yazar 1986 yılın da erzincan'da dünyaya geldi.ilk, orta, lise, üniversite, yüksek lisans ve doktora eğitimini doğduğu kent olan erzincan'da tamamladı *.yazarın ilk yazı deneyimi ilk okul 3. sınıfta katıldığı okul genelinde ki bir kompozisyon yarışmasıdır. yazar söz konusu yarışmada derceye girememiş ancak mansiyon ödülüne layık görülmüştür *.o dönem de yazarın türkçe öğretmeni bu çocuğu takip edin diyerek yazara dikkat çekmişdir *.yazarın sözlük macerası ise sözlüklerin ilk açılmaya başladığı döneme denk gelir. yazar 2001 yılın da ekşi sözlük'te okur olarak göreve başlamıştır ve bu sözlükte okur olmasına rağmen yazdığı eleştirilerle dikkat çekmiştir mamafih ekşi sözlükte okur olarak 4 yıl gibi uzun bir süre geçirmesine rağmen yazarlığı kabul edilmeyince bu sözlükten istifa ederek * zamane sözlük'e geçmiştir ve kısa bir çaylaklık döneminin ardından yazar olarak kabul edilmiştir * .yazar bu sözlükte geçirdiği iki yılın ardından ağustos 2007'de uludağ sözlük ile tanışmış ve yaptığı başvuru kabul edilince uludağ sözlük'te de yazmaya başlamıştır klavyesi kıvrak ve esprili tanımlar girmeyi seven yazar * bekar ve aşka inanan biridir.*
temmuz 90'da dünyaya gözlerimi açmışım. doktorun ilk sözü "maaaşallaah" olmuş. e malum 3,5 kilo mu ne doğmuşum. bu çocuk çok zeki olacak demişler.
3 yaşında müthiş bi karizma yapmışım. belime kadar uzun, kıvır kıvır, sapsarı bi saçım vardı. 4-5 yaşında "denge" ne diye sorduklarında "düşmemek" diye cevap vermişim. o gün bu gündür denge sadece "düşmemek" demektir. 5-6 yaşlarında babamın motoruna binmeyi çok severdim. hele bi de öne oturdum mu yeter. e sonra komşunun kızına bisiklet alınınca bana da bisiklet alındı. tabi o dört tekerlekle uğraşırken ben 3 günde öğrendim.
anneme beni okula gönder diye tutturmuşum. e kadın dayanamadı 1 yıl önceden okula yazdırdı. yok tutturmasam geç yazılmış gibi bişey olacağım. herkes ilk gün zil zurna ağlarken ben anneme "hadi git git" diye kızdım. servise yazdırmışlar, servisten kaçar yürürdüm.
yıllarca yaz tatilini camilerde geçirdim, güzel günlerdi, birçok arkadaşım oldu. caminin takımı gaziantep'te 3. olunca belediye başkanı hepimize kıytırık birer ayakkabı hediye etti. yine de sağolsun. üç okul değiştik, her ne kadar istemesemde. futbolcu kağıtları vardı o zamanlar, beş ortaktık, binlerce vardı, on taneyle aşağı iner yüz taneyle eve döndüğümü bilirim. sabah 10'dan akşam 10 a kadar maç yapardık ama ne hikmetse hiç yorulduğumu hatırlamam. hele o mahalle maçları yok mu? sonra gta, cs, half life ile felan tanıştık. ister istemez kafelerde az sürünmedik. 8.sınıfta biraz inekleyip anadolu lisesini kazandık. hazırlık okurken bildiğim bütün oyunların sonunu getirdim. bomboş bir yıldı, gitar kursuna gitmediğime hala pişmanım. lise-1, lise-2 de teşekkürü zarla zorla aldık. bu sene yine ineklemeye başladım. internetmiş, cartmış, curtmuş herşeyi iptal ettirdik. malum iyi bir üniversiteye gitmek lazım. seneye bugün inşallah istanbul ya da izmir'de güzel günler beni bekliyor.
