her ne kadar kendi mezar taşımı göremeyecek olsamda yavuz çetin'in mezar taşında yazdığı gibi ''bir gün gelir herkes kendi yoluna gider, her şey nasıl başladıysa öyle biter. '' yazmasını isterdim.
buradaki ihtiyar adam sade bir hayat yaşadı ve öldü.onun iyi bir insan mı yoksa kötü bir insan mı olduğunu bilmiyoruz.ama fazla önemi yok bunun.önemli olan bir zamanlar yaşadığıdır.şimdi öldüğüne göre artık bu da önemini yitirdi.bir şiir işitmiştik eskiden,yaşayan her şeyin kutsal olduğu yazılıydı bu şiirde.insan düşününce bu küçük cümlenin göründüğünden daha önemli olduğunu anlıyor.ölmüş bir ihtiyar için dua etmeye gerek yoktur.o rahata kavuşmuştur.onun yapabileceği bir tek şey vardır.biz yaşayanlar içinse yapılacak binlerce şey var ve biz hangisini yapacağımızı bilmiyoruz.eğer dua edecek olsaydım önlerindeki çeşitli yollardan hangisini seçeceğini bilmeyen biz yaşayanlar için dua ederdim.burada yatan dede tek ve mutlak yolunu seçecektir.onu örtün ve bırakın yoluna gitsin...
04.07.1982 yılında doğmuş xx.xx.xxxx tarihinde yaşama gözlerini yummuştur.
amma çok yasadi 125 yil az degil
artik gitme vakti geldigine inandi
hala genç oldugunu soyluyordu
ama her zaman yeni yer kesfetme istegi
burdada öne çikti..
125 yasinda yine iyi gorunuyordu
ama cennette 33 yasinda olmak daha cazip gelmisti
ruhuna el-fatihaa..
mezar taşı demek mezar demek ölüm demektir. bilmiyorum hiç babanızı toprağa gömdünüz mü? hiç kefenli haldeyken onu alıp da toprağa yerleştirdiniz mi? hiç o toprağın üstündeyken kefenin üzerinden buz gibi olmuş yüzünü öptünüz mü?
belli ki bu başlığı açan ve bu başlığın altına yazanlar bunların hiç birini yapmamış. o yüzden de mezar taşı gibi acı ve de üzüntüyü çağrıştıran bir meta hakkında dahi geyik yapabiliyorlar. ne diyim; umarım ömürleri boyunca mümkün olduğunca az mezar ve mezar taşı görürler.
