sözlük yazarlarının itirafları

Bu başlıkta yazanların tamamına yakını aşk dolu. Anlamıyorum, bir insanın itiraf edebileceği tek şey aşk mıdır? Benim bayramlık ağzımı açtırmayın burada öyle itiraflar yaparım ki millet gerçek itiraf nedir görür. Buyrun;

Yağmurlu havalarda sokakta yürürken kendimi çok havalı buluyorum.

Uzun zamandir alkol kullanmiyordum ama bir haftadir ev yapimi saraptan bir miktar siseye koyup arabaya atliyorum sehirden uzaklasip bi yerlerde iciyorum ve neden yaptigimi bilmiyorum. Gecici bir ruh hali bu yakinda normale döner her şey.

Gün 24 değil 42 saat olsa bile tamamında Geekyapar'ın videolarını izleyebilirim, harikalar.

bizden önce on milyarlarca insanın yaşamış olduğunu, bizden sonra da on milyarlarca insan yaşayacağını bilmemize rağmen hala bir şeyleri kanıtlama, sorun etme çabamızı anlamsız buluyorum. hayatı ve yaşamayı anlamsız bulduğum gibi.

yarın doğum günüm. şimdiye kadar sadece 1 kere kutlandı. o da 30 yaşımda kardeşimin aldığı pastayla oldu. alışkın değilim ve de sevmiyorum zaten.

ama bu sene fazlasıyla hediye alıyorum. hem de doğum günümden önce. 3 hafta önce bir kızdan doğum günü hediyesi aldım. kendi eliyle ahşap bir kutu yapıp güzelce de boyamış. içine de kırmızı bir kağıda güzel dileklerini yazmış. acayip mutlu oldum. hele ki bünye doğum gününe ve hediyelere alışık değilken.

dün de yine başka bir bayan arkadaşım aldığı hediyeyi verdi bana. yeşilçam sevdalısı olduğumu bilerek çok güzel bir hediye almış sağ olsun. iki hediyeyi de evimin müsait olduğu ilk anında görünür yerlere koyacağım. ikisi de gayet işlevsel hediyeler.

içimden geldi yazmak istedim.

Cumadan beri yaşamıyor gibiyim.

Atatürk'ü sev -mi -yo -rum.

Bok gibi bir otobüs yolcuğundan merhaba.

eski hesabımı istedim vermediler. üzgünüm.

her şeyi bilal'e anlatır gibi anlatıyorum yine de anlamıyorlar.

edit: hatta bu duruma o kadar alışmışım ki, bazen entrylerimin altına kısa kısa notlar düşüyorum.

bir ikili ilişkide karşı tarafı düşünme eylemini zaman zaman fazla ileri götürdüğümü düşünüyorum. bu noktada da “acaba bencil mi olsam?” düşüncesi karşıma çıkıyor. fakat olamıyorum. daha çok, karşı tarafı kendim için kullanamıyorum. buna sanırım gönlüm el vermiyor.

asmr ve mukbang izlemeye ba-yı-lı-yor-um.

Gökgürültüsünden korkuyorum. Şu an Dişlerimi sıkmaktan ve bunu yazmaktan başka yapabileceğim bir şey yok. Çocukken neden korkmazdım acaba hiçbir fikrim de yok. Birçok fobim ergenlik döneminde oluşmuş olabilir. Şu an doğal seçilimi düşündüğümde ben değil de dertsiz dertsiz uyuyan kardeşim hayatta kalırmış gibi geliyor. Baya normal bir doğa olayı çünkü malum. Kedi bile havaifişekten korkarken gök gürültüsünden korkmuyor. Bense ikisinden de korkuyorum. Yazarken odağım da asla kaymıyor. Hiç yardımcı olmuyor resmen. Olsun. Yağmur bitene kadar ayaktayım nasıl olsa.

Buraya birini takip etmeye gelmiştim şuan onun dışında herşeyle ilgileniyorum.

Ya onceden burda psikologlar yeni psikoloji mezunlari falan olurdu dert dinlerlerdi nerdesiniz ya alo.

Bugün görev adamı olmadığımı anladım.

iş yapacak kişi ben değilim,
Ben o işi yaptıracak kişiyim.

Küçüklüğümden itibaren böyle olmadığıma inanıyordum. Ben ne iş verirlerse onu yapardım. Ama gerçek böyle değilmiş.

Çok sağlam kazık yedim sevgilimden neredeyse 4-5 ay önce. Beni aldattığını öğrendiğimde hunharca küfür etmiştim. Şu an gururuma yedirip kimseye "hala onu seviyorum" diyemiyorum. Aşık olduğum kadından sonra 2 sevgilim oldu unuturum diye ama hala bi bok olduğu yok.

Elim çok kötü oldu geçmiş olsun der misiniz?
görsel

Az önce whatsappta hocaların da bulunduğu grupta kaza ile hocalardan lakapları ile bahsettim sözlük.

Şimdi iki grup var.
Biri bizim rahat olduğumuz arkadaş grubu. Bir de öteki bölümler ve hatta hocaların olduğu üniversite grubu.

En yakın arkadaşım üniversite grubuna pek yazmaz. Ancak soru atacağı tutmuş.

Ben de bizim grup sanarak rahat bir üslupla cevap verdim. "Yavuz zırhlısının sorunun aynısı" dedim, "sivaslı yiğidonun konularda da var ama adam es geçti aq rahat tabi" dedim. Durmadım. "Senin şerefsiz diye andığın kimdi hıh iso" dedim.

Tabi bu esnada özelden sürekli bir mesaj geliyor.
Bir baktım o Arkadaştan. "Napmaya çalışıyosun olum, allah kitap aşkına çabuk sil hepsini", demesiyle jeton düştü. Eyvah dedim.

Baktım okuyan olmamış başka. Hemen sildim.
Ama görüldüsü kapalı olan var ise dönem uzatmış olabiliriz sözlük, korkmuyor değilim.

tanımadığım, görmediğim insanlarla muhabbet etmeyi özledim sözlük. eskiden burda muabbet güzeldi, bi mesajla olaylar alır yürüdü. dertleşir, paylaşırdık. artık o da kalmamış. bişey yazıosun yürüyo oluyo. eski sözlüğü minnetle anıyorum. dertleşme,konuşma ihtiyacı olanları da bekliyorum.

En sert yumruğumu hep kendime vuruyorum.

Sözlük bugün birtakım insan bilmeden kuyruğuma bastı bunu tabi sonradsn fark ettiler e benim haliyle canım acıdı. Ve sıkıntı ne biliyor musun canımın acısı gecene kadar can acıtıyorum.fakat beni bu durumda üzen şu sevdiğim insanların karşı cepheme geçmesi. buna azami özen gösteriyorum halbuki yazik oldu.şimdi çeşitli planlar yapacağım nasıl kendime zarar gelmeden tereyağından kıl çeker gibi hallederim bu işi diye sonra bunu yavaş yavaş uygulayacağım sonucu gözümle gördüğüm zaman rahatlayabilirim.itirafım ise iş hayatı insanın içindeki kötü çıkıyormuş.

bana yazması çok hoşuma gidiyor, bunu kendisine de söyledim *

Yalnızım ve hiç te iyi bir şey değil.

Başta insanlardan uzak durdum.

Hepsi maddiyata ve dış görünüşe önem veriyor.
Hiçbiri bende yok!

Forever Alone..

Herkes evleniyor.