not: her yıl bugün güncelleşecek, güncellenmeyecek.
edit: 3 yıl sonra bakıyorum neler yazdığıma, herşey doğru ama istanbul, izmir değil de adana ..!
edit : 6 yıl sonra bakıyorum neler yazdığıma, iyi güzel de biraz salakça olmuş sanki..adana günleri de bitti tabi. mezun oldum sayılır. güzel evimden ayrıldım. şimdi herşey belirsiz. her neyse bu süreler zarfında ek olarak: istanbul, izmir derken çukurova inşaat mühendisliğini kazandım. yurttu, evdi derken güzel günlerim geçti, güzel arkadaşlarım oldu, güzel zamanlar geçirdik. 4 yıllık tatilim sonunda okul beni zorla mezun etti sayılır. bu rahatlıkla bu okul nasıl bitti hala şaşkınım. hayat ciddileşti amk geleceğe dair herşey belirsiz. üniversitedeki aşırı rahatlıktan sonra şu anda aile evindeyim. ruh halim karmaşık. hayatımdaki en önemli gün ise 01.04.2013 günüydü. umarım her zaman önemini korur. yapmam düşünmem gereken o kadar şey varken benim umurumda tek bir şey var. zorluklar beni bekliyor hem de çoğunuzun asla anlayamayacağı kadar büyük zorluklar. umarım abartıyorumdur ama şu sıralar hayalperest olmak en güzeli. ya büyük mutluluklar ya da büyük hayal kırıklıkları beni bekliyor. 3 yıl sonra yazarım. (bunu yazdığımı unutmuştum yazmaya devam etmem tamamen tesadüf)
17 ağustos' ta doğdum.
13 yasındayken annem beni uyandırdığında;
- hayırdır parti mi var? soruma,
+ deprem oldu cevabı aldım. korkumdan motoru bozdum.
13 yasına kadar cok sey yapmadım. 13 ten sonraki 7 yıl da birsey yapmadım, gitar aldım, adnan saygun , bach çalacak kadar gelistirdim, devam etmedim. simdi sorsalar, sol notasını gösteremem. 3- 5 defa asık oldum, bunlardan sadece bir tanesini istediğim zamanda ele gecirdim. hep istemediğim hatunlar tarafından asık olundum. hayatımın 8 senesi eminönü/ karaköy/ haydarpasa/ kadıkoy vapur hattında gecti. sehirici tüm vapur isimlerini, kac katlı olduklarını, hangisinin neresinin güzel olduğunu, hangilerinin bacalarında imzamın olduğunu sayabilirim. 20 yasına kadar birsey yapmadım. taksim' i hiç sevemedim. okulumu sevemedim. bölümümü sevemedim, sultanahmette okurken halı kilim karpıtçılara gülerken, halı kilim eski kumas tasarımı anasanat dalında buldum kendimi, bir sene gecti üstünden, gitar aldım, almadım aslında gitar geldi, pedal aldım, blues öğrenmeyi düsündüm, hala düsünüyorum. hayatımda üç iste çalıstım, komünist babanın fasizan baskılarla patronluğunu yaptığı lokantada garsonumsuluk, ( birsey yerken burası babanın yeri değil, ise gelmiyorum lan sizle mi uğrascam deyince de oğlum burası babanın yeri), anne zoruyla gönderilen bir mağazada kasiyerle sohbet, ( aslında tezgahtarlık da denebilir ki 3 ayda 2 pantolon satmak iyi bir basarıdır.) amcanın ofisinde mali danısmanlık islerine bakma adı altında uludagsozluk yazarlığı. bu isler hayatımda hicbir zaman önem tasımadı, en istikrarlı isime saat 10: 00 da gittim, hayatta en cok annemi sevdim.
1991: 6 haziranda doğdum.
1992: ilk defa doğum günümde konuştum ve * yürüdüm.
ilk şarkımı babamın verdiği gazla ''raptiye rap rap'' die söyleyerek evde tepindiğimi hatırlıyorum. *
1994: şuanki en yakın arkadaşımla tanıştım. * ilk beşiktaş maçımı izledim.
