bugün

bir saattir düşünüp de aklıma gelmeyen itiraflardır. yok yok tamam tamam anlatayım ;
askerde kantinciydim. çay içmeye arkadaşın yanına gittim. kantin başkanından da çok korkuyordum.adam çok psikopattı. tam çayımı doldurdum içecekken bir baktım önümüzden flamalı bir şekilde arabası geçti ve gazinoya doğru yöneldi arada bizi denetlemeye gelirdi nitekim bu da onlardan biriydi.. arkadaşa; "hülolağğğağağ" diyebildim ve çay ocağından fırladım.işin garip yanı o kadar hızlı koşmaya başladım ki arabayı yakaladım istemeden (askerde arabalar 30km/sa hız ile maksmum gidebilirler) yarbay başını çevirip camdan bana baktığında bir de utanmadan elimde ki çaydan bir yudum aldım. adam çığlık atınca land(araba) durdu. ben ise koşmaya devam ettim ve koğuşa kadar koştum. tam 18 dakika aralıksız koştuğumu düşününce elim ayağım kesildi ve yatağıma uzandım. ne yapacağımı bilemez bir şekilde en iyisinin bir kaç saat ortalarda gözükmemek olduğuna karar verdim. ancak kendileri beni elbette buldular. çok hızlı koştuğum için adam beni postası yaptı amk! her yere koşa koşa gidip gelme emri verdi... o günden sonra bir daha yürüyemedim. hep koştum!!! run forest run yaptım!
çok yalnızım.
uzun zamandır bir bluetooth hoparlör almak istiyorum. almak istediğim hoparlör 500 lira, diyorum "ulan o kadar para verilir mi. daha ucuzunu al" diye, ama daha ucuzunu almaya da gönlüm el vermiyor çünkü asıl istediğim 500 liralık, bu sefer "iyi o zaman al amk" diyorum, ama paraya yine kıyamıyorum, ama aklımdan da çıkaramıyorum.

en sonunda alıp götüme sokacam "paraya kıy al, götüne sok rahatla amk" diyecem kendime.
evet yapacam.
Su içmeden önce bardakları kokluyorum, en kokusuz olanı seçip, onu bir kez içme suyuyla çalkalayıp, öyle şu içiyorum.
Artık herkes bana çok uzak. Ciddi anlamda kimsem yok. Var da yok birçoğu. Hiç bu kadar yalnız ve çaresiz hissetmemiştim. Hiç bu kadar ailemden uzak hissetmedim. Aynı evin içinde yabancılar var gibi. Anneme ulaşamıyorum. Duygu durumunu ne zaman toparlayacak bilmiyorum. Tek bildiğim yalnız olduğum.
yıllardır ben sandığım minik şey üçüncü meme ucummuş. atlatamıyorum bunu.
sana veda etmek istiyorum sözlük. herkes beni bıraktı gitti be sözlük. dertleşeceğim kimsem yok. bu son iki sene içinde herşeyimi kaybettim. hayattan soğudum be sözlük. bu veda senden tamamen ayrılma değil sözlük. her şey düzeldiği zaman geleceğim. bir gün sana kaldığım yerden devam edeceğim. entrylerim ile yine süsleyeceğim seni. merak etme, seni bir kaç kendini bilmez için bırakacak değilim. uzunca bir süre kafamı dinlemek istiyorum. hoşçakal..
Normalde insanların dengesini bozarım. Ne istediğimi karşımdaki kişi anlamaz. Tam anladım sanar fakat bu kez tam tersi davranırım. Şu an tam tersi olmuş durumda. Sanırım bu işi benden daha iyi yapan birine denk geldim. Zaten hayatımda her şey boka sarmış durumda. Üstüne bi de mal etti beni. Napacağımı bilemez haldeyim. Adım atmaktan çekinir halde kaldım. Gözümü karartamıyorum.
Birazcık konuşmak istiyorum, neşe filan değil. Anlamsızlıklarımı anlatmak istiyorum sadece.

