gönül yakınlıkları. felsefe kitaplarının ilgimi çekmediğini bildiğim halde ödünç aldığım kitap. yarısına kadar bile okumaya tahammül edemediğim kitaptır ayrıca kendileri.
dublinliler- James Joyce. Okurken ne olduğunu anlayacağım diye genlerim değişmek üzereydi, nerdeyse travesti olup çıkacaktım metabolizma kaymasından, yarıda bıraktım; bir okuyup da anlayan varsa nolur beni de aydınlatsın, artık sikseler okumam bir daha.
bu üç kitabı okudum ama yer yer beğendim, kitabın geneline bakınca sevmedim. belki de bunlar üzerine yapılan o kadar övgüler neden oldu buna... bence kitaplar şahane mahane, şaheser filan değil.
ama bunu dedim ya, katledilirim filan, korkuyorum. "tutunamayanlar"a laf edildi çünkü. bir tek kitap okuyan, kitap beğenme veya beğenmeme hakkı bir size ait çünkü.
Ayşe Kulin- iki kitabını okudum (adlarını bile hatırlamıyorum ama biri kurtuluş savaşı sırasında geçiyordu veda mı deva mı ne haltsa), bitirince kendimi işi gücü olmayıp da öğleden sonra pembe dizi izlemekten başka bir halta yaramayan boşbeleş kocakarılar gibi hissettim, üçüncüsünü bir arkadaşıma hediye ettim, biraz da onun içi bayılsın, hihohaa.