1997: ilkokula başladım. yazın yoğun istek üzerine bi de kardeş geldi bana.
2003: ortaokula başladım. hiç giymek istemediğim o formanın hesabını soramadım. ** yeni eve taşındık.
2005: kardeşimin sünnetinde bir anlık oks sonuçlarını telaşla beklemeyi unutup çok göbek attım.
2005 eylül: anadolu lisesini kazandım ve bu durumda sevinemediğim tek şey okul formasının ortaokuldakiyle aynı olmasıydı. **
2006:tm yi seçtim. *
2006 eylül:ilk defa inönüde maç izlemeye gidebildim.
2007:sıra arkadaşım sayesinde * sözlükle tanıştım.
2007(dün):ilk defa pilav yaptım *
bitti...
nazim hikmet olmeden 2 gun evvel dogmusum.
68 olaylarinda heidi gibi mutlu mutlu zipliyordum ege'de
lalelerle dolu bir dag basinda.
deniz, yusuf, huseyin asildigi yil da ilkokul siralarinda.
universiteye basladigim yil hala hasan mutlucan turkuleri caliyordu devletin radyosunda.
20 yildir uzaktan seyrediyorum daglarina bahar gelisini yurdumun.
gozume kestirdigim bir parca lidya topraginda zeytin yetistiriyorum dusumde. cocuklarima filan kalsin diye degil, icine ekmek batirip yiyecegim zeytinyagimi kendim yapmak icin.
bir de tohumdan yetistirdigim su keciboynuzunun meyve verdigini gormek istiyorum. 12 yil sonra verirmis ilk meyvesini.
0-12 yaş aralığı: bu aralıkta pipimin sadece işemeye yarayan bir organ olduğunu sandığım için bu yıllar boş geçmiştir diyebilirim.
12-15 yaş aralığı: her türlü porno dergi ve vhs kasetten porno izleyip asıldığımız yıllar hey gidi heyy..ilk defa almanca denen bir dil olduğunu bu yıllarda öğrenmiştim..
15-18 yaş aralığı: her türlü vcd'den vcd player'dan porno izleyip asıldığımız yıllar... artık amerikan pornoları piyasaya çıkmaya başlamıştı ozamanlar... lan ne abazanmışız o zamanlar bee
18-21 yaş aralığı: dvd player almaya karar verip dvd filmler eşliğinde asıldığımız yıllar... o yıllarda artık porno sektörü dünyayı etkilsi altına almıştı... porno endüstrisi demir-çelik endüstrisini bile geride bırakmıştı... yaş 21 olmuş daha porno-osbir modundayımışız beee..
21-24 yaş aralığı: divx player alıp eski dvd lerimi divx e çevirip eski porno filmleri izlediğimiz yıllar... ne günlerdi beee... eskiye bir özlem vardı o günlerde... insan o yaşlarda çok azgın oluyor yahu.. asıl asıl nereye kadar düşünemiyor ki hiç... halbuki ne iğrenç yaa..
1987-şanlı urfa'da doğdum ve annem hastalandığı için aynı anda doğum yapmış bir bayandan süt emdim;
1988,1989,1990-şanlı urfa'da büyüme evresinde geçti;
1991-ankara'ya geldim ve ailenin sadece baba ve anneden oluşmadığını öğrendim;
1992- 3. kreşimden de ayrıldıktan sonra nahide teyze bana baktı, o zaman kızlara el kaldırmamam gerektiğini babam bana öğretti çünkü bir kızın gözüne tekme atmıştım;
1993-okula başladım ve ilk dayağımı bir kızdan yedim;
1994-öğretmenimiz ani bir şekilde emekli olma kararı aldı ve sınıf değiştirmek zorunda kaldığım günler başladı. yeni sınıfında adım yeni mert'ti. bir de eski mert vardı.
