sözlük yazarlarının itirafları

Bugün kendime dışarıdan bakarak,ne kadar başkaları sevsin, onasın, şakşaklasın, farkına varsın diye yaşadığımı farkettim.
Acıdım bol kepçe kendime
Sonra ben de insanım be, önemsenmeyi isterim elbet dedim ve kendimi öptüm.

hiçbir şeyden tat alamıyorum. her şey o kadar saçma geliyor ki yaşamanın bi anlamı olduğunu dahi düşünmüyorum. yok olup gitmek daha cazip gibi.insanın en büyük hatası içindeki boşluğu doldurmaya çalışmak için anlamsızca debelenmesi. hayat bu çabaya degecek kadar değerli değil.

Günlerdir evdeyim. Gram sıkılmadım, kimseyi de özlemedim. Hayatımdan şu an çok memnunum. Ben demek ki baya asosyal bir insanmışım. Veya bu aralar depresyondayım. işe gitmek zorunda olmamak, gereksiz sosyalleşme olaylarına girmemek işime geliyor.

berberimi aradım az önce cepten.

+buyur macho abi?
-ne zaman açıcan lan dükkânı?
+belli değil abi.
-eve gel o zaman, traş et beni.
+basılırsak ikimiz de yanarız abi.
-fuhuş mu yapıyoruz lan ne basılması.
+gelmem abi virüs mirüs kaparım.
-mikrop muyum lan ben, gel şuraya.
+1 kere koluna dayarsam gelirim abi ehehehe.
-ben sana bi dayıcam şimdi o olacak.

sonuç : gelmedi puşt.

Bazen trollüğüne romantik entryler yazıyorum.

Alıcısı yok.
Canım istiyor.

Ruhum depresif bir hal alınca olmayan birine yazıyorum.
Belki gelecekteki birine.
Yok yere acı çekiyorum.

Bilmiyorum.

Belki de olmayan birine değildir de itiraf etmek istemiyorumdur.

hayatımın herhangi bir noktasında tanıdığım insanları gereksizce stalklıyorum.

dönmem dedim ama döndüm yine buraya ama karantina geçince yine gidebilirim. can sıkıntısı sen nelere sebepsin.

Kendi içimden gelirse yemek yapmayı çok seven biriyim.
Bu aralar evde durmamdan sebep ve de eşimin halinden dolayı yemekleri ben yapar oldum. Zevk de alıyorum yemek yaparken bir yandan stres atıyorum, diğer yandan sevdiğim için bir şeyler yapıyorum.

4 yıldır evliyim, 5 yıldır birlikteyim. Hala işten eve geldiğimde onu gördüğümde içimde ufaktan bir heyecan oluyor. Geldiğimde sarılınca içimi çok güzel bir his kaplıyor.
Evlilik aşkı öldürmedi, inşallah daim olsun.

Bu sözlük, insanı evlilikten soğutur.
Allah kahretsin böyle sözlüğü.

Evin içinde bütün çorapları toplayıp top yapıyorum ve ronaldinyoculuk oynuyorum. Hee birde seyircilerde duvarmış gibi onları selamlıyorum. Biri bana psikolog çağırsın. Ehheğğ...

ben her gün dua ediyorum hepinize, hastalanmayın içinizden birinin bile canı yanmasın diye ama özellikle dua ettiğim biri var. şimdi ne haldedir bilmem ama bildiğim tek şey en ön cephede bu illet virüsle savaştığı. umarım iyidir ve umarım kendine dikkat ediyordur.

Sigarayı bırakalı 5 haftaya yakın oldu hala ara sıra o dinmeyen istekle baş başa kalıyorum.

Belki ben bu sözlüğe girmeyeli bir yılı aştı şuan sarhoşum ayda bir yada iki kere içerim uzun zamandır yani 4-5 senedir uğramadığım bı şehire geldim Kahramanmaraş'ta ve eski nişanlım bekaretimi ilk verdiğim kişiyle denk düştüm ailesi önceden beni istemezdi şimdi bana diyorlar ki oğlumuzu yanında götürbeni beğenmezlerdi piercingliyim falan diye yada biraz açık giyiniyorum diye şimdi oğulları benim himayemden çıktıktan sonra ateşbuza ve bonzaiye düşmüş metamfetamin ve bonz bağımlısı olmuş anlayacağınız ve beni beğenmeyen istemeyen ailesi şimdi benim ağzımın içine bakıyor bir umut oğullarını kurtarabilir beni dinler diye ama geçti o zamanlar ablacım ben isterken ben çabalarken ben götümü yırtarken neredeydi o aklınız tabiki böyle diyemedim elimden geleni yaparım ama hiç ışık yok farkındayım anlıyormusun sözlük yazık oldu masumiyetime ben iyi durumdayım da peki ya sevdiklerim???

yine neden geldim, döndüm buraya bilmiyorum. Ben genelde sese dönüşmesini istemediğim düşünceleri buraya aktarıyorum. Nasılsa kimse kimseden meshul değil. Anonimliğin verdiği özgürlük ve umursamazlık.

