Sene 2006 ergenliğimin pik yaptığı zamanlar. Yorgan iğnesini kolonyayla yakıp çenemi delmiştim. O zamanlar piercing alacak durumumuz yoktu tabi çenemde küpeyle dolaşıyordum.
trafikte, içinde ailesi olan bir arabaya yapılan saygısızlık içeren davranışları gördü mü illaki müdahale edip kendini riske atmak. yahut bir bayan tek başına araç içindeyse ve karşıdaki sürücü kadın diye ona saygısız davranış sergiliyorsa, direkt şoför koltuğuna giderim bir şey mi var amca derim. var derse ben de varımdır, yok derse illa toplumsal bir mesaj veririm, lafımı sokar belaya atlar giderim.
birisi yanıma yaklaşıp boğazıma bıçak dayasa neden yapıyorsun diye sormam, sormamak. aynı şey silah dayayan kişi için de geçerlidir. korkmuyorum hiç bir şeyden. kendime karşı soğukkanlı olmak.
hard seksten hoşlanıyor olmam. hatta o kadar ki yatak odasının kapısının önünde sedye bekletiyorum, iş bittikten sonra bindiriyorum ambulansa dogru hastaneye.
bazen yorgun oldugumda veya daha degisik hissettigimde
sutlu cay yapip o sutlu cayi yavsca gozlerime suruyorum pamuk veya mendil ile.
yediyorum yani goz kapaklarima.
bi nevi cayla yuzumu yikamis oluyorum. illa sutlu cay olacak.
gozumun cevresinede suruyorum bazen.
bazen omuzlarima kollarima.
evet biliyorum nornal degil.
bir yaşındaki karnı aç olan yeğenime yemek tarifi kitabındaki yemeklerin resmini göstermiştim. canım benim parmağını önce resimlere sonrada ağzına götürmüştü. hala daha hatırladıkça üzülürüm.* ha birde bu o zamanlar daha yürmüyordu emekliyordu. elleriyle koltuğa yada kanepeye dayanarak ayakta bekleyebiliyordu, taa ki birisi onu ordan kucağına alıncaya dek. bende onun ellerini koltuğa koyup odadan çıkıyordum ve gizlice bakıyordum. canım benim birisi gelip kurtarsın diye attığı bakışları hala daha unutamam. *
çocukken bir muhabbet kuşumuz vardı. küçük bir şeydi. bir gün kanepenin üzerinde dururken üstüne yastığı bastırdım ve 5-10 saniye bekledim yastığı kaldırdığımda ölmüştü ama çocuktum.
küçük bir bebek olan kardeşinin ağzına, ciğerlerini full hava ile doldurup üflemek ve onun panik halini izlemek. (ne sapıkça, iyi ki ölmedin canım kadeşim, affet beni.)
