Eloria'nın eski ruhlarından biri olan Ünlü düşünür e****a'nın hiç okunmayan, sırlarla dolu, ölümsüz eseriyle veda edeyim;
"Biliyorum ki en coşkulu, en samimi duygular bile zamanla söner, canlılığını yitirir. yazmam gereken şeylerin sonu gelmiyor, oysa sen umursamadıktan sonra hiçbir anlamı yok."
ocak ayı gibiydi galiba, ya da yok. 2009 aralık gibiydi. buralara geldim.
iyi kötü de 4-5 yıl harcadım. epey bir entry girdim. az insan tanıdım. çok konuştum. hep konuştuklarımdan çektim. ağzım da elim de durmadı. geldiğim gibi de değilim ha, ideolojim de değişti. ama buraların ideolojik genel görüntüsü hep aynı kaldı, o üzücü.
bugün resmi olarak silik olma başvuru dilekçemi atıyorum moderasyona. geçen yıllar için teşekkür etmeye geldim hepinize. kiminizle söz dalaşına girdik kiminizle uzun sohbetler ettik. hepinizle bir şekilde orta yolu bulmaya çalıştım hep. bir tek kendimin orta yolunu bulamadım, gerizekalılığıma hakim olamadım.
aslında bana sorarsanız tam olarak bence ben de suçlu değildim. buralarda içine düştüğüm yalnızlığın da yüzüne tükürebilirim bence. hiç arkadaşımın olmamasının, ya da daha 3 haftadır gerçek bir dost edinebilmemin ne kadar geç oluşunun da.
fakat sanıyorum ki 5. günün şafağında doğudan gelen ordular gibi,
0.4 saniye gelen basketle finale kalınması gibi,
semihin, nihatın 2008 golleri gibi,
hiç umulmadık anda gelen sms in önce aveadır diye açılmayıp tam da beklenen kişiden geldiğini görmek gibi,
bana baharı müjdeleyen bir minik kardelene biraz tatsız şeyler yaşattım.
ve bu kez suçluyu bulmak kolay.
ben tabii ki.
belki de solmayacak kim bilir, ama soladabilir. ben artık yapamıyorum genşler. yanımda sürükleyerek elime bir halt geçmeyecek her şeyi yanımda sürüklemekten omuzlarım ağrıdı. babamın evinde de böyleydim ben, çekmecede birikirdi hep bir daha işe yaramayacak eşyalar. yaşlanınca da evim çöp ev olur işte benim bak. neyse.
eksi karma ile gitmek en kötüsü. kötü biri degilim. sadece patavatsız biriyim. kötü niyetli değildim. bu sözlük ve yazarlarının yanında bulunmayı haketmiyorum. elveda sözlüğüm.
