sözlük yazarlarının itirafları

bazı böceklerden korkuyorum. öküz gibi oluyorlar ya. kara renkte bir de... ulan bir de ağzıma girecek gibi hissediyorum bazen. iyyk.

insan istiyo; herkes insan olsun ama insanlığın bi tanımı yok, herkes kendince insan, takılıyo öyle.

şöyle bi düşünüyorum, şu hayatta sadece ihanete ağladım yine şöyle bi düşünüyorum çok kere ağladım.

Aldatan kadın savaş çıkartır. Sırf özgür ruhlu diye komünistleri, solcuları, Marxcı, kolektifci, halkevci ve sosyalistleri sikmeyin. Sevgili olmayın. 25,30 sikersiniz. Sonra o başka biriyle 25,30 rekorunuzu kırmaya çalışırken hayatınızın tamamını siker. Akıllı olun özgür kızlardan uzak durun.

söyleyecek çok şey var ama yazacak hiçbir şey yokmuş gibi.

Uludağ sözlüğe gergin olduğum zaman girdiğimi keşfettim. Mutlu olduğum zaman, sevindiğim zaman, heyecanlandığım zaman değil de korktuğum zaman üzgün olduğum zaman giriyorum ben buraya. Sanırım kötü zamanlarımda ihtiyacım oluyor buranın acımasız dürüstlüğüne. Ne zaman endişelensem soluğu burda alıyorum.

Çok sevdiğim şarkıları başkaları keşfedince üzülüyorum.

izlediğim pornoları ve şarkıları kimse izlemesin, dinlemesin istiyorum.

görsel

sevgilimle uyurken fotorafimi cekmisler. Ustum acik kalmis.

Yoruldum ulan. yoruldum artık.

içimi dökecek yer bulamıyorum. kendi kendimi zehirliyorum sadece

Paranın, daha doğrusu parasızlığın ta anasını sikeyim. Biliyorum ne kadar küfretsem de boş ama elimden sadece küfretmek geliyor.

bugüne kadar en sevdiğim şeyin yalnızlık olduğunu sanardım. ama öyle değilmiş. en az herkes kadar arkadaşlara, saçma sikik muhabbetlere, boktan bir kafede oturup saçma sapan şeylere kahkaha atmaya ihtiyacım varmış. ama insanlar beni öylesine kendilerine uzak görüyorlar ki şu iğrendiğim ama ihtiyacım olan şeyleri bana sunmuyorlar. sanırım ayda bir her şeyi değiştireceğime dair kendime sözler verip ertesi gün yine odamda tek başıma onlara söverken buluyorum kendimi. yarın yine aynı şeylerin olacağını bile bile kendime söz veriyorum. iyi geceler sözlük.

Bir insanın baba tarafında bir tane delikanlı adam olmaz mı yav?

bu ve benzeri başlıklara en içten entrylerimi girmiştim. sözlük benim için çoğu zaman günlük şeklinde kullandığım siteydi. her yaşadığım acıda bir önceki entrylerimi silmiştim. belki benim gibi başkasının derdini kendine dert edinip üzülen oluyordur diye.
şimdi bilgi aktarmaya çalışsam da ne kadar aktarabiliyorumdur?

bugün anladım ki hayatımda geçirdiğim en zor günlerden birisiydi. yumurtalıklarımda kist oldu bir yıl boyunca her gün regl oldum, her gün ağladım yumurtalıklarımı sökemedim. yarım saat ayakta duramadığım ve insanların nasıl ayakta durduğunu merak ettiğim zamanlar oldu, saçlarımı bir ay öncesine kadar kazıdım, dostum dediğim kişi tarafından terk edildim. yani daha ne türlü bir acı çekebileceğimi sorguladım ancak isyan etmedim.

bir haftadır nefes alıp veremememin azabını çekiyorum. sürekli şarkı söyleyen ben artık nefes alamıyorum.
hayatımda hep ''artık hissizleştim'' demeyi istedim. çünkü acıdan hissizleşmek canımı yakmazdı. kollarım delik deşik, tahliller verip isyan etmeye başladım artık. saçlarımı çekmeye kalksam kafamda saç yok. kafama defalarca vurduğumda hala hissizleşemediğimi fark edip kırmak istiyorum. ben her tedavimde hangi arabanın altına kendimi atsam da çabucak bir ölüm yaşasam diye düşündüm. ve bir gün ben de artık hissetmiyorum deyip bu azaptan kurtulmak istiyorum. şu basit entryi girmek için bile soluğumun kesilmesi ve geri gelmesini beklemek bir azap.
eğer tanrı gerçekten varsa ya beni görmüyor ya da bu hayattan can çekişerek pes etmem için elinden geleni yapıyor. ona yaşamak için tırnaklarımı göstererek devam etmek artık azaptan öte. kırbaç vur ayaklarıma, sök bedenimi, al canımı diye odada haykırıyorum beni görmüyor. eğer dünyan buysa, 1.'si ''sahte dünya'' olarak bu dünyaysa senin ahiret olarak adlandırdığın yeri merak etmiyorum.
artık olmayan canımı yakma. sana yalvarmıyorum artık, bırak bedenimi huzurun ne demek olduğunu bir defa göreyim.

