan örülmüş bir duvar olduğunu, yeniden aynı şeyi yaşama ihtimalimde bile "tekrar üzülmek istemiyorum" diye ağlarken anlamak biraz canımı yaktı.

çok isterdim ilerisini düşünmemeyi, ne olacak dememeyi.
aslinda bir tespit bu soyleyecegim kendimle ilgili.
su an hafif los ortamda akustik bir konser salonundayim. konser ara verdi. oturanlardan bir adamin uzerinde cubbe, kafasinda da kep var zannettim. isik oyle bir vurmus, adamin omuzlari universitenin yukuyle oyle bir bukulmus gorunuyordu ki.

bu akademi beni biraz olumsuz mu etkiliyor ne. iyice saskoloza dondum. herkese benden kep cubbe.
Tüm arkadaşları savaşta ölmüş bir asker gibi hissediyorum.

Artık buraya ait değil gibiyim. Ben de boyutlarımı, sınırlarımı aşabilmeliydim. Hiçbir eşya, madde, insan beni kabul edemeyecek. Denize atılmış bir şişe çaresizliğinde olmanın yorgunluğunu hissediyorum.
(#37716478)

Bugün hikayenin sonuna geldik. Ayağıma ikinci kez geldin ve bu sefer bana karşı konuşacak tek bir kelimen bile yoktu.

Ben bir salağım kendimi biliyorum. Seni yine affederim. Ama karşındaki adamın artık seni ilk bakışta seven eski adam olmadığını fark etmen beni mutlu etti.

Evet. Artık vicdanım ile bu konuda hesabım son buldu. Söylenecekler söylendi. Top sana ait. Ama kontrol bende.
bir erkek
ilk buluşmadan sonra
gözlerinin rengini
hatırlıyorsa,
bu demektir ki
memelerin küçük..!
arkadaşımla uykusuzluğu konuştuk geçen gün.
o başını yastığa koyar koymaz uyuyanlardan, ben de tam tersi.

soruyorum kıza, "yahu hiç mi derdin tasan olmaz senin, hiç mi bir şeyler takılmaz aklına?" diye; "tabii derdim oluyor canım bazen düşünüyorum" diyor bana.
sonra "ee o zamanlar kaç saatte uyursun?" diye soruyorum.. "beş dakika" diyor.
taaaam beeeeş dakikaaa.
kızın dertlere ayırdığı zaman beş dakika.

allah'ım bu gamsızlıktan istiyorum ben de.
Medeni hayattan bahseden züppelere, barıştan bahseden kansızlara, maziyi inkar eden namussuzlara inanma! Yaşasın milliyetçi türkiye!
Hafta sonu ve ben yine 8'de ayaktayım.

Uyumak istiyorummmmm.
Bu günlerimde de mi geçen gün ömürden.
Bitmezdi,
bir hissi yitirmenin yakıcı kasveti
Sevdikçe incindim.
mutsuzum, gerçekten çok mutsuzum. mutlu davranmaktan çok sıkıldım. bu hayat beni çok yoruyor.
Kimseyle konuşmak istemiyorum ama sen arasan evin perdelerinden bile bahsedebilirim.
Her şeyi bilmenize gerek yok. Haddinizi bilin yeter.
ben bu yıl içinde öyle şeyler yaşadım ve öyle dersler aldım ki. iyi ki diyorum, iyi ki o kötü günleri yaşadım. şimdiki düşünce yapısına da ruh haline de kavuşmama onlar sebep oldu. çok yıprandım evet, çok hırpalandım ama geçti işte, bitti. sonunda yine dimdik ayaktayım. kimse için ağlamaya da üzülmeye de değmiyor, değmeyecek. bunu illa bir sevgiliye yormayın, bu bir dost da olabilir. çok insan kaybettim, çok da insan kazandım. gelen gideni hiç ama hiç aratmadı. ben bana yeterim dedim ve yettim. hiç bilmediğim bir yere tek başıma gittim ve üstesinden de geldim. içimdeki gücü gördüm, kendimi tanıdım. ben ne istiyorum dedim bu hayatta, benim neye ihtiyacım var ya da neye ihtiyacım yok. hepsinin cevabını tek tek buldum. ben yoluma devam ettim ve edeceğim. karşıma yine engeller çıkacak, olsun varsın. takılıp düşeceğim ve yeniden ayağa kalkacağım. buna mecburum, yerde kalacak kadar zaman yok. benden bir tane var bu dünyada ve sadece tek bir hayat şansım var. benim başka canım yok, yenilenmeyecek de. öbür tarafın tam bir muamma olduğunu ve neyle karşılaşacağımızın belli olmadığını da düşünürsek, şimdilik sadece burası var. nefes alıyorum ve yaşıyorum. belki tam anlamıyla istediğim hayat bu değil ama yaşıyorum ulan! gönlümce gezip eğlenebiliyorum, yeni insanlar tanıyorum, yeni deneyimler tadıyorum. var mı daha ötesi? ölüm olan yerde yaşamaktan korkmanın anlamı yok, yaşayın gitsin be yaşayın bitsin!
delirttiler.
bazen yazmaktan çok susmak istiyor insan.