1995-öğretmenime ilk karşı gelmeyi yaptım ve disiplin kapısında müdür muavininden sağlam bir tokat yedim;
1999-milenyumda yeni bir heyecan ortaokul başladı;
2000-ulan ben gene çok başarısızdım;
2001-adam gibi çalışmadan günler geçirirdim; ayrıca bu zamanlarda askeri lise sınavları vardı, ve ben spor kısmında elendim, hayatımın sonu zannediyordum ama şimdi düşününce eğer kazansaydım sanırım hayatımın sonu o zaman gelecekmiş;
2002-düz lise olarak başladığım çankaya lisesi'nde hayatın en zor günlerini yaşadım. okulda bıçaklamalar falan bu tarihlerde oldu.
2003-lise sona geçtik ve mükemmel insanlardan ayrılacağıma cidden üzülerek geçirdiğim bir seneyle şuursuzca ders çalışma senesi olarak tarihe geçti.
2004- üniversite hayalleriyle girilen össden beklenildiği gibi pek iyi bir sonuç alamayınca 1 sene daha deneme süreci vardı; ve iğrenç dönemler işte bu sene başladı. sıkıntılar içinde bir sene oldu.
2005- hayatın üniversiteye girince mükemmelleşeceği düşünülürken, gene puan kötü gelmiştir. 313... puan fena değil ama hiçbir mühendislik olmadığından ötürü kktc doğu akdeniz üniversitesi'ne gidilme kararı alınmıştır.
2006- senenin başında uludag sözlükle tanışılmıştır. hazırlık dönemi zor bela atlatılmış, ve bölüm için harika bir tatil yapılmıştır. ayrıca tain izmir'e çıkmıştır.
2007- ilk defa bölüm dersleri alınmış ve hazırlık döneminden daha kolay bir sene olmuştur.
82 de dogdum (sakarya) (ama manisada yasadim) 2000'de uni deydim ( eskisehir, ah eskisehir ) 2006 (Mezun) 2007 ( duzene teslim olarak ankarada dislilerden biri olan insan )
sözlük yazarlarının hayat hikayelerinin kronolojik sıralamayla anlatımıdır:
- 1992.. ilk defa okul önünde top oynarken çektiği şut bir kızın suratına isabet etmiş ve onu ağlatarak öğretmeninden dayak yemiştir.
- 1993.. ilk defa pipisini fermuarının arasına sıkıştırmıştır.
- 1994.. ilk defa kamışına su yürümüştür.
- 1995.. ik defa 1.000.000 dolara verir misin sorusuyla karşılaşmıştır.
- 1996.. iLK DEFA TERBiYESiZ LAFLARI SEBEBiYLE BiR KIZDAN TOKAT YEMiŞTiR.
- 1996.. iLK DEFA AHLAKSIZCA TEKLiFLERi YÜZÜNDEN BiR KIZDAN TOKAT YEMiŞiR. TERBiYESiZ LAFLAR YÜZÜNDEN TOKAT ATAN KIZDA BU AŞUFTE KIZDIR.
- 1997.. iLK DEFA BiR ÇIKMA TEKLiFi ALMIŞTIR. ÇIKMA TEKLiFiNi EDEN AMCANIN CEMiL iPEKÇi BIYIKLARINDAN VE KIRMIZI TAYTINDAN HUYLANMIŞ, TEKLiFi REDDETMiŞTiR.
- 1998.. iLK DEFA ÜNiVERSiTE SINAVINA GiRMiŞTiR. HiÇ ÇALIŞMADIĞI iÇiN S.Ki TUTMUŞTUR.
- 1999.. iLK DEFA ÜNiVERSiTEYi KAZANMIŞTIR.
- 2000.. iLK DEFA MiRC i KULLANMIŞTIR.
- 2000.. iLK DEFA YAZ OKULUNA KALMIŞTIR. ailesini bankacılık kursuna gidiyorum diyerek uyutmuştur.
- 2001.. iLK DEFA PORNO SiTELERE GiRMiŞTiR. indirdiklerini evdede izleyebilmek için bilgisayar alması gerektiğine karar vermiştir.
