bugün

Bi şarkı açıp ağlayasım var. Öyle çok aksın ki, gözyaşlarımın tuzu yanaklarımı yakmaya başlasın.

Bir iki damlayla geçecek gibi değil bu. Sustuğum her şeyden bağırarak kurtulmak istiyorum.
Bursa'da kısıldım kaldım senelerdir, kabuğumu yırtamıyorum, çalışma hayatım sekteye uğramasın diye hep son hızla peş peşe iş aradım buldum, hiç şehir dışındaki fırsatları kovalayamadım, aklımı da kullanamadım orası ayrı konu. Hayatımızda ne aşk var, ne sevgi var, ne seviliyoruz, ne seviyoruz, hayatımı anlamlandıran tek şey sigara ve şu sigarayı paylaşabileceğim bir güler yüz olsaydı çok mutlu olurdum. Başka hiçbir şey istemiyorum ya, 2-3 ay tanış direkt evlen hepsi bu, iş güç vs hepsini halledene kadar bekleyip de çevrende insan kalmayınca böyle itiraf köşelerinde sürünüyor insan işte.

Neyse uzatmayayım, imlada kusur ettiysem affola.
Herhangi bir şeyi öğrenip ona çalışırken veya bir şeyler yazarken kullanmış olduğum kalemlere o kalemi kullanırken yazmış olduğum şeyler yüklenmiş gibi hissediyormuşum ve aslında ufak birkaç davranışım ve kullandığım 2,3 kalem bu duruma göre değişiyormuş. Bunu ise az önce aniden fark ettim. Dünyanın en saçma düşüncelerinden biri olabilir.
(#47011729)
ek olaraktan gerçekten de insanın atmaya kıyamadığı eşyalar var. mesela artık görüşmediğim bir arkadaşımın yaptığı tablo var. çok sevdiğim bir film karakterini çizip doğum günümde hediye etmişti. o günlerde kendimi güçlü ve heyecanlı hissediyordum. baktıkça içim ısınıyor hala.
rahmetli anneciğimin eşyalarından biri olan turkuaz siyah şal var. onu alıp sakladım. zaten sürekli aklımda da o şala dokunmak bile iyi hissettiriyor.
kitaplarımı atmam ya da vermem zaten. okuyup farklı atmosferlere gittiğim yol arkadaşlarımdır zaten, beni bırakmazlar.
insana güzel şeyler hatırlatan neseneler ona yakın olmalıdır. bu saçma hayatta güç aşılıyor.
çocukluğuma dönmek; iş hayatındaki veya hayattaki yavşak, kavşak ve kasnakları tanımamak isterdim. tabi buraya başka siktiri boktan temenni yazmayacağım. hiçbir sikime merhem olmayacak çünkü. ne mutluyum ne de bir yere ait. hayallerim vardı, azaldı. gülüşüm vardı, donuklaştı. onca yılın emeği kocaman bir hiç. çürüttüğüm dirseğimi seveyim.
psikolojimi hala toparlayamıyorum. derledim topladım ama. harbi benim bir noktada yardım vs. almam gerekiyor. başka şeylere de ihtiyacım var. istediğim bir nokta var. en temelde. orayı istiyorum. bol keseden konuşmak kolay geliyor. atıp tutmak. bende hiç sevmem bunu. ama yok buraya kadar. gelsin yoğun anksiyeteler, sinirli ruh halleri, her şeyi oldu bitsine getirmeler, uykusuzluktan morarmış göz kapakları. ki bunun için ameliyat olucam.
Ana yok, baba yok , kardeş yok. Öyle yalnızız ki bizden yalnız allah var. O da o'nun şanındandır.
Moderasyonla kirli ilişkilerimiz var. Bunların hepsi bir düzmece! Uyanın artık... Yakında silecekler beni. Yerime kürt bir celebrity getirecekler... Elveda...
Öksürtüyor bazen tarihimin geçmişinde kalmış yaprakların arasındaki tozlar...
bir iş yapacağım zaman "ona bunu göstermeliyim kafasını bırakmam lazım. bu beni sadece felakete sürükler, sürüklicek. ben ne oldum ki başkasına hava atıyorum. tek yaptığım kendimle çelişmek. başkasına hava atsam ne olucak? ben eski tabirle avrat mıyım başkasına yaptığım şeyleri gösteriyorum. o bana "vay canına oha sen ne kadar becerikli bir insanmışsın" dediğinde becerikli mi oluyorum ki "salağın önde gidenisin. senden adam olmaz. senin bir sıkıntın mı var?" dediğinde salak, beceriksiz oluyorum. bunu demekte hakkı olan adamlar var. beni bilen, düşündüklerimi anlayan insanlar. bunlar diyebilir. evet ama milleti çok sallamamayı sadece kafada değil gerçek hayatta da uygulamak önemli.
Bugün bir arkadaşla konuşurken dedi ki " bazen diyorum ki ben niye rüya gibi akıllı değilim. Sen sorunlarını sessiz hallediyorsun, kendini hiç rezil etmiyorsun"

Dışarıya böyle yansıyorsa ne mutlu. Tamamen öyle olmayabilir...
Bir sözlük kızına nude foto atasım var.
şu an biri gelip '' dünyadan dünya gibi mecazi değil gerçek anlamda boş bir gezegene geçmek isteyen var mı ? '' dese tereddütsüz çeker giderim. bu saçma dünyayı da, hayatı da, insanların çoğunu da sevmiyorum. zaten kendimden önce babam ve kardeşim için ayaktayım. sevmedim bu salak süreci.
https://streamable.com/xrcpc8

demon slayer ın final arc ı dünyada bütün sosyal medyayı sinemada çıkarsa da gişelerde ortalığı skip atıcak. ilk defa bir anime filminin 1 milyar dolar barajını aşma şansı var. ufotable umarım başarır.