kırılmış, üzülmüş ama şimdi iyi, iyi olmaya çalışıyor. hayatın, gereksizliklerine üzülecek kadar uzun olmadığını kendisine hatırlatmaya çalışıyor. anneannesini çok özlemiş bir de, onu çok sevmiş.
Gecenin derin karanlığında,laptopun ekranının azaltılmış parlaklığıyla birlikte surata yansıyan ve psikolojik ruh bozukluğuyla gelen saplantılı düşüncelerin klavyeye aksetmesiyle ortaya çıkmış ve sözlükte yazarken yuuhh yaa ben cidden hastaymış sorunluymuşum dedirterek farkındalığına vardıran sözlükte yazar olmaksa buna karşın alternatif bir tedavi şekli.
Tanım :''Sağ tarafa sol frame gibi bir bölüm açılsada, her yazarımsı oraya kendi ruh halini yazsa bizde yorumlasak'' düşüncesini beynimin ücra köşelerinde dolandırıp, buraya entry olarak girmemi sağlayan başlık.
yazarların o an ne hissettikleridir. kendileri söylemedikleri sürece bilinemez. zira hissettiklerini entryleriyle sezdirmeyecek kadar iyi yazarlar vardır.
farz-ı misal, sizi yardırıp yerlere yatıran adamın dertler içinde boğuluyor olmadığı ne malum?
yazılan enrtylerden az çok belli olan ruh hallleridir. kimi sevgilisinden, kimi arkadaşından kimi de hayattan dertlidir. bazısı da hayatı hiç umursamaz haldedir. yaş durumuna göre de, umutsuz olanlar ve hayata umutla bakanlar birbirinden ayrılırlar.
