Rüyamda beni allahın emriyle istemeye geldiler hocam inşallah..
Yalnız gelen kız ve ailesi yeni zelanda'lı idi. Ellerinde bir tepsi baklava ile kafile halinde gelmiş, oracıkta söz yüzüğünü takmaya niyetlilerdi. Ben de erkek halimle bi köpüklü kahve getirdim. Sonra baktım iş ciddi, annem hayırlısı falan diyor, babam tespihi şıkırdatarak kahveyi yudumlayıp ağzını çipçip ettiriyor; kıza bi işaret kesip dışarı çağırdım. Maksat reddetmeden önce düşüşü yavaşlatmak, egoya bak anasını..
Neyse kızla tanışıyoruz ki çatır çutur türkçe konuşması gözümden kaçmıyor, bildiğin afet-i cihan, can-u canan, bildiğin maralım, yerim yerim.. Adı da johanna böyle kumral, buğday tenli. 22 yaşında ama en fazla 18 gösteriyor. Kızı kandırayım derken kız beni kandırıyor.
Allahtan rüya devam etmedi hıristiyan bile olurdum o şapşallıkla.
şarkıcı tarkan'la aynı amfide ders öncesi münakaşa edip sen çıkışta görürsünvari hareketler sergilemek. arkadaşa dönüp "bunların artistliği anca karıya kıza geçer mına koyim" demek falan ve filan...
ürdün kralının evine gitmişim. salonunda kocaman elmas bir avize vardı. elmas taşlardan birinin içine hapsetmişti beni. evet, yıllarca orada yaşadım ben! sonra kraliçe gelip kurtardıydı.
rüyamda, ilkokuldaki bir arkadaşımla tekme tokat kavga ediyoruz. sebebini şimdi hatırlamıyorum ama, rüya esnasında çok fena savunuyordum düşüncemi. tam ağzım, burnum kan içindeyken uyandım. ''adam haklı lan'' dedim.
yıllarca hep ayakkabı giymeden sokağa çıktığımı görürdüm.unutuyormuşum nasıl oluyorsa, sonra binbir rezillik ne yapacağını bilememezllik falan..psikolojide bir anlamı vardır heralde..ama yüzleşmek istemiyorum *
geçen yine o sınıfı gördüm: her şey gayet normaldi, bulmaca dolduruyor, resim çiziyor, kendi kendimize şiir eleştirmenliğine filan soyunuyorduk. evet, böyle haltlar ediyorduk. teneffüs filan oldu - bir rüyada teneffüs olmaz, deme olm, oldu işte. teneffüste şöyle birkaç kişi bir araya gelmiş, arabalardan bahsediyoruz. yok "brand new cadillac"mış, toyota'ymış filan. işte ondan sonra kız arkadaşım geliyor, sonraki derslerin boş olduğunu söylüyor, gidiyoruz birlikte montlarımızı alıyoruz, derken sınıfın ortasında kocaman bir yumurta kolisi. ne işi var onun orada ulan? neyse, bizimki tutmuş yumurta kolisini yerinden kaldırmaya çalışıyor; götürüp çöpe atacakmış. mamak çöplüğü kırk kilometre hacı.
neyse sabah kalkmış, o yumurta kolisinde saklı derin anlamları (!) düşünüyorum, "her şey normaldi, o koli de nerden çıktı?" filan diyorum. rüyanın geçmişini hatırlamaya çalışıyorum, işte ancak o zaman fark edebiliyorum rüyanın geçmişini. inönü stadı'nın ortasındaki bir ping pong topu gibi, rüyanın veya rüyayı düşündüğüm dakikaların tamamına nispeten.
