okumam yazmam yoktu, hemen hemen her akşam yazlık sinemada arka arkaya izlediklerimi sıralamam mümkün değil, zaten babamın kucağında uyuyakalır sonlarını hiç göremezdim.*
1997 de izlediğim anastasia. filmi çok net hatırlıyorum. şu ana kadar izlediğim ve bundan sonra izleyeceğim en güzel film zannetmiştim çocuk aklımla.belki bu kadar değil ama yine de güzeldi.
sinemanın varlığından 6 yaşımda haberdar oldum. abim ve ben babama bizi sinemaya götürmesini istemiş, o da tabi ki sallamıştı. ta ki başının etini yiyene kadar. sonunda bizi karşıyaka sinemasına götürdü. sene 1983.
tabi ki filmin yarısında çıktık ve tam 9 yaşıma kadar sinemadan nefret ettim. neden mi?
