insanları izlemeyi seviyorum, yan masaya bakmayı da. sevdiğim bir yönetmenin dediği gibi, yan masada daima bir hikaye vardır. bu muhteşem bir merak uyandırır zihnimde.
ayrıca, düşüncelerden bir anlık olsa bile kurtulmanın en güzel yolu kalabalıklar içinde sessiz sakin yürümektir diye düşünüyorum.
Sessiz sakin bir köy evindeki sobanın hemen dibindeki minderin üzeri.
Pencereye vuran yağmur sesi eşliğinde muhabbeti güzel herhangi bir insanla çay eşliğinde geç saatlere kadar oturmak ne güzel olurdu.
Yatağımda olmak istiyorum. Fakat çalışma masama da ihanet etmek istemediğim için yatağıma “hemen dönüyorum aşkım” diyerek veda ettim. iki kişiyle ilişki yürütmek çok zor... :(
kedi tüylü sevimliliğinde birkaç battaniyeye sarılı; Çiftkişilik bir yatakta kış uykunda. Tıpkı bir ayı gibi. Her zerresi kelebeklere dönüşen boz bir ayı gibi. Derin bir uyku, bahara değin.