olay şu: arabaları tartışırken en iyisinin radiohead olduğunu iddia etmişim. evet, hem de siz bilmezsiniz havasıyla. adamın biri "sizin araba ne?" diyor, söylüyorum, inanmıyor, "broadway değil miydi la sizinki?" diyor - broadway, çocukluğumun derdi belası, içine tüplü ocakla, şömineyle binmediğimiz sürece donma tehlikesiyle burun buruna seyahat ettiğimiz arabamız, şoförle konuşsak da konuşmasak da. neyse, adama arabamızın markasını söylüyorum, hâlâ inanmıyor. tabii inanmaz ulan, "the bends" diye araba mı olur! ama ben öyle bir araba olduğuna ve bizim arabamızın da o araba olduğuna o denli inanmışım ki uyandıktan ve rüyayı düşünmeye başladıktan yarım saat sonra ancak farkına varabiliyorum bu noktanın saçmalığının!
ama radiohead'in arabası da kazalara filan dayanaklı olur herhalde - her şarkılarında bir araba kazası bahsi... ne biliyim!
lan dün gece bir rüya gördüm, öyle böyle değil. resmen artık rüyalarımda sadistçe şeyler görüyorum. anlatayım;
akşam okuldayım (akşam niye okuldaysam), samimi bir arkadaşımla konuşuyoruz. okulun ilk katındayız bu arada. neyse işte abi, arkadaşla iddiaya giriyoruz. ama nasıl bir iddia!
iddia şu, küveti suyla dolduracağız, iki tane kişi bulup, kafalarını küvete sokacağız. en fazla eşinin kafasını küvette tutan kazanır!
bildiğin sadistlik, ama bununla da kalmıyor. ben iki tane şahsı seçiyorum, gidiyorum yanlarına iddiamızdan bahsediyorum. kabul ediyorlar (rüyamın mal karakterleri bunlar) neyse abi ben kendi tarafımdaki kişiyle plan kuruyorum. birden beni kucaklıyor. dışarı çıkıyor. ben şaşkınım tabii. elinde bir kediyle giriyor okula. ama kedi nasıl bir kedi! hani böyle aşırı tüylü kediler olur ya, işte onlardan. neyse 30 kişi üşüşüyor kedinin etrafına. ben "ne oluyor" diyemeden bunlar kediyi linç etmeye başlıyorlar (kaddafi'den etkilendik herhalde). biri tekme atıyor, öbürü sopayla tırmıkla dalıyor, kimisi kediyi tutup sağ duvara, sol duvara ve tavana vuruyor. kedinin pestili çıkıyor. her taraf kedi tüyü. neyse, kedi sonunda kalabalıktan kurtulup kaçmaya çalışıyor. ama her yeri kanlar içinde. psikolojisi bozulmuş. derken sakallı biri kedinin kuyruğundan tuttuğu gibi fırlatıyor.
kedinin yanına vardığımda ölmüş olduğunu görüyorum. çok sinirleniyorum. arkamı dönünce kimse yok. sınıfa doğru yürüyorum. bizim okulda demir bir kafes var koridorda (artık yokmuş ama), onu alıp duvara fırlatıyorum (hulk gibi olduk). neyse sınıfa giriyorum. herkes konuşuyor. "susun ulan" deyip tahtaya yumruk çakıyorum, tahta kırılıyor. herkes susuyor, bende başlıyorum onlara sövmeye. dümdüz gidiyorum, çocuklardan biri ağlamaya başlıyor. bende "yürüyeceğim biraz" deyip dışarı çıkıyorum.
karanlık koridorlar, karanlık. benim her bu tarz saçma rüyalarımda bir gece teması olur. insanların yüzünü karanlıktan görmüyorum. yanımdan geçip gidiyorlar. en üst kat tamamen karanlık. elimle feneri açıyorum (birden elimde fener oluyor) 300 kişi sigara içiyor. kapatıp aşağıya iniyorum. sonra zaten "daha da bu okula gelmem" deyip çıkıp gidiyorum.
ne mal rüya lan. he bu arada, bunu okuyarak en azından 5 dk harcadın. sana da acıyorum. *
