Hiç düşünmedim ama bir gün denk gelip okuduğum bir sosyolog ablanın kisa ve öz notu beni derinden sarsmisti.
Aynen şöyle yazmıştı :
“Çok acı var, dayanamıyorum. Lütfen beni affedin ve kendinizi üzmeyin, siz elinizden geleni yaptınız. Çok özür dilerim. Çok çaresizim. Özür dilerim. Lütfen çıtçıta iyi bakın. Ve paramı ve her şeyimi hayvanlara bağışlayın.”
Ilk cümlesi o kadar haklı ki. acı hissedilmek ister ve bunu fazlasiyla hissedenlerin basvurdugu bir seçenek intihar .
