bugün

hayatta hiç kimseye hiçbir şeye değer vermiyorum. ve bunu saklamaktan yoruldum.
Ara ara sözlük içinde böyle olmayı düşünmüyor değilim.

https://youtu.be/NIfJvlFvxCk

Sonrasında aman ne uğraşacağım lan diyorum*
Geçen sene ve bu sene belli bir zaman aralığında trabzonda bulundum ve bulunmaktayım. geçirdiğim süre zarfında sıkılmadan, zevkli ve huzurlu günler geçirdim Ve geçmekte. Burası nedense beni kendine çekmekte. Bir huzur kaplıyor insanı karadenizin eşsiz güzelliği eşliğinde.
Seneler seneler evvel Facebook messenger ilk çıktığı zamanalarda farklı yerleri kurcalarken grup bölümü gördüm. Kişilerimde ne kadar psikopat, haraçcı, manyak, torbacı, hapcı, tefeci, mafya tarzında pis adam varsa hepsini bir gruba ekledim. Ben sanıyorum ki kendi çapımda kişileri grupluyorum. Meğer öyle değilmiş. Hepsini gruba eklemişim :( en son grubu kimin kurduğunu bulmaya çalışıyolardı. Küfür falan vardı. Çıktım gruptan :(
bundan tam 5 sene önce ısparta'da üniversite otobüslerine binerken bana arkadaşlarımla gülüştüğüm için 5 dakika çirkeflik yapan kıza otobüsten inerken salak diyip kaçmıştım kız kudurmuştu arkada. iyi yapmışım.
gözlerim doluyor nedensizce tutamıyorum sözlük.
Konuşurken onu özlediğimi düşünüyorum hala sevip sevmediğimi sorguluyorum ama bi yerde tıkanıyor. Bi soğukluk oluyor. Onun söylediğine göre ise her şeyden herkesten çok seviyor. Unutacak mı acaba? Yoksa bu hikayenin devamı var mı diyorum çıkmıyor sonuç, cevap veremiyorum. Hiç umut yok gibi ama o böyle yaptıkça aklımdan o küçük ihtimali çıkaramıyorum.
Sozlukte beni seven yok, açıkcası bende size bayilmiyorum.
Bi sey dicem ben sanirim kafayi falan yedim. Cidden paranoyak oldum. Allahim sizofren miyim acaba rabbim yardim et. Herkesi o saniyorum amk. Iyi de adam geliyor ayni isimle ayni sehirden selam yaziyor nasil sanmayayim amk?

Geri don ya ben iyi degilim.
entrylerimde gıcıklık olsun diye abartı yaparım. aksi şeyler yazarım. insanları sinir ederim. keskin davranırım. bunlar bilerek yapılan deşarj olaylarıdır.
karııı karı istiyorum karı.
Bazen kendi kendime "acaba valeria şimdi napıyordur?" diye düşünen birileri var mıdır diye düşünüyorum.

Iki ayrı entry denk geldi ayrı başlıklarda, iki yazar da üni bittiği için eve dönmekten hoşnut değil. Neden ben bundan şikayet ederken herkes sanki aileme küfretmişim gibi davranıyordu? ailemi seviyorum ama artık yanlarında kalmak istemiyorum sadece. Çünkü burada hiçbir şey bana ait değil gibi. Eşyalarıma dokunulmasından hoşlanmıyorum. Kendi yemeğimi yapabilmek hatta vazen canım istemeyince öğün atlayabilmek isterdim.

Fringe de bi sahne vardı, çok anlamsız bi sahne hatırlamazsınız bile. Olivia (bu da hep zevtinli bişiler gibi geliyor) iş çıkışı eve geliyor ve mutfak masasına yaslanarak mısır gevreği kemiriyordu. Çok özendiğimi hatırlıyorum. Neyse işte vu da hafızamdaki anlamsız bir görsel..

Kendi evime çıkmak istiyorum.
Yine bunaldim be. Keyifler bok gibi.
Nasıl beddua ettiysen ya da nasıl hakkını helal etmediysen mutlu olamıyorum. Özür dilerim her şey için.
çok korkak birisiyim.
Mesajima nedensiz cevap yazılmamasına ayar oluyorum.
(#36886161)
--spoiler--

Geçen sene ve bu sene belli bir zaman aralığında trabzonda bulundum ve bulunmaktayım. geçirdiğim süre zarfında sıkılmadan, zevkli ve huzurlu günler geçirdim Ve geçmekte. Burası nedense beni kendine çekmekte. Bir huzur kaplıyor insanı karadenizin eşsiz güzelliği eşliğinde.

--spoiler--

Yukarıda yazan enrtymi dün sözlük yazarlarının itirafları başlığı altına yazmıştım. Entrydende anlaşıldığı üzere trabzonun bana huzur verdiğini, kendimi rahat hissettiğimi, anlam veremediğim bir şekilde beni kendine çekmekte olduğundan bahsettim. Bugün farkına vardım ki yazmış olduğum etrynin entry numarasının sonu şaşılacak derecede tevafuk olmuş, trabzonun plaka kodu olan 6161 ile bitiyor.

Ne diyeceğimi bilemiyorum, bir çekim var ama o çekim nedir bilmiyorum artık bekleyip göreceğiz.
Kitap yazmak istiyorum hem de hemen. Ama elimde olan kitaplar bitmeden başlamak istemiyorum. Sanki onu okumazsam eksik kalacakmışım gibi. Yatmadan önce dışarıda her zamn aklımdaki konuyu dallandırıp genişletiyorum.

Ki yazmam gereken çok şey var.
Burdaki yazarların cogu kendini entel ve zeki saniyor degilsiniz lan.
Uyumak, 8.04 de uyanmak istiyorum.
Gece uyumadığımdan elin heyecanla merhaba diyerek başladığı gune, ben abdal dan şarkılar dinleyerek buhranla başlıyorum. Boyle hani hevesim tadım tuzum yok. Simdi gidip millete yalandan gulucukler saçıçam. Uyku duzenimi geri istiyorum.
Yıllardır içimde bir umut ile okuduğum Türkçe Öğretmenliği bölümünün ataması olmaması ve seneye mezun olarak sadece karın tokluğuna yaşayacağım.
ilaç kullanmaya başladı neredeyse 3 ay oldu. Dünya katlanılabilir gale gelmişti. Dur dedim bi bırakayım ilaçları.. sonuç sadece 3 gün dayanabildim. insanların bencilliği, ikiyüzlülüğü, birilerini yalamaktaki ısrarları, aymazlıkları, sahte dostluklar arkafaşlıklar vs. Hepsi aynı kalmış.

O zaman tekrar elveda dünya.
Yükseltmek üzere bugün bütünleme sınavına girdiğim dersten yüksek ihtimalle kalacağım. Çarşamba günü bütünlemesi olan dersim bugün öğleden sonra açıklandı ve kalmışım. Bitik vaziyetteyim. Yaşama sevincimi aynı gün içerisinde aldılar benden.

Tüm söyleyebileceklerim bu kadar.
şeftali meretinin dişlere sürtüldüğü düşüncesi beni deli ediyor.