bu yaşıma kadar çok kadınlar kızlar geldi, geçti. ilk defa gerçekten birine aşık olmuştu bu deli gönül. şu kahpe dünyadan gerçek aşkı yaşayamadan gitmek var ya, en çok o koyuyor. olmadı, olmuyor da, olacağı da yok gibi. kısmet böyleymiş ne diyim. fazla geldik di mi ikimiz? kavuşsak sevişsek * olmazdı dimi? en azından en çoğuna kadar, sebep olanlara hakkımı helal edersem namerdim.
Tesla’yı araba markası zannedenlerle bilim, Michelangelo’yu ninja kaplumbağa zannedenlerle sanat, Beethoven’ın Fuer Elise’sini okul zili zannedenlerle müzik tartıştığımız günlerde yaşamak bize düştü.
Toplum içinde nasıl kalkılır nasıl oturulur nasıl yemek yenilir diye adab kurallarımız var ama kadına kıza çocuğa tecavüz edilmez şiddet gösterilmez diye adab kurallarımız yok. E haliyle böyle bir toplum da böyle bir iğrenç rezil hayatı hak ediyor. Gerçekten reva bize.
hata benim senin değil. sen güzel geldin, ama yürümek istedin, bense koştum. neticede çarpıştık sen ayakta kaldın ben ise düştüm. bu da böyle yarım kaldı.
