bugün

çok fazla ağlıyorum.
Uyuyamıyorum sözlük.
81'li değil 82'liyim. Babam, askere erken gitsin diye öyle yazdırmış. Saklayacak başkaca şeyim yok. Düpdüz odun herifin tekiyim :-).
Dışarda kar yağıyor ama içimde o eski heyecan yok :(
dipsiz kuyuya bağırmanın yerine geçer.
Şu an yaşamaktan yorulmuş hissediyorum. Bıktım, tiksiniyorum işten, arkadaşlarımdan, maruz kalmak zorunda olduğum sikko insanlardan her şeyden. Kenimden de. Midem bulanıyor.
bu kodumunun hayatında beni gerçek anlamda hiç ama hiç kimse tanımadı.
hayatımın geride kalmış her döneminde kalabalıklarda yalnız, tenhalarda kalabalık olmayı tercih ettim.
Selam sözlük bayadır görüşemiyoruz görüşmeyeli nasıl gidiyor? Geldik 4 aydır yurtdışına yaşadık gördük tüm izinleri aldık falanda sarmıyor hayat herhalde nereye gidersem gideyim mutlu olamayacağım hayatı kafayı takmayı çok ciddiye almışım ben gel git akıllı oldum iyice şimdide tekrar Türkiye’ye dönücem.
Sözlük yazarlarının kendilerine ait başka kimseye bilinmeyen itiraflarini yaptığı basliktir. Sözlükte rağbet gören konulardan birisidir.
Bir yaşa gelince bir şeyler anlaşılıyor, hayat yoruyor insanı. Konuşmak isteyen kişi seni arar, mesajını atar. insan değer verince o kişinin eksikliğini arar. Gençken öyle değildir peşinden koşarsın her gün yüzsüzce mesajlar atar seninle ilgilenmesi için uğraşırsın. Ama biraz daha büyüyüp olgunlaşınca aslında bir şeylerin bu kadar zor olmaması gerektiğini görüyorsun. Yeni bir ilişki için yakın bir arkadaşlık için ya da bir iyilik için bu kadar uğraşmamak gerekiyor zaten uğraşmıyorsun. Bu yüzden aradığın kişi geri aramıyorsa seni , çok umut bağlamıyorsun ya da her gün sen mesaj atmayınca atmıyorsa , olmasın daha iyi diyorsun. Zorlayarak ya da umut ederek olmuyor yaşanmıyor artık bünyen kaldırmıyor .
kimse beni manipüle edemez ediliyormuş gibi yaparım esas kimliğimi sonra ortaya çıkartıp kendi kafama göre yaşarım.
Aklıma kaliteli, karşı tarafı kah kudurtucak kah bana hak verdirecek laf sokmaları hep sonradan düşünüyorum. Aklıma geldiğinde olay bitmiş gitmiş oluyor. Soğuk kanlı biri olmam lazım.
Sevdiğimi değil, seveni seçtim.

Aklım rahat, kalbim rahat, vicdanım rahat. Baştan bunu yapmam gerekiyormuş demek ki. iyi yapmışım.
attığım her adımda boşluğa basıyorum ve hep aynı şekilde irkiliyorum. insan alışmıyor.
olduğum şeyle olmadığım şey arasında,
hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.
Yazmayı düşündüğümde bile canım acıyor, sadece şunu söyleyebilirim hala puding yiyemiyorum.. çok saçma kimse anlamayacak tabi : ) şunu bilin Büyük acıların sızısı asla dinmiyor, içinizde ki yara geçmiyor. Ama ben de artık yeni bir güne uyanmaktan memnunum, duvarları izlemeyi bıraktım.. hayat bana da bir şeyler vermeye başladı, teşekkür ederim..
Kibir ya da ego değil fakat yaşantı farklılıkları üzerine bu yazacaklarım..

Bugün liseden üç arkadaşım geldi (ikisi evli biri nişanlı) ve benim bazı ikonikleşen sofralarım vardır. Bugün onlara o sofrayı hazırladım. Her neyse yedik içtik sohbet muhabbet.. Kalkarken masadan Bana diyorlar ki sen olmuşsun artık. Evlen. Hahaha hohoho.

Sizden bu onayı bekliyordum ben de artık gönül rahatlığı ile evlenebilirim evet..

Benim ailemden gördüğüm ve yıllardır yaptığım sofra düzeni, çeşitleri bunlar. son bir yılda yapmaya başlamadım ben ki öyle de olabilir de konumuz o değil.

Ayrıca onlar evliler ve böyle masa bir kez bile hazırlamadıklarına eminim. :d

Çok sinirleniyorum böyle şeylere ben ya tahammülüm sıfır. Şakası bile rahatsız ediyor. Yaşlı gibi söylemler. Gencecik insanların ağızlarına yakışmıyor böyle şeyler.
Garsonluk yaptım 1 sene. Sapık orospu çocuklarının tatlılarına tükürüp servislerini yere sürüyordum. Servis ücreti alıyorduk sistemden onu da yükseltip çay istediklerinde bayat ve başka müşterinin kirli bardağında veriyordum.
Başka bir can yok elimde avucumda.
işte öyle bir şey...
görsel
https://voca.ro/18D9i62FyHc9
üniversiteden mezun olmak o kadar çok istiyorum ki. asgari ücret alacak da olsam üniversite okumaktan iyidir bence çünkü böyle hiç para almıyorum.
Hep çocuk kalmayı çok isterdim.
itiraf okumayı seviyorum.