Yine yalnızlığın en yalınındayım.
Diz agrimdan uyuyamiyorum ya tanrim yardim et şu kulunun agrilarini dindir bi nebze de olsa rahatca uyuyabileyim..
çok sevdim be!
düşüne düşüne çıldıracağım sözlük. yaptığım hatalar ama geri dönüşü olmayan beni boğuyor artık. beynimde dönüp duran düşünceleri susturamıyorum bir türlü. Bunaldım, yine en çok bunaldığım o zaman geçmeyen günlerden, aylardan biri sanırım.
Şu aralar hiç birşeyin tadı tuzu yok. Hayallerim yıkıldı, hayal kırıklığına uğradım. Sürekli içime kaya oturmuş gibi hissediyorum. Sürekli düşünüyorum; ben bunları hakedecek ne yaptım, bilmiyorum. Bundan sonra kimseye duygusal anlamda bağlanacağımı sanmıyorum ki inşallah bağlanmam. Kimseye güvenmiyorum. Çünkü insanlar düşündüğüm gibi değil. Çünkü ben aptal bir insanım. Allah herkesin gönlüne göre versin. Bu saatten sonra kimseye acımam, kimsenin gözünün yaşına bakmam. Yalancıların, karaktersizlerin Allah belasını versin, lanet olsun hepsine.
Cok Mutluyum şu sıralar. Ama ben ne zaman Cok mutlu olsam korkmaya başlıyorum aklıma cem yılmaz ın bi sözü geliyor.
Kelebek camından girmeseler bari.. Isler tersine dönmese bari.
Ne olur hep hep boyle gitse?
güzel olan hissettirdikleri değil hissettiklerimdi. o yüzdende mum ışığı gibi bir üflemeyle söndü gitti. geriye kalan tek şey sabahına soğukluğu idi.
sinirliyim sözlük.2 gün oldu , ben bu çocuğa bu kadar takıldığımı yeni farkettim,2 gündür bir gözüm telefonda.Kırıcam telefonu sonunda o olacak.
Sozluge girmeyeli yillar olmus. Eski entrylerimi okuyunca ne bilim bir degisik hissettim. Guzel kitap zevkim varmis ama o yasta kendimle gurur duydum sozluk
Bookstagram hesabi actim sevgili sozluk. Oyle bir heves iste. Destek gelmeyince uzuluyorum :(
Instagram : altinicizdiklerimden
Tum kitap sever sozlukculeri bekliyorum
görsel
gülümsemende hep bir baba sıcaklığı hissettim, böyle sanki Ölümsüzmüşüm gibi geliyordu yanındayken. Sen konuşurken bir tuhaf oluyordum, her kelimeni yanlışlıkla hafızama kazımışım...

Şiven bile içime işlemiş, sen gibi konuşuyorum bazen, gülüyorum:) içimde kaldı. yanaklarını sıka sıka öpemedim, bazen rüyamda öpüyorum.

Biliyorum bir yerlerde çok mutlu olacaksın ki, en güzelini hak ediyorsun. Çok mutlu ol. Ben görmeyeyim duymayayım ama çok mutlu ol.
Bir fincan daha kahve icmek istiyorum ama mutfaga gidip almaktan useniyorum. Ama birisi getirsin de istemiyorum. Neyse on dakikaya kalkip kendim alirim.
bana odanın ışığı kapalıymış gibi hissettirme ne olur.
Gözümü kapatınca aklıma pornografik şeyler geliyor o yüzden uyuyamiyorum.
Çok değişiyorum sözlük. Mesela bugün kendi makarnamı yaptım. Hamurunu yoğurdum merdaneyle açtım uzun uzun kestim falan. Eskiden makarna suyu koymaya üşenirdim. Sonra tütün sardım, şimdi de içiyorum. Sigaradan nefret eder icene salak derdim. Garip bir hâl almaya başladım. Memnum muyum değişmimden? Tartışılır.
Hayatımdaki hiçbir şeyden memnun değilim. Olsam da belli bir süre oluyorum ve tekrar başa sarıyor bu döngü.