Ülkece sıkıntılı olduğumuz ve bolca düşünmeye fırsat bulduğumuz bu günlerde düşünmenin kendini yemek manasına geldiği benim gibi kullar sıkıntılarla muzdarip. Benim şahsi sıkıntımın temeli boşa geçen günlerin bana verdiği pişmanlık. Hayat karikulade güzelken ve harikulade saçma iken bu evde geçen günler israftan ibaret değil de nedir? Evde günler bir şekilde geçiyor tabi. Bilgisayar oyunları, sosyal medya, internet, kitaplar var ama dışarda akması gereken gürül gürül bir dünyadan hiçte cazip şeyler değil bunlar. Dışarı çıkmıyor değilim, çıkıyorum ancak çıkınca yapacak hiç bir şey yok dış dünyada. Her yer kapalı, her yer durağan. Günlük dışarı rutinim en sevdiğim kokoreççiden kokoreç yemek her gün istisnasız. Diğer sevdiğim tüm yemek restorantları ve dürümcüler kepenk kapattı. Tavuk döner yemeyede elim varmıyor. Bazen iş olsun diye atlıyorum arabama bir iki tur atıp geri dönüyorum. Banka hesabımda olan para bana bir anlam ifade etmiyor. Daha doğrusu bir karşılığı yok gibi. Yine Yetinmediğim ve memnun olmadığım ruh halleri içindeyim. Azla yetinip, çoğu aramasak daha mutlu olucaz gibi.

Keşke hep bu kafada stabil kalsam.

Evlendiğim zaman asla ama asla aslaaaa ne kendimin ne de eşimin sosyal medya kullanmasına izin vermeyeceğim.

insan içinde varsa yapar, yok efendim karakter meselesi faso fiso lafları geçelim. Caydırıcı akıl çelici iğrenç bi dönemdeyiz.
Eylemde bulunmasa bile şahit kalmasını görmesini bile asla istemiyorum. Hem kendimin hem eşimin.

Şarkımın yanına Rakı istiyorum bir de.
Mutlu değilim.
Keyifli hiç değilim.

Bir insanın aşkta yüzü hep tam "güldü, gülüyor, güldü işte" derken son perdede yine gülmez.
iyi biri olmanın getirisi herhalde. Karşındakine kendinden çok değer vermenin bedeli.

Bence benim kaderim sinirlenip, çevremde bana ilgisi olan ama alakam olmayan biriyle oldubitti ile evlenme hatası yapmam olacak.
Sonra hem kendime, hem o kıza bir ömür yazık olacak.

Bu hale düşüren insana ise bir halt olmaz.
Gamsız, vicdanını dilediği gibi yöneten insana.

Belki beni gururundan geri tutan bir insanla bir olmaktansa, bana değer verecek biriyle evlenmek daha iyi olacak. Daha mutlu olacağım.

Sevdiğim insandan sadakat, bağlılık sevgiydi oysa tek beklediğim. Ve anlayış.
Başkası dünyalar verse umrunda olmayacaktı. Ama şu hale düşürüyor beni.

Yazık gerçekten.

şu an en şanslı olan insanlar ölü insanlar herhalde.

Düşünmenin verdiği ağırlıktan kurtulamıyorum. Bu kendime bile bile yaptığım bir şey değil ama hem ruhen ve bedenen etkilemesi söz konusu. Belki bir düzen bozulması sonuçu ortaya çıktı bilemiyorum. Toparlanmaya ,kendime gelmeye çalışıyorum. Belki zor ama bunu yapmam lazım.

Uykularımız da toptan kaçtığına göre tam aşık olduk değil mi sözlük?

Oldum daha doğrusu.

Allah kimseyi platonik yapmasın.

Dalga geçerken herkesle başka şey düşünemez oldum.

mezun olduğumda darbe olmuştu, evlenmeye niyetlendim corona çıktı , çocuk olsa ne olacak acaba. şimdiden tırsıyorum.

Son 1 yılda aşırı duygusuzlaştığımı hissediyorum. işine aşık biri olarak sadece çalıştığım yerde kendimi mutlu hissediyorum sevgili sözlük. Bunun dışında yaşanan anlık hislere hiç tahammülüm yok. Ailem dışında gösterilen sevgiye,sadakata,saygıya asla ihtiyacım yok gibi, anlık gülümsemeyle geçiştiriyorum. Yaş ilerledikçe aşk olgusundan uzaklaşıyorum. Enerjimi, zekamı, karakterimi hakedecek o insan artık gelsin beni hissizlikten kazısın istiyorum. En azından bir miktar enerjim kaldıysa.

bir kız kardeşim olsun çok isterdim, özellikle bu karantina günlerinde bana arkadaş olurdu. yalnızım dostlarım, yalnızım yalnız. tutun kollarımdaaaağğğn düşerim şimdi.

edit: biri var ama uzakta, o kendini biliyor. kıps.

Sabah uyandığımda canım luppo çekmişti.