- 2002.. iLK DEFA EKŞiSÖZLÜĞÜ OKUMUŞTUR. ne olduğunu anlamayarak siteden çıkmış ve yeni porno siteleri aramaya koyulmuştur.
- 2003.. iLK DEFA BiR HOCAYA YALAKALIK YAPARAK DERSTEN GEÇMiŞTiR. bu yaptığından hiç utanmamıştır.
- 2004.. iLK DEFA POKER OYNAMIŞTIR.
- 2005.. iLK DEFA ASKERLiK YAPMIŞTIR.
- 2006.. iLK DEFA iDDAA OYNAMIŞTIR. 1 e 156 soktuğu kuponun fotokopisini evinin dolabında muhafaza etmiştir.
- 2007.. iLK DEFA ULUDAGSÖZLÜK iSMiNi DUYMUŞTUR .
1984 yılında istanbul'da doğdum.
2000 yılında sigaraya başkadım, aynı yılın yaz aylarında alkolle tanıştım.
2001 yılında okuldan kaçıp rutin kahve ziyaretlerine başladım.
2002 yılında üniversiteye girdim aynı yıl ilk kez aşık olduğum kızla çıkmaya başladım (bu döneme kadar hem aşk hem ilişkiyi bir arada görememiştim).
2007 yılında üniversiteden çıktım. hayatımdaki tek değişikliğin üniversite olduğunu söyleyebilirim. geri kalan tüm alışkanlıklarım hala devam etmektedir ve bu nedenle hayatımın dönüm noktalarıdır.
doktor hesap hatası yapmadıysa yaklaşık 5-6 gün geç doğmuşum.
güzel bir çocukluk geçirdim. tom sawyer olmasam da ukalalıklarımın, yaramazlıklarımın, maceralarımın bir kısmı hala anlatılır durur. benden sonraki sıpaların yaramazlıklarından bile sorumlu tutuluyorum hala. (bkz: bu senin elinden su mu içti?)
oldukça krizli ve "bu sağ çıkmaz" denen bir adölesan dönemini ölmeden ve kimseyi öldürmeden atlattım. mutluyuz, gururluyuz. *
o arada bir yerde üniversiteye girdim, kalan 2 dersi vermeye çalışıyorum, bir yandan iş bakıyorum. işsiz ve asalağım. *
hala buralardayım. ben de sonraki sezonu bekliyorum... ama çok uzun sürdü... e, hadi? *
yıl 1985:
-temmuzun sıcağında izmir'de dünya nüfusuna dahil olmuşum.
yıl 1987:
-daha ne olduğunu anlamadan eve benden küçük bir bebek getirdiler, sonradan öğrendim kardeşimmiş.
yıl 1991:
-ilkokula başladım, okumayı erken söktüm galiba, kırmızı bir şey taktılar yakama...
yıl 1993:
-artık okula giderken yalnız değildim, kardeşimle takılıyoruz.
-eve gelirken ilk ciddi kazayı atlattım, yağmurlu havada rogar kapaklarını açan insanların mantığına şey edeyim; kanalizasyona düştüm.
yıl 1994:
-bizimkiler yeni bir eve taşınmaya karar verdi, mecburen okul da değişti tabi.
yıl 1995:
-yeni okulda ilk sevgilimi buldum, okulun en güzel kızıydı.bütün gün dansa davet oynardık okul bahçesinde.
yıl 1996:
-ilkokul bitti ve ortaokul için özel okula gönderdiler.farklıydı orası, alışmak zor oldu, habire kayboluyordum okulun koridorlarında.
-hazırlık diye 1 senemi yediler, hiç anlamamıştım o zaman.
-uzun süre beraber olacağım arkadaşlarımla tanıştım okulda, iyi de yapmışım.
yıl 1997:
-yine taşındık, okul aynı ama, devam.
yıl 2000:
-4 yıllık ortaokul bitti, aynı okulda liseye devam.
-inekliği biraz bırakıp sosyal olmaya karar verdim, baya çevre yaptım.
