sözlük yazarlarının itirafları

şimdi buraya döktürebilirdim ama arkadaşıma kendimi ifşa ettim. rahat yazamıyorum. şimdi muhtemelen bunu okuyo ve içinden işim kalmadı seni takip edicem diyodur. ama gel görki etriyi girdiğimi gördüğü anda aman hemen okuyum diye gözleri parlamıştır tahminimece. saygılar..

eskiden kesinlikle yapmam dediğim şeyleri yapar oldum artık.

Bizde r yok kardeş gerekirse ilerden döneriz.

Saygılar.

14 kasım 1944.

işte tam bu gündür.
tam bu gündür babamın ailesinin topraklarından çıkarılışı..
vagonlara doldurulup, it kadar değer görmeyerek sürülmesi.

bugün ahıska'nın 70. yıl dönümüdür.
bugün çok acı bir gündür, yastır.
ölen binlerce insandır bugün, bugün onların hıçkırıkları kulaklarımızda hala.

ahıska, bir gül idi,
gitti...

bir ehli dil idi,
gitti...

söyleyin türkiyeli soydaşlara,
istanbul'un kilidi,
gitti...

saat 00:00'ı sırf itiraf girmek için bekleyen yazarlar yavşaktır. ve ona şuku verenler bu yavşaklığın ortağıdır. net.

geçirdiğim kaza ve operasyon sonucu anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil senin kadar canımdan öteye can değil. anne çok farklı kurban olduğum, ana gibi yar olmaz sözünü daha çok iyi anladım.

Ne kadar çok öğrensem de hiçbir zaman yeterince bilemeyecekmiş gibi hissediyorum. Şu sıralar en çok aklıma takılan şey bu heralde.
her şeyi bilmek, öğrenmek istiyorum. Ama beni rahatsız eden şey öğrenememek değil. Bu öğrenme isteğimin ikinci sebebi merak. Ana sebebi beni rahatdız ediyor, her şeyi bilen olmak istiyorum. insanların bilmediklerini biliyor olmak bana narsistçe bir zevk veriyor.

yıllardan beri hayalini kurduğum bir şey oldu sonunda. artık bir Golden retrieverım var, heyecandan uyuyamam da şimdi. *

60 yaşına bile geldiğinde elimi tutan, beni seven birini isteyecek kadar romantik bir yanım var.
Ama ben her gün onu öldürmeye çalışıyorum.
Kendimi herkese duygusuZ biri olarak tanıtıyorum.
Böyle böyle gidiyor herkes...

Bugün kızartmak için patates soyarken, soyacak dediğimiz alet benim sakarlığımı fırsat bilip serçe parmağımdan bir parça et götürdü arkadaşlar. Küçücük bir kesik aslında ama ne biçim bıçağı varsa meretin 4 paralel çizgi halinde kesti. Ve bu miniminnacık kesikler dayanılmaz bir acı veriyor. Durup durup sızlıyor.

Çok sakar bi insan olarak çok kez elimi parmağımı falan kesmişimdir ama bu acı gibisini tatmadım allah düşmanıma vermesin. Ha bir de elimi rendeye kaptırmıştım yine çok acımıştı. Ne sakar adamım ya.

iki gün önce bu zamanlar kafam karışık, kafam bulanık, kafam b.k gibiydi.
sonra uyudum, geçti.

her neyse,
izleniyormuşum.
burda ve başka yerlerde.
(muhtemelen sen de okuyacaksın bunu; şu anda, benim geçmişim, senin şimdin olan zamanda.)

"bazıları acı çeker, bazıları t.ş.k geçer."
bir bu, aklımda çokça kaldı. gerçek denilen şey, fikrimce tartışmaya açık yanılsamalar; fakat insanların ortak kabul ettikleri ne varsa benim canımı acıtıyor. uzun zamandır hem de.
düşte yaşamak imkansızsa, gerçeğe uzak kalayım, diyorum ben de. daha az canım acısın diye.

izleniyor olmak, sayfalarca okunmak, takip edilmek, manyakça bir düşünceyle kurgulara dahil edilmek beni sevindirmedi. kafamı karıştırdı sadece.
öte yandan,
facebook'ta, cemal süreya'nın üvercinka'sıydı sanırım, paylaştığım bir kaç dizenin devamını onun profilinde de gördüğüm günü hiç unutamam mesela. odamda tek başıma kasap havasına girmiştim. muhteşem bir zamandı. bağıra bağıra okumuştum üvercinka'yı.
hadi bu biraz dikkate değer, diyelim.
"bir" ya da "bi" yerine benim yazdığım gibi bi' yazdığını gördüğüm günkü sevincim... beni izliyordu, okuyordu.
koy bunu bir kenara.

geçen yıl okulda karşılaştığımız ve benim fena halde dağıldığım bir günde, bi' arkadaşım, "anlatsana," dedi, anlattım.
"aynada gördüğün yüzü kabullenmek gibi," demiştim,
onu sevmek, her gün aynada gördüğüm yüzü kabullenmek gibiydi. bir sabah aynaya baktığında yüzünün olmadığını fark etsen ne yaparsın?

insanların bi'şey anlamalarına gerek yok, ben kendimi çokça ve iyi anlıyorum.

ben buraya ne yazmak için geldim, neyi anlatıyorum...
izlendiğini bilmek sevindirmiyorsa geriye bi' anlam kalmıyor.
kısıtlanmak demek bu.
görünmeyen bir çerçeveye dahil olmak.
(istekanı al ve uza, bayım. * )

mesele şu ki,
hazır sözlüğün de tadı kalmamışken artık yazmamak. bitirmek. geç kalınan vedayı eylemek.
yok olmak, yok etmek.
ben sizin hiç sevmediğiniz altıncı nesil kuflu peynir, sonraki adımla sanki,
çokça sıkıldım.
artık bitsin.
iyi geceler sözlük milleti insanları.
karşıdan karşıya geçerken sağa sola bakmayı ihmal etmeyin. *
hoşça kalın.

eski hayatimi özlüyorum.

hayatıma giren herkes, çorbada bizim de tuzumuz olsun madem, dedi. en çok ondan delirdim.

Sahip olduğum son nescafeyi, sebilden yanlışlıkla soğuk su alarak heba etmiş bulundum. Bazen gerçekten nasıl bu kadar salak olduğumu düşünmeden edemiyorum.
Nasılda canım çekmişti, bu hiç iyi olmadı.

sözlükte dişii yazar bulmak için birebir başlıktır.

Değer verdiğim insanlar tarafından hayal kırıklığına uğratılmaktan bıktım. Sürekli başıma geldiğine göre tek sorun benim demek ki bu hikayelerde.

'Sorunluyum lütfen hayatıma girip kendinizi sevdirmeyin' diye yazı yazıp boynuma takmayı düşünüyorum artık. Mutsuz uyumak yerine rezil olmak daha iyi bir seçenek gibi. *

çok yalnızım dostlar.. aynı şehirde yaşadığım birlikte sergiye, tiyatroya, sinemaya gittiğim, şehrin yeşilliğinde şiirler okudugum bir sevdiceğim olsa fena olmazdı.

(bkz: uludağsözlüksevgiliaranıyorilanları)

tam bir malım.

çünkü en yakınımdaki insanlara dışarıdakiler kadar değer vermiyorum.

Artik insanlarla ilgilenmeyi birakiyorum. Ilk basta guzel oluyor ama sonra yapraginyiyen ben oluyorum. Umurumda degilsiniz.

2015 in başında bakalım yalan olmazsa barselonaya gideceğim. pasaport işlemleri için randevu falan aldım. işin itiraf kısmı ise senenin başında yıllık iznimin 15 gününü kullanıp bütün bir yıl izinsiz ne bok yiyeyeceğim onu düşünüp duruyorum.

sessiz ve yalnız ortamda, çok ve kesik kesik uyuyorum ama tersine uyku kalitem iyice düşük. hatta gece bayaa içtim iş yerinde çalışıyor olmama rağmen o saatte sabah erken saatlerde uyanmicam diye, sonuç? saat 8de uyanmış, gece uyurken dişlerini sıkmaktan ağrımış uykusu bölük borcuk ben. yorgunluk mu? Hiç sanmıyorum. e ne peki bu derin uykuları bölen? neyse cenin pozisyonu aldım her zaman gibi muhtemelen uyur kalırım az sonra

Kendinizo hic hic gibi hissetiniz mi? Suan kendimi bok gibi hissettim. Yeni kalktim. Ve 2 gundur ust uste ruyamda ufuku goruyorum.

bilemiyorum sözlük. Prensiplerime ters birşeyler var, cidden bilemiyorum. Keşkeler peşimi bırakmıyor.

iş güzarlık edip finaline girmediğim ve bu yıl tekrar aldığım sınavın tarihi için hocasına maıl attım. yumusak ıfadelerın olduğu bır maıl. başka meselelere takılıp bazı seylerı fazlasıyla ıhmal etmek gibi bır huyum varmış ogrendım. umarım cevap gelır. ya da o telefonu acar.

it herif!