geçmiş hatalarımın, günahlarımın, yanlışlarımın düzeltme fırsatlarının bir daha gelmeyeceğini düşünmek. aslında en çok hatayı kendimde aradığım için, bundan dolayı memnun değilim. ama yine de gidip aileme sarılabiliyorum çok çok şükür. annemin ve babamın, sen üzülme koçum her şeyin güzel olacak inşallah demesi yetiyor.
Verdiğin değerin yüzde 10 unu bile goremeyenlerdir. Haketmedigi hayatı yaşayan, zorunlulukla bulunduğum hayatı yaşamak mecburiyeti içindeyim. Saf karışıklıksiz sevenin olmaması, kafa dengi aile, dost ortamı olmaması bu mutsuzluğu ikiye katlıyor.
Pardon gece 4:40 da kalkıp yine karanlıkta spor adı altında 6 km falan koşmak zorunda kalmak.
Az önce akşam yemeği sonrası biraz kestireyim dedim. Geçen hafta Harika bir restaurant buldum bir gün akşam yemeğine gitmeyi düşünüyorum. Kesinlikle bir arkadaşımla gitmeliyim ama oraya erkek erkeğe gitmek hoş olmaz. En kötü üniversitedeki kankalarımdan biri izmirde yaşıyor onu bir akşam yemeğine çıkartacağım cunku oraya kesinlikle gitmeliyim.
Neyse rüyamda orayi gördüm ama eski sevgilimle orada yemek yiyordum Ve huzursuzdum. Neden bilmiyorum ama midem bulanıyordu.
Bu rüyanın da etkisiyle kendimi rahatsız hissediyorum.
Çok fazla keşkelerimin olması bee. Ama bundan sonra bu kötülüğü kendime yapmıycam.Hayırlısı buymuş deyip önüme bakıcam. Hayatımızda iyi şeyleri de yaşamak için kaç günümüz kaldı ki.
1-chester bennington un ölmesi. (şu an leave out all the rest çalıyor)
2-tomorrowland e bu sene de gidemedik.
3-son bir haftadır hiç çizmedim.
4-en yakın arkadaşım 500km ötede boku yemiş vaziyette.
5-3 gündür işemek ve yemek yemek dışında odamdan neredeyse hiç çıkmadım.(sanırım cumartesi akşamı bi dışarı çıktım.)
6-hangi günde olduğumuzu hiç bilmemem canımı her aklıma geldiğinde sıkıyor.(misal şuan)
7-kahve tükenmiş.
8-aklımda o var. gene.
9-bugünkü milli güvenlik kurulu toplantısı ve üstümden geçen alçak irtifa jetlerin gidebilecekleri tek bir yer olması canımı sıkıyor.
10-paramda bitti. fena tersoyum. sanırım bu yüzden dışarı çıkmıyorum.
11-fotoğraf makinemi satıyorum.
12-motorumu zaten satmıştım.
13-asumanı özledim.(zippom. onu da geçen sene satmıştım.)
14-sol bileğim de artık boş.(bi eksiklik,hafiflik hissediyorum yazarken.)
15-sanırım hiç yemek yemiyorum.
16-bacağımı neden sallıyorum.
17-gene onu düşünüyorum.
18-ve diğerlerini. bazen.
19-yazmıyorum da artık.
20-okumuyorum da.
21-uyumuyorum da. (ki zaten hiç uyumam)
22-hiç bir şey yokken olağanüstü şartlarda yaşıyorum.
23-hiç bir şey nasıl yazılıyor hala bilmiyorum.
24-kobe artık basketbol oynamıyor.
25-geçen sene ne güzeldi.
25-çok yaşlandım.
25-saçlarım bile beyazlıyor.
25-zayıfladım birde bu ara.
2 gün önce ablam evlendi. 2 kız kardeşiz ve annemle babam ablam ölmüş gibi depresyona girdiler. Bir yere gidiyorum dediğimde sen de git tabi bırak beni tarzı cevaplar alıyorum. Az kaldı kaçıcam ben de kocaya.
Ensemde bir şişlik var, ağrısız. Google'dan baktığıma göre lenf kanseri olmuşum.
Hastalık kaygısı yaşayan biri olduğumdan bu tip şeyler beni geriyor. Gündüz birkaç saat uyudum, uyandığımda dişlerimi sıkmaktan yüzüm ağrımıştı.
Tam olarak Bilmiyorum ama çok büyük bi hayal kırıklığı yaşadım her ne kadar üstünü örtmeye çalışsam da kendi içimde kapatamıyorum konuyu. Sonra, yaşadığım yerden sıkıldım neyse ama bi kac güne şehir değiştirecem bu sorun hal olucak yani. Bi de canım kronik olarak her zaman sıkılıyor daha sayıyım mı?
