Okulumuzun bir güreş salonu vardı. Öğrenciler yattiktan sonra arkadaşlarla guresirdik. Bir gün yeni bir arkadaş gelmişti benim kilomdan belki 1-2 kilo fazla... Onunla güreş yaptım. Adamın bacakları beton gibiydi. Diğer arkadaşlara genellikle üstünlük sağlamama rağmen bu arkadaşı yenmem mümkün değildi. (Sonradan arkadaşın milli güreşçi olduğunu öğrendik) pes ederek kenara çekildim. Beni seven bir arkadaşim benim intikamimi almak için Bu arkadaşla gúresti. Aman Allah'ım çatır çatır çatır....
Eski arkadaşımin kaburga kemikleri 7 yerinden kırılmıştı. Yeni arkadaşın ismini kaburga kiran koyduk.
(bkz: humerus şaft kırığı)
7 yıl önce Üst kol kemiğim un ufak kırıldı. Platin ve bir miktar çivi vida filan var. Tabi bu ameliyat sonrası Radial sinir felci oluştu ve 1 yıl kadar kolumda cihazla robocop gibi gezdim.
insanların acıyan gözlerle bakmasından rahatsız oluyordum. Şuan hala sağ elim uyuşuk ama çok şükür kullanabiliyorum.
2 ayak parmağı.
başparmaklar, sol orta ve sol yüzük hariç bütün el parmakları.
sağ yüzük parmağı 2 kere, sağ serçe parmağı 2 kere.
sağ metacarpal parçalı kırık. ( en tehlikelisi buydu. doktorlar sakatlık ihtimalini dile getirdiler, ancak düzeldi.)
sağ başparmak ilk eklem hafif bir çatlak.
sol köprücük kemiği.
kafatası çatlağı. (2 kere)
sağ topuk kemiği çatlağı.
sol tarak kemiği çatlağı.
sağ ayak kalkaneus kemiği, sağ el 5. metakarp distal uç kırığı. çatlakları, yanıkları,kesikleri saymıyorum yaramaz bir çocuktum.
hep bir atraksiyon, adrenalin derken başıma gelmeyen kalmadı.
Sayısız kez bisikletten düştüm. Son seferde bisikletin maşası kırıldı. En az 10 kez, 3'ü çok ağır olmak üzere trafik kazası geçirdim. Banliyö Treninde sürüklendim. Ev kazası sonucu sağ kolum kesildi. 3 tendon ve atardamar operasyonla tamir edildi. 4.5 saat sürdü.
Fakat tüm bunlara rağmen vücudumda bir tane bile kırık yok. Hep kesik. Patchwork gibi geziyorum amk.
3 defa kolumu kırdım. 2 sol 1 sağ. Veya tersi.
Alnımda da fazla belli olmayan dikiş izim var. Kafamda da var dikiş ama saçlarım kapatıyor neyse ki.
Ek: voleybol takimindayken sağ el orta parmagim kırılmıştı ayrıca.
allaha şükür sıfırdır. uslu bir çocuk falan da olmamama rağmen. ortaokulda bunu söylediğimde türkçe hocası "allah korusun, nazar değer bugün eve dönerken kırılır." demişti.
alnımdaki çarpma sonucu oluşan kalıcı bir yara izi dışında, vücudumda yara izi de yoktur.
