sözlük yazarlarının itirafları

Aşırı yalnızım. Kalabalıklar içinde yalnızlık çekiyorum. Birine içimi dökmeye kalksam kendimi teselli verirken buluyorum. yoruldum.

Bugün az kalsın birisini boğacaktım.
Dün şehitler vardı. Bugün kalkmış gebermiş pkklı bir piçten övgüyle bahsediyor.
Sert duvara çarptı kansız.
Daha sakinleşemiyorum!

Güvenmek konusunda sorunlarım olduğu belli .

35 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası aldım. ama umurumda bile değildi. ben masumum arkadaş...beraat ettim bak gördün mü...

Bizim amacimiz yok etmek değil aksine o kadar çok var etmek o kadar çok var etmek ki herkes gibi herşey gibi yapmak

Babam 4 buçuk yıldır cezaevinde. 2013 yılından önce dershanede öğretmenlik yaptığı için. Şimdiye kadar ağzından tek kelime küfür çıktığını bile duyan olmamıştır. Dünyanın en sabırlı insanıydı. Hayvanlara, insanlara çevresindeki herkese ve her şeye merhamet ve şefkat dolu biriydi. Beraber geçirdikleri yıllarda anneme tek bir kere sesini bile yükseltmedi. Kimseye küsmez, içinde zerre kin beslemezdi. Babamı "terörist" diye içeriye aldıklarında annem kanserdi. Beyninde üçüncü evre bir tümör vardı. Ki bu tümör yaşam yüzdesinin çok düşük olduğu ve kişinin günlük hayatını çok sınırlayan bir tümör türüydü. Babam içeride annem için kaygılanmaktan yüksek tansiyon hastası oldu. Ben başka bir şehirde okuyordum. Annem benim okulum bitene kadar daha lisede olan kardeşimle beraber, beş kanallı bir televizyonla bir odada 3 yıl boyunca yapayalnızdı. Yıllarca mutfağa yürüyene kadar soluk soluğa kaldığı bir vücutla desteksiz şekilde yaşadı. Babamı 1,5 yıl boyunca mahkemeleri sadece erteleyerek içeride tuttular. Çıktığı sondan bir önceki mahkemede hakim delil yetersizliğinde babamı bırakmak istedi, savcı itiraz etti mahkeme tekrar ertelendi. Hakim değiştirildi ve bir sonraki mahkemede tutukluluk kararı verildi. Babam defalarca kez annemin yardıma ihtiyacı olduğunu söyleyerek annemin ameliyat dosyalarıyla, mr sonuçlarıyla karar itiraz etti. Her defasında reddedildi. Annem beynindeki tümör dışında bu süreçte meme kanserine yakalandı. Göğsü tamamen alındı, aylarca aylarca kemoterapi ve ışın gördü. Allahtan tedavilere başlandığı zaman ben eve döndüm. O kadar ağırdı, o kadar zorlandı ki. ilaçların hiçbir şekilde kesemediği o mide bulantılarında öyle çaresiz hissettim ki. Elimden gün saymaktan başka bir şey gelmedi. Anne çok az kaldı bak sadece şu kadar şu kadar daha dayan bir daha olmayacak, bitecek bunları hepsi, geçecek. Yüzlerce kez aynı cümleleri kurmaktan başka elimden hiçbir şey gelmedi. Tedavi aylar sonra bittikten sonra yine aylarca etkilerinin de vücudundan geçmesini bekledik. Artık tam toparlanmaya başlayacaktı. Yine olmadı. Bu kez beynindeki tümör üçüncü kere nüks etti. Babama telefonda acil ameliyat gerektiği haberini verdiğimde babamın üç ayı kalmıştı cezasının bitmesine. Baba dedim üç ay erken bırakmazlar mı? Sadece cenaze durumu olursa ona katılabiliyormuş.... ha bu arada ona da katılamadı * virüs nedeniyle izin veremiyorlarmış. Yıllarca hiçbir şeyi değil ama sadece annemle babamın kavuşmasını istedim, bunu bekledim. Annem babama kavuşamadan öldü. Son ameliyatına yine babamdan uzaktayken girdi. Ameliyat kritik olduğu için ve ameliyattan çıkamama durumu olduğu için ameliyat sonrasında babama haber vermek istemiştik, rahatlasın diye. Cezaevini aradım, sadece haberini bile iletemeyeceklerini söylediler. Annemle babam kavuşamadılar. Afla dışarı saldıkları yüzlerce caniyi, tecavüzcüyü, pedofili sapığı düşündükçe; defalarca kez şikayet edildikleri halde hiçbir işlem yapılmayan daha sonrasında isimlerini işledikleri cinayetlerle duyduğumuz o kişileri düşündükçe aklıma sadece bu geliyor. Annemle babam kavuşamadı. Babam kimseye sesini bile yükseltmeyen bir insandı ama onu terörist diye içeride tuttular yıllarca. Yıllarca gerçekten ihtiyacımız olduğu halde babamdan uzakta kaldık. Ama bu canileri öylece akladılar birer birer. Bunları unutamıyorum. Şimdiye kadar ne o şiş gözlü orospu çocuğuna, ne de durmadan salağa yatan o diğerlerine gram sempati beslemedim. Kendimi bildim bileli sadece bi şovmendi gözümde hepsi. Ama ben yara aldım. Çok yara aldım. Ailem çok yara aldı. Annem yok, babam yarım, kardeşim ve ben bitmişiz. Biz gerçekten bitmişiz, bizi ne toplar bilmiyorum. Şimdiye kadar babamın masumiyetinden zerre şüphe duymadım ama bu şartlar altında kendi geleceğimden şüphe duyduğum için bu sadece çok yakınlarıma anlattığım bir durumdu. Artık bir damga yerken kendilerinden olmadıkça ne tarafta olduğumuzu önemsemedikleri için geleceğimden endişe duydum işte. Sanki sadece yaşadıklarımı dile getirmemi bile tehdit olarak algılarlarmış gibi. Şimdi düşünüyorum da gerçekten dipteyim. Dışarıda insanların hayatlarını alanlar kol geziyor. Ama onlar rahatlar, buna karşılık ise onlara dokunmadılar ama bizim de hayatlarımızı aldılar. Benim artık bir şeylerin düzeleceğine umudum kalmadı. Yaşamıyorum.

