bugün

Maaşıma %17 zam aldıgım için seviniyordum, meslektaşımın % 25 zam aldığını duyana kadar. ikisi arasında geçen süre 1 dk
Her şeyden çok sıkıldım. Herkesten nefret ediyorum, söylemiş miydim daha önce? Olabilir.
son iki yıl içinde; duygusuz bir piçe dönüştüm.
Kızımdan gizli jelibon yiyorum.

Çünkü zararlı, evet.
koca adam oldum hala "v" ve "z" harflerini yazarken karıştırıyorum.
bazı şeyler sürekli ters gidiyor. bir terslik gidince yerini yenisi alıyor. bazen aynı anda kombo yapıyorlar. bunda da vardır bir hayır. yaklaşık 1 yıldır sekmeden giden bu devirdaim umarım artık son bulur.
Sevilmiyorum.
Kendimden ödün verdiğim zamanlar için kendimi affetmiyorum, hele ki bu fark edilmiyor ve buna kıymet verilmiyorsa.
2 gündür berbat rüyalar görüyorum.
8 sene önce kadar bir sağlık sorunu yaşamıştım. bir ameliyat olmuştum. Birkaç kemiğim eksik yaşıyorum.
Rüyamda Yine doktora gidiyormuşum, yine aynı şey tekrarlıyormuş.
O zaman korkmamıştım, şimdi ödüm kopuyor. Geride evlat bırakma düşüncesi korkutucu.
dün 9 saat youtube izlemişim. ne kötü...
lisede sıctım donumu okul tuvaletine attım.
Yarın 2 yıl 2 aydır birlikte olduğum kız arkadaşım erasmus programı ile yurtdışına gidiyor. Karışık duygular içindeyim.

Bu işin itiraf kısmı ise şu; aklımın bir köşesinde bir ses sürekli "bu 6 ay içinde geçmişine dön." Diyor.
Eğer bu düşüncenin beni çektiği yöne doğru yüzümü bile dönersem, kendimi çok sevdiğim kız arkadaşımı kandırmış, aldatmış olarak göreceğim.
Ne yapmalıyım bilemiyorum.
sosyalist biriyle evlenip küba'ya balayına gitmek istiyorum.

Herhangi sosyalist biri de değil üstelik.

Onunla.
bişeyler olsun lan artık patlayacağım sıkıntıdan, kuzey kore amerikaya hidrojen bombası falan atsın, trump racon kesmeyi bırakıp da şu sözünü ettiği “dünyanın görmediği dehşet” i göstersin, ne bileyim hiç değilse üçüncü dünya savaşı falan çıksın mesela, çok sıkıldım… şöyle muhteşem, inanılmaz, şahane bir kapanış şovuyla sonumuz gelsin de kurtulalım en azından.
Hayatımın en kötü, en sıkıcı zamanlarını yaşıyorum.

Bi sihirlik değnek olsa da Herşey düzelse.
Son bir haftayı hayatımdan silip atmak istiyorum. insanların ne kadar pislik varlıklar olduğunu iş hayatına başlayıp iyi bir konuma sahip olduktan sonra gördüm duydum bildim. Tüm bildiklerimi unutmak istiyorum. Yoksa Bunlarla yaşamam zor, çok zor.
Dengesiz fakat iyi biriyim.
iyi ki dönmüşüm yolun başından, daha fazla yara almadan. daha fazla kanatmadan, nefes alabildim sonunda.
bu sefer yanmadım, derin bir nefes aldım ve en başından hataymış dedim senin gibi.

teşekkürler bana yanlış insan olduğunu, yanlış yolda yürüdüğümü gösterdiğin için.

teşekkürler uykusuz bıraktığın geceler için, teşekkürler yalnızlığıma yalnızlık kattığın için, teşekkürler herşeyi daha zora sokup zorda bırakmadan yeniden vazgeçerek beni aydınlattığın için...

biliyorum hiçbir zaman benim kadar derinden hissetmedin bizi. bana kan kustururken sen gününü yaşamaya devam ettin.

iyi ki gittin.

yine de;

pişman değilim seni sevmekten, sen adıma yakışan en derin yarasın...
Bunca zaman sonra anladım ki insan her yükü taşıyabilirmiș. Hem de ilk önce taşıyamam dediği yükten başlayarak. Dönüp bakıyorum da taşıyamam yaşayamam dediğim ne kadar çok yükü almışım omuzlarıma. Eminim bir başkasına anlatsam içinden ne kadar olabileceğini bilse de inanmak istemez. O kayıplar, ihanetler hiçbiri artık zor gelmiyor biri hariç. O biri hiç kolay gelmeyecek hiç. Bunu biliyorum ancak alıştım bunun zorluğuna alıştım. Düne göre daha güçlü olduğum için mi bilmiyorum ama alıştım.
Tam bir yıl önce cidden tam bir yıl önce bu zamanlar Demetevler'den, Kızılay'a yürüyerek işe gidip geliyordum. Herkes senden bir şey olmaz diyordu. Sabah erken kalkar yemek yiyemez, akşam gelir yorgunluktan bir parça ekmek yer yatardım. Karşı cins desen "iyi çocuksun ama dışarı çıkamıyoruz ki ne yapacağız" diyerek buluşmaya bile gelmiyordu... Ve zaman geçti. Doğru hamleler ve çok çalışarak bir şeyler olduı. Şu an dershane ortağıyım, kendi yazılım ve siber güvenlik şirketim var. gerçekten bir yılda oldu. çalma hile ve hurda ile değil. Çalışarak, günlerce çalışarak. Günde 1-2 saat uyuyarak oldu... bildiğim tek şey bilgisayar iken ona yönelerek oldu. imkansız diye bir şey yok...
Antidepresan ve birkaç ilaç komibinimi artık gerçekten kullanmayı kabul ettim. Kendimi sevdiğim için kabul edeceğim. Çünkü ilaç desteğinden başka çarem kaldı mı bilmiyorum. Derin bir boşluktayım ama anlat deseler anlatacak bir şey yok. Çok anlattım zamanında ve şimdi anlatmak çözüm değil bana. Ben aksine unutmak istiyorum. Enerji istiyorum, yaşam enerjisi. Beni bu dünyaya bağlayacak bir güç istiyorum. Yaşamak istiyorum dolu dolu ama adım atacak halim yok.
kendi hayatımla ilgili radikal bi karar aldım ve bunu uygulamakta ısrarcıyım
yurt dışı kartını sürdüm oyuna bu sefer kimse tutamaz beni.
Hayatıma girmek isteyen birine şans vermemiştim. En son da üzücü cümleler kurdum. Aslında kötü bir insan değildi. Sadece anlaşamıyorduk, birbirimizi kırıyorduk. En sonunda da ayrıldık ama bana söylediği bir cümlede haklıydı. Ben, o zaman sen ne diyorsun desem de öyleymiş belki de. Artık, ah mı aldım nedir sonraki tanıştığım kişiyle her şeyi daha iyi anladım. Başkalarıyla takılıp, üstüne bir de bana yazan bir tipmiş. Yani onun için eğlenceden başka bir şey değilmişim. Zaten oluru pek yoktu ama açık açık aptal yerine konmak beni üzdü. Belki de hak ettim. Beni gerçekten seven kişilerin sevgisini göremedim. Şimdi üzgünken bunu daha iyi anlıyorum.
yakışıklı olduğum için hiçbir şey yapmak zorunda kalmıyorum, her şey çok kolay oluyor, evet.
zikkimin karekoku nu sabahtan beri eksiliyorum.