iş yerimde, çay ocağımızın o küçük camından görünen, ıhlamur olduğunu sandığım ama ıhlamur olmayan, çok sevdiğim, hergün mesai başlamadan içtiğim kahveme ve sigarama o harika görüntüsüyle eşlik eden, ne ağacı olduğunu hala bilmediğim güzel ağaç dün yine ona baktığım bir esnada yapraklarını dökmeye başladı. güneşle dans ediyordu resmen. yaklaşık on dakika içinde yüzlerce yaprağını tek tek ve hızla döktü. büyülendim. ağaçların yapraklarını döktüğünü rüzgarın onları savurduğunu çok görmüştüm bu beni mutlu eder ama bir ağacın tüm yapraklarını bir seferde toprağa salması ve bunu biranda etkileyici bir ahenkle yapması, beni haddinden fazla mutlu etti. enerjisiyle kapladı içimi. o an gözlerimin görebiliyor olması da mutlu etti beni. ve yaradan'a duyduğum aşk tabi... hayatta ne çok mutluluk resmi var halbuki değil mi?
Türkiye standartlarında olamaz olmamalı. Zaten askari ücretle boğulan bir sürü insan varken birde üstüne üstlük dolar ve Euro vurdu nasıl nefes alacak bu millet. Biraz temiz hava alalım diyoruz aklıma benzin fiyatı geliyor hoff.
Birinci sinıf okutuyorum. Bugünlerde beni mutlu eden şey öğrencilerimin okumaya geçmiş olmaları. Mantığı kavradilar yani. Vermediğim birkaç harf kaldı fakat verdiğim harfler çerçevresinde yazdığım bütün kelime ve cümeleri okuyabiliyorlar. Ve bu durum olmadık yer ve zamanlarda aklıma gelip beni mutlu ediyor.
Önlerine bir metin koyuyorum, okumaya başlıyorlar. metin içerisinde henüz öğrenmedikeri bir harf denk geldiği zaman şöyle bir durup 'lan biz bu harfi görmüş müydük acaba' bakışı atmaları da ayrıca komik oluyor. Sevimli Düdük makarnaları.
ölümlük gördüğüm ders olan muhasebe sınavındam ucu ucuna geçtiğimi öğrendim bütünleme sınavında. ne de olsa liseden muhasebe çıkışlıyım bunun da faydasını bu sınavda gördüm.
