bugün

Huzurluyum sözlük,
Perşembe gecesi gitar çalmam gereken bir yer var!
Aylar sonra elime gitar alıp aslında yapmak istediğim şeyi yapacağım.

Tıpkı gelecekte yapacağım gibi.

Neyse şimdi sınavım var.
beynimin bana oynadığı oyun kadar hiçbir şey yıkmamıştı beni. yıllarca saklamışım bir örtünün altında bir başkası yaşamış gibi. hatırlamamak ya da doktorun deyimiyle perdelemek nasıl bir lütufmuş meğerse. sonra bir an geliyor, tek bir kıvılcım ve perde açılıyor. peki şimdi nasıl yaşanır bu travmayla. nasıl taşınır bu yük... kimden sorabilirim ki hesabını, yıllarca ölüm uykusuna yatmışım ve çoktan gitmiş giden. bu öyle terkedildim gibi bir kalp ağrısı değil, zira şu an çok yavan geliyor bana. hafızamın kuvveti ile övünen ben, şu an hatırlamak denen lanetin altında eziliyorum...
sevdiğim herkesi kaybediyorum.

zaten hep kaybetmekten korkarak yaşıyorum. bu ''korku'' öyle güçlü bir duygu ki beraberinde hezeyanları, bunalımları, aslında korkmaktan yarattığın senaryoları getiriyor. sonrası mı? elinden hiçbişey gelmeden, sevdiklerinin kendi yollarına gitmesini seyretmek ve ardlarından öylece bakakalmak...

kurtulmk lazım bu duygulardan.
kötü biri degilim ama bazen mutlu olan arkadaşlarımı kıskanıyorum, sonra kendimden tiksiniyorum.
Son zamanlarda beddua üstüne beddua alıyorum,
zannımca kişilerin ahı tuttu, hastalıktan geberiyorum.
Hayat çok şaşırtıcı. Yapmak istediklerimi yapabilenler var.
36 numara ayakkabı giyiyorum bu yüzden minibüste ayakta duramadığım için genelde yer veriyorlar.
benim de bir itirafım var, bu hikayedeki mal benim... (#22122276)
bugün bursa camdan bakınca yaz, sokağa çıkınca sibirya. ağız budur felci geçirmeden şu günü bir atlaksak.
Bazı şehirlere, ülkelere, mekanlara birlikte gitmek istediğim kişi ve mevsim sanırım hiç değişmeyecek.
Havanın buz gibi oluşu beni öldürmüyor değil.
Neyse ki yarın dönüyorum,
Mario oynamaya sardım sıkıntıdan fakat eski tat hani, yok.
offf çok hastayım.
masum bakan küçük gözler gördüğümde onlar kadar masum olup olmadığımı sorguluyorum ve en çok Hayır cevabı beni korkutuyor.
gezi parkı davama 8 gün kaldı sadece. suçsuz olduğumu biