ben onun gülüşüne öldüm, o benim ölüşüme güldü diyebileceğim bir durumu kabullendim. sizin üzerine titrediğiniz, onun her hastalığında telaşla iyileşmesini beklediğiniz insan, sizin hastalığınızda yalın bir "geçmiş olsun" mesajı gönderip umursamadan hayatını devam ettirebiliyor. oysa uzun süreli emek verdiğiniz bir ilişki bir vefa gerektirirdi. artık ne sitemin ne kırgınlığın sebebini açıklamanın faydası yok. kabullendim. kabullendim ki boşuna vefa beklemişim...kabullendim ki onun beni bu kadar üzülebilmesinin tek sorumlusu benim. ve yine kabullendim ki birine fazla değer verirseniz ilk harcadığını insan siz oluyorsunuz. affetmek? bu kelimeyi kendi kelime dağarcığımdan kaldırmak istiyorum.