“içmişim uçan kuşlarım ölü düşlerim sarhoş...”

Yarak kafali insanlari gebertmek istiyorum. Tanrinin izniyle hem de. Insanliga aykiri herkesin bir cezasi olmali.

Çok fazla baskı.

Kimse niye kadinlar gunumu kutlamiyor. 17 yasindayim diye mi? *

Bazen şiddetli bir şekilde hata yaptığımı düşünüyorum .

Hiç soru sormuyorum, alacağım yanıtlardan korkuyorum.

Güncel dertlerim yokmuş gibi eski hatalarımı düşünüp üzülüyorum hatta depresyona giriyorum. "Ezdirme kendini. yaptıklarından cok yapmadıklarından pişman olursun.korkma, ses çıkar. başına gelecek en kötü sey sessiz kalmandır." Demek istiyorum eski brokoliye.

Eskiden gece 12de parsellenen başlık.

Kendimi bıçaklamak istiyorum.

görsel

Kadınlar gününü kutlamadığım için annemden ayar yedim. Halbuki bunca yıldır hiçbir kadınlar gününü kutlamamış ve bunun bahsini yapmamıştık. Muazzam, sosyal medyanın gücüne artık daha çok inanıyorum.

yaşama hevesim var galiba. hayrettir.

bir kadınla kocasının izni ile beraber oldum, koridordan-kapı aralığından izledi eleman bizi. başkasının olana sahip olmanın hazzı bambaşka.

Gönlüm bir sevdanın peşine düşmüş. Aklı yok fikri yok deli misali.

Lan tamam burada vıcık vıcık itiraflarınızı okumayı seviyorum da bu nedir be!

Ömer seyfettin hikayesi boyutunda yazmak gerçekten marifet.

Zamanında nasıl sayfa sayfa yazabilmişiz.

Eskiden nasıl bu kadar çok yazıyordum da şimdi aylarca sözlüğe girmiyorum diye düşünüyordum. Şöyle bir başlıklara göz gezdirdim de oraya da gireyim, buraya da gireyim. Her konuda fikrim var maşallah. Üstelik bedava mesai yapıyorum tam işsizim.

artı ve eksi butonlarını sike sike düzeltmek istiyorum zira kendileri bu ara pek düzgün çalışmıyor.

Sözlük, benim hala kızlarıyla pek uyumum yoktur. Gordukce mümkün mertebe az paylaşımla o karşılaşmayı sonlandırırız. Neyse, bu kızlardan biriyle yasıtız. Hatta 1 gün var aramızda. Peşpeşe doğmuşuz. Bu arkadaş ne hikmetse beni oldum olası kıskanır. Ben de hiç oralı olmam. Hemen her görüştüğümüzde illa ki beni bir sebepten hor görür, aşağılar, kendini yüceltir falan. Tabi bunları yapacak donesi de yok esasında elinde salağın. Yani anlayacağın kendini her konuda benden üstün görür. Çok da zoruma giden hareketleri ve sözleri olmuştur zamanında. Neyse, gel zaman git zaman ben evlendim. Bu arkadaşın da sevgilisi eksık olmazdı, guzel olduğunu düşünme. Ortalamanın da altında, oturup geyik muhabbeti dahi yapamayacağın kadar boş beleş biri ama tabi her kör satıcının kör alıcısı hesabı. Sevgilileriyle hava atan kızdan once evlendim. Benden 2.5 sene sonra da bu kız 1 sene ıcınde tanısıp biriyle evlendi. 2. Ayda hamıle kaldı. 2 aylık bebegı varken kocası evı terkettı. Çaçaron gorumcesı, kaynanası ve kocasının kardesıne baktı ama koca eve ugramadı. Bunu da cocugu da istemedi. Yanı evlendikten 1 sene ıcınde yuva denen sey kalmadı. Kocasının ailesinde her bok varmıs meger. Uyusturucudan sabıka o bicim. Aile bireyleri hapiste vs düşün. Bunu kocası baba evine yolladı. Ne nafaka ne bısey. Cocuk da hasta. Kız çalışmıyor. Benı beğenmeyip hor goren kız bugun benden iş için yardım istedi. Evde bıseyler yapıp satacakmıs falan. Çaya davet etti, Bı özen, canım lar cıcımler gormen laızm ama ben her zamanki gibiyim. Güya sözleşip Bı kuruma gıdıp destek talep edecektik. Sonra plan bozuldu, ben de cok meraklı degıldım acıkcası. Dedım benlik bısey yok kendin de halledebilirsin deyip konuyu kapadım.

Şimdiii, sanmayın ki bu olanlara seviniyorum. Allah kimsenin basına gelene sevındırmesın kimseyi ama hakir gördüğün insana Allah işini düşürüyor, bır gun gelıyor o insana el açtırıyor senı. Bunu yaşattı ya allahım bana, daha bısey demiyorum. Komik olan da ben ondan herr acıdan cok daha donanımlı ve "üstün" üm. Yanı tahsil, fiziksel özellikler vs acısından. Ukalalık ıcın demiyorum. O beni garip Bı sekılde bu konulardan dolayı hor görürdü. Nee komik demi? Ben muahattap olmazdım. Neyse, Allah içimizi temiz eylesin. Umarım o da farkındadır. Neden yardım etmediğime gelince, eğer ki o benim şartlarımda olsaydı bana tavrı Cook ama cok farklı olurdu. Kötülere tavrım bellidir. Yapacak bir sey yok. Diliyle herkesi kesen, ukala dümbeleği yağmurda ıslanmış kediye dönmüş. Allah bizi şaşırtmasın. Hersey onun. Kimsenin canını takmayacaksın sözlük. Ben bugün iyiyim sözlük, zamanın senin yerine intikam alması çok güzel.

90 ları özledim.

Sadece takıntıdan yazıyom burda. Vakit geçiriyorum. Saçma bir bilgisayar oyunu gibi..