bugün

şu an kütüphanede finallerim için matematik çalışıyorum ve ara verdim, yağmurlu ve soğuk bir havada yar*ak gibi tir tir titreyerek sigara içiyorum.
Galiba cesaretsiz biriyim. Sevdigim kisinin mesaj atmasini bekliyorum salak gibi. O da atmıyor. Ancak ben atarsam cogu zaman muhabbeti uzatmaya calisiyor. Benim atmama sebebim de belki istemiyordur diye. Mesaj atmami istedigini bilsem hic durmam. Kendi kendime gelin guvey olmayayim diye bekliyorum. Üstelik aramizda mesafe var suan. Ha deyince gidilecek yer de degil. Bazen diyorum ki keske hic tanimasaydim. Kendimi cok motivasyonsuz ve hicbir sey yapmak istemeyen biri gibi hissediyorum. Ki yapmiyorum da zaten. Is yerinde bile yapmiyorum. Yaptigim is dikkat gerektiren ve beynini kullanman gerek bir is. Ben focuslanamadigim icin bos bos takiliyorum. Ben niye dustum bu cukura ya. Hastalik gibi.

Edit: bu yazdiklarimdan sonra bugün mesaj attim. 2 gundur cok yoğunum ondan yazamadim dedi ve yazdi. Ancak yine de ben zorlamisim gibi hissediyorum.
Galiba cesaretsiz biriyim. Sevdigim kisinin mesaj atmasini bekliyorum salak gibi. O da atmıyor. Ancak ben atarsam cogu zaman muhabbeti uzatmaya calisiyor. Benim atmama sebebim de belki istemiyordur diye. Mesaj atmami istedigini bilsem hic durmam. Kendi kendime gelin guvey olmayayim diye bekliyorum. Üstelik aramizda mesafe var suan. Ha deyince gidilecek yer de degil. Bazen diyorum ki keske hic tanimasaydim. Kendimi cok motivasyonsuz ve hicbir sey yapmak istemeyen biri gibi hissediyorum. Ki yapmiyorum da zaten. Is yerinde bile yapmiyorum. Yaptigim is dikkat gerektiren ve beynini kullanman gerek bir is. Ben focuslanamadigim icin bos bos takiliyorum. Ben niye dustum bu cukura ya. Hastalik gibi.
Çukurda mıyım değil miyim bilmiyorum. Bana göre her yer düzlük ama sizi görmek için yukarı bakmam gerekiyor.
Tembel biriyim ama zamanında böyle değildim tabii ki. insanlara bir şey anlatmak açıklamak için son derece eforsuzum, yalnızlıktan mutluyum ama bu bir tercih mi; pek sayılmaz zorunlu seçim diyebilirim.Yemeği içmeyi çok seviyorum.seyehat etmekten artık pek hoşlanmıyorum. Yeni yerler görmek vs beni heyecanlandırmıyor hatta odun ateşinde yapılmış bir tabak kızartma beni daha çok cezbeder.
Evet süper sıkıcıyım.
Yıllarca boş hayaller peşine düşüp yılların geçtiğinin farkında bile olamadım.. yaş oldu 36. elde ne var ipimle kuşağım…
yaşam imbiği kadim dostlar damıtır.
Benim yerime karar verip beni (benden farklıca) direkt etiketleyenden hemen uzaklaşmak istiyorum. Biliyorum ki ön yargı denen şey bir gün daha büyük problemlere gebe olacak.
Sevilmemekten korkuyorum, teşekkürler.
iki senedir ciddi ilişkim yok. hatta ciddiyet seviyesini arttirirsak 6 senedir falan yok. yillar sonra yine ciddi olabilecek bi iliski icerisine giriyor gibiyim ve cogu zaman korkutucu geliyor. cekiniyorum. hep kotu ihtimalleri düşünüyorum yine olmayacak. basaramicam vs. biliyorum bu yeni bir sey yasadigim iki uc tecrubeye dayanarak bu kadar korkmak anlamsiz. bilmiyorum. cocukken annem babam ayrilmisti. belki de o yuzdendir iliskilerdeki basarisizligim. Bir yanım gerçekten başarılı bir ilişkim olsun istiyor, öbür yanım eski kötü anılarımı hatırlayıp, ne hallere düştüğünü hatırlamıyor musun ya yine öyle olursa? bu izdirabi tekrar çekmek mi istiyorsun gerçekten, yol yakinken Vazgeç diyor. daha tecrubeliyim artık. işler sarpa sararsa o kadar acı çekmeden asabilirim bunları. hem de ilişkilere aynı gözle bakmıyorum sanırım artık. biraz daha olgun bakıyor gibi hissediyorum. umarım oyledir. buyumus ve bir şeyler öğrenmişimdir. bir yanim bunları asamazsan yalnız öleceksin diyor, bir yanım yalniz ölmek o kadar da büyük bir problem değil diyor. bu anksiyete nin sebebi ne bilmiyorum. hayat.
Bağırmak istiyorum sesim çıkmıyor, diyorum bu sefer madem çıkmıyor sesim kaybolmak istiyorum sessizlikte ama kulaklarım çınlıyor..

Hep bir neden hep bir nedensizlik içinde.
Saatler sonra gelen mesaja max 10 dk icinde cevap verecek kadar mal biriyim. Üstelik bu durumdan rahatsiz oldugumu soyleyecek kadar da beyinsizim. Aramizda mesafe var ve her zaman görüşemiyoruz. Ben de surekli gezen instagrami cok aktif kullanan biriyim. Normalde her gezdigim arkadasimi story atacaksam etiketlerdim ve o bunu gorurdu. Gecenlerde uzun sure gorusmedigim ve instagram kullanmayan bir arkadasimla masa+manzara storysi cekip attim. Hikayede etiket olmadigi icin aninda mesaj atmis. Kiminlesin diye. Gercekten anlamiyorum eger merak edip ilgi gösteriyorsun hayati niye bana zindan ediyorsun. Yok istemiyorsan da hic sorma etme. Vazgecme esigime yaklasmak uzereyim. Eminim ki o esige geldigimde kendisi de pişman olacak. Ancak domuz gibi bir inada sahip olduğum icin bu sefer de ben kabul etmeyecegim. Bunun yasanmasini da istemiyorum. Ya soruyorum kizlar ilgi gosterdiginiz birine durduk yere niye soguk davranmaya baslarsiniz ki. Hadi vazgectiniz diyelim e sanane o zaman benim kiminle ne yaptigim. Bu duygulari hic ama hic ozlememisim. En iyisi tek tabanca olmak. Zaten hayatimda bir suru sorun varken kendime dert edinmis gibi hissediyorum. Galiba sevdigimi cok belli ettim.
Yalnız kalmak istemiyorum sanırım evleneceğim. Yapacak bir şey yok yalnızlık bana göre değil. Tamam yalnız kalmak güzel bir şey ama bunu devamlı yapmak zor oluyor. Bu seferde insan konuşacak insan arıyor.
Delirdim ama farkında mı değilim bilmiyorum.
Duygusal anlamda hayatimdaki en dip noktadayim. Bu noktayi 5 yil önce de görmüştüm. Beni motive eden tek sey ayni hisleri 2.kez yasadigim için gececegini biliyorum. Ilkini atlatirken yurt dışına çıkmıştım ve ertesi gun ne yapacagimi dusunmeden dunyayi gezdim. Hepimizin boyle bir sansi olmayabilir hatta benim de suan oyle bir sansim yok ama yine yapıcam. Onumuzdeki ay 10 gunluk bir tatil planliyorum avrupaya. Siz de yapabilirsiniz cok iyi geliyor. Euro artsa da emin olun tr de harcadığınız paralari harcarsiniz 3 asagi 5 yukari. Ekonomik gezmeyi bilen icin sorun degil yani.
Çok istediğim ve yapamadığım bir şey var. Evet olağanüstü bir itiraf.
yürü, anca gidersin.
Bugun yeni bir sey ogrendim sozluk. Fark ettim ki gunlerdir aklimdan dahi cikaramadigim kisi aslinda eski iliskisini tam olarak unutamamis. Bu benim icime bir hafiflik getirdi. Sorunun kendimde oldugunu saniyordum. Ona hicbir sekilde kizmiyorum artik. Cunku bu duyguları yillarca yasadim. Gunlerce uyumadigim ya da gunde 20 saate yakin uyudugum zamanlarim oldu. Ayriligi atlamak cok zor. Bir yakininizi kaybettiginizi dusunun. Ayni oyle bir sey işte. Onun tum yaralarini sarmak istiyorum. Artik benimle olmasi da o kadar onemli degil. Ki bunu basarabilirim. Ona acimiyorum onu anliyorum. Gercekten yasadigimiz seyler bizi yontuyor ve adam ediyor. Ben aci cektigim zamanlar keske o kisiyi hix tanimasaydim da bu duruma dusmeseydim diyordum. Aradan yillar geçti ve simdi diyorum ki iyi ki yasamisim. Bugun ilk defa guclendigimi hissettim.
hesabımda 68 lira para kaldı. 2 gün önce kardeşimden 100 tl harçlık geldi. 18 tl ile 5 kuponluk iddaa oynadım. kuponun biri tutar inşallah.
ağır sıkıntı içindeyim.

Edit:

tutturamadım gene aq.
Birkac saat sonra hayatima dair olumlu ya da olumsuz bir haber alacagim. Beni oldukca etkiyecek. Beklerken sıkıldım ve buraya entry giriyorum. Sonucu editlerim.

Edit: olumlu bir haber aldim soranlara cok tesekkurler.
bir aydır falan kitap okumuyorum. son 10 küsür yılda bu kadar az okuduğum bir dönem olmamıştır. akadamiyi bırakınca ne olduk böyle yav. bu günleri de mi görecektim, vay amq.
o, diğer platformdaki manyakların, beni burada da bulmamalarını diliyorum.
bir tane seri eksici yazar arkadaş dadandı, kendisini sükûnete, aklı selime davet ediyorum; ha-ha.

günler sonra edit: hala devam ediyor, eksilemezsen eksik kalırsın ha-ha... ne işsiz, güçsüz, kindar ve tuhaf insanlar var...
Başımla beraber üstadım, sizin gibi ulvi insanların yanında insan olduğumu hissettiğimden mütevellit, kesinlikle kuşkunuz bile olmasın.
Yolun yarısına pek de bir şey kalmamisken fark ettim ki bu gezegenden mutlu ayrilmak mümkün değil.