insanlara güvenmemeyi işte böyle böyle öğrenecahsiz haa.
bir kız sevdim, gözümün önünde yavşamadığı erkek kalmadı. ondan sonraaaaa, diyor ben saa neddim? Vıyyy.
Her şey o kadar yolundagidiyordu ki, hayatımda böyle bir durumla cidden daha önce karşılaşmadım.
Bir şeylerin berbat olacağını içten içe düşünüp huzursuz oluyordum. Çok uyardım kendimi, boş yere huzurunu bozma diye ama yanılmadığımı fark ettim.
Benim için düzenini değiştiren, hayatını baştan yaratan o insanı öyle bir üzeceğim ki sözlük, nasıl anlatacağım ben bile bilmiyorum.
Burada bile adını yazmaktan geri durduğum bir durumdan şüpheleniliyor. Tahlil yaptırdım, sonuç bekliyorum.
Eğer pozitif çıkarsa onu nasıl uzaklaştıracağım bilmiyorum.
Aldatmaktan hakarete, hakaretten iftiraya her türlü şerefsizliği düşündüm.
iki haftadır normal değilim. Ağlanacak durumuma gülüyorum.
Sözlükten bir arkadaşım sanırım beni engelledi… şuradan engel yemek için ne yapmış olabilirim acaba diye düşünüyorum ama cidden cevap yok. Neyse Canı sağolsun ne diyim.
Dogru dürüst bir adam kolay olunmuyor, hatalar yapıyorsun. Yine yapıyorsun yine yapıyorsun. Azalsa da devam ediyor. Eksik yaratılmışız tamamlamak üzere kendimizi.
Herkesin derdine sıkıntısına koşan ama kendi derdi sıkıntısı olunca dımdızlak kalan o kişiyim. Aslında aman aman bir derdim sıkıntım yok ama nasılsın diye soran bir arkadaşım da yok. Her zaman ya ben adım atıyorum ya da işleri düşünce yazıyorlar.