-hayatıma ciddi olarak ilk kez birini soktum, romantik ilk öpüşme ve çok zorlandım.
yıl 2001:
-ilişki fazla sürmedi ayrıldık.ne olduysa ondan sonra oldu, bir daha uzun süreli hiç kız arkadaşım olmadı.
-sigaraya başladım, kim bulaştırdıysa ...
yıl 2002:
-öss stresi başladı, sağa sola saldırıyorum.
-ilk kez aşık olduğumu zannettim, peşinden koştum.en sonunda ulaştım sonradan farkettim ki aşk değilmiş bu.
yıl 2003:
-okuldan iyi bir derecede mezun oldum.annem ve babam uçuyor.
-7 senelik ortamımdan ayrılmak çok koydu, en iyi arkadaşlarım da yoktu artık.
-öss'ye girdim ve sağlık sorunları nedeniyle sıkıntılı geçen bir 180 dakika sonucunda pek istemediğim bölüme kayıt yaptırdım.
-üniversitede ilk günler, herkes benim çok küçük olduğumu zannediyor ama yaşım normaldi.
yıl 2004:
-üniversitedeki ilk yılı bitirdim, sevmedim ben burayı.ilk yaz okulu macerası...
yıl 2005:
-bu bölümün 4 senede bitmeyeceğini anladım, ikinci yaz okulu...
yıl 2006:
-okulun kesin olarak uzadığına karar verdim.
-arabayla bariyerlere çarptım, öldüm sandım fakat hala hayattayım.
yıl 2007:
-küçük kardeşimi askere gönderdim, yadırganıyor evdeki yokluğu.
-okuldaki 4. yılımı da bitirdim ama mezun olamadım hala öğrenciyim...
1983 doğdum ve çocukluğumu bilemeden okula gönderildim sırtımda külçe gibi bir çantayla. kah okudum kah okumadım, bir ileri iki geri derken ilk gençlik heveslerim, aşklar, meşkler korkunç bağlılık dolu yüklü sevgileri taşıdım. sırtımdan inen çantamın ağırlığı 16'lı zamanlarımda kalbimin içinde bir yerlerdeydi artık. kimi sevdiysem sürekli yüklendim o sevgiyi fazlasıyla. ucuz hamaldım sevgi hususunda. sonra bir gün askere geleceksin dediler, gittim. hazır oldum, rahata geçtim, tüfek astım omzuma. sonra dediler ki bir gün hadi artık gidebilirsin. oysa ki ne çok sorumluluktu aldığım orada, zimmet diyorlardı adına. kurtulduğuma sevinmiştim bu zimmet davalarından vatan hizmetinden ziyade. meğer döndüğümde hayatımı bana zimmetlemişler. şimdi hayatın yükünü sırtlandım ama anladım ki ne okul çantası, ne aşk meşk, ne askerlikti benim yüküm, sene 2007 itibarıyla. benim yüküm benmişim kim bilir daha kaç sene bu yükü taşıyacağım. **
büyük burnunu dünyaya sokmada gecikmeyen pezzo-soprano sisli bir 9 aralik sabahi meydana geldi. sene 1985'ti o zamanlar.ufak yaslarda kendini çizgi film kahramani zanneden yazar kendini tazmanya canavari sanip sudan kaçmaya baslayinca uzun süre denize girmedi ve yikanmadi. çizgi film kahramani olmadigini anladigi günlerde denize girip yikanmaya basladi ve kendini çizgi romanlarda buldu, onlara özendi,çizmeye özendi. hala da özenmeye devam ediyor, elinden biri tutsa su tembelligini atip bir isler çikartacak belki de... dört yasinda kafasina inen vitrin kapagi ve alti yasinda yedigi minibüs darbesi onu saçma düsüncelere itti ve bu saçmalıkların günlüğünü tuttu o günden beri. su an onu tek iyi hissettiren sey pirinç çuvalina elini daldirdiginda hissettigi serinlik hissi.