15 sene rahat var görmeyeli, bir sene evvel attıgım mesaja cevap verdi . Ara sıra konuşuyoruz ama telefondan degıl sosyal ağlardan. Sesini duymak için 5 yüzünü görmek için 10 yıl veririm ömrümden. Şaka değil geceleri uyumadan resmine bakıyorum. Oluru yok baska hayatlar yaşıyoruz ama olsak çok mutlu oluruz o ayrı dava. izmir'e daha sempatik bakıyorum artık sırf sen oradasın diye. izmir kaza haberi falan duyunca içim çekiliyor acaba sana bişey oldumu diye. Sana bişey olmasın hayatında hep çiçekler açsın. Ömür boyu sürecek asla tükenmeyecek gibi bu bende ki sen. Ara sıra hayalini kuruyorum hafta sonu istanbula gelmişssin eş dost görmeye bi yerde denk geliyoruz falan, sen otur dıyorsun ama ben 30 senedir yenemediğim egoma tekrar mağlup olup gitmem lazım diyorum . Bu nasıl hayal lan sonu hep mutsuz neyse yahu iyi geceler gençler. Not: seni sevıyorum duygum.

"neden böyleyim?" diye sormadan edemiyorum kendime.

Sıkıldıııım. Çok sıkıldım. Yeter.

Kalecik karası ikinci kadehte sallıyor.

senden nefret ediyorum. hayatımda senin kadar mal birini daha görmedim görmek istemiyorum ne sanıyon laaan sen kendini gereksiz aşağılık pislik. diye itiraf edip dökülmek istiyorum.

Başka bir gezegenden geldim. Çok ufo bir insanım. izmirli bir kıza aşık oldum. Aramızda bir çekim kuvveti oluştu.
Bir ışık, prlama, elektirik vuku buldu. Onu uzaya kahvenüs içmeye davet ettim.
Bana izmirin dağları nı söyledi.

Bugun sigara dumani icime cekmeyeli bilmem kacinci gundeyim. Cok zorlaniyorum psikolog. Inanilmaz derecede canim cekiyor. Unutmak icin kitap okuyorum film izliyorum onunla konusuyorum kosuya cikiyorum. Yapacak bir seyler buluyorum anlayacagin. Sonra ise yariyor mu dersen yariyor. Normalde asla yuruyemedigim, yuruyemeyecegimi sandigim 15 kmlik yolu yurudum. Hem de normal bir yorulmayla. Nefesim kesilmedi mesela, bacaklarim aglatacak kadar yanmadi. Sevindim.

Sonra durdum dusundum. Sigarayi kim icin biraktim. Kendim icin mi aileme yuk olmak istemedigim icin mi? Cok param olsa icer miydim, mesela sifir para sikintisi olsa yapar miydim? Yoksa artik sigara bile rahatlatmadigi icin mi? Yuzumden, bedenimden, yuregimden kisiligimden vazgecmisken sigarayla yol arkadasi olamazdim. Nereye bu yolculuk bilmem.. ama yolun sonuna ciplak ruhumla gidiyorum sanirim. Sadece senlik atesi kalbi.

Not: siz anlayin veya anlayamayin diye yazilmadi. Yazim yanlisi devrik cumleler alakasiz konular aramayin. Zihnim boyle emrediyor, boyle okumak zorundasiniz.

güzel günler de gelecek. yakında.

şimdi tutup da buraya içimi döksem de siz okusanız elimize ne geçecek?
bir kısmınız beğenmeyecek, geri kalanı da beğenmeyecek ve sadece görüp geçecek. belki bazıları üzerinde biraz daha düşünecek.

belki bazıları artılayacak. geneli eksileyecek ama ben her biri için kendimi bir halt etmiş gibi hissedeceğim çünkü; sadece çünkü, birileriyle iletişim kurduğumu sanacağım. peki sonra ne olacak???

hiç!
koca bir h i ç .

yazdığım kelimelerle zihninizde oluşan düşünceleri üreten nöronlarınız hemen eski haline dönecek. üzerlerindeki etkimi hemen kaybedeceğim ve ne olursa olsun; bu yazıyı, benim duygularımı, bir insanın hislerini unutacaksınız. ve kendi hikayenize devam edeceksiniz. çok normal. her şey gibi çok sıradan.
ve sıkıcı.

peki ben? bana ne olacak?

birkaç dakika sonra kendimi yine kötü hissetmeye devam edeceğim.
sonra uyumaya gideceğim, uyuyamayacağım.
sonra yataktan kalkıp evin içinde boş boş dolanacağım.
sonra belki balkona çıkacağım.
belki bir sigara zıkkımlanacağım. uyumadan önce içmeyi sevmem ama uyuyamıyorum ki anasını satayım!
sonra uykulu-uykusuz nasıl sabah olduğunun farkında bile olmayacağım.
ve sonra yarı uyanık, yarı sarhoş bombok bir gün daha geçireceğim.
yalnız ve nevrotik.
tam benlik!
"sıradan, olağan ve sıkıcı bir güne daha hoş geldiniz!
yüzünüzdeki sahte gülücüklerin canı cehenneme!"
hiç.

tam bir aşifte (en terbiyeli bu şekilde ifade edebilirim) olan eski ev arkadaşımın diş fırçasını klozetin suyuna bandırdım.
not: hiç pişman değilim ama öbür tarafta flashback olarak izletilirse sıçarım.

Aldatıldım ben...