Kendi adıma konuşacak olursam gayet doğru bir önermedir. Şöyle ki geçen sene liseden mezun oldum fakat yeterince çalışmayıp istediğim puanı alamayınca bir sene daha üniversiteye hazırlanmaya karar verdim. Haliyle çevremde arkadaşım diyebileceğim!1-2 kişi kaldı böyle olunca üstüne de sınava hazırlık süreci gelince tam anlamıyla bir sosyopata dönüştüm. Yeni arkadaşlar da edinemedim yahut edinmek istemedim. Bakalım artık şu yazı yalnızlıktan ölmeden atlatabilirsem üniversitede yolumuza bakarız artık.
Doğrudur, böyle de kalsındır. zira iyidir böyle. sosyal olup şurada şu toplantı var, şu arkadaş biriyle çıkmaya başlamış diye dert edineceğime evde oturup oyun oynamayı tercih ederim.
mina koim ev arkadaşım iki haftadır dış görevde ve ben kendimi küçük emrah gibi hissediyorum. evde duvar ile konuşmaya başladım, kül tablası ile dertleşiyorum, hela' ya içimdekilerini döküyorum.
su götürmez gerçektir.
en azından dürüstler.
öyle yalancı sosyal çocuğu oynamıyorlar.
facebook'ta twitter'da hayata arkadaşlarına bayılıyorlarmış, arkadaşları da onlarla olmaktan dört köşeymiş gibi davranmıyorlar.
işin aslı kocaman boşluğu koca bir yalanla doldurma zahmetine girmiyorlar.
yoksa siz hala herkesin sosyallikten öldüğünü mü düşünüyorsunuz.
işte ben buna gülerim.
gösteriş uğruna yalanın daniskası...
kimsesizlik herkese bir parça vurmuştur.
hele de bu yalanı farkedene daha çok.
anlaşılmayan, beklediği kadar sevilmeyen insan kimsesizdir.
işin acı tarafı bunu bilmektir.
yoksa hayat devam ediyor yaşa gitsin.
başkaları gerçekleri aşağılayadursun.
sanki kendi hayatları dikensiz gül bahçesi.
yalan olan beyandır. arkadaş ortamından sıkılıp buralara gelen insanlar da vardır.
arkadaşlarının çıkarcılığından bunalan insanlar da vardır.
insanların yüzsüzlüğünü görüp buraya gelenler de vardır.
türlü türlü insan vardır.
unutmayın beş parmağın beşi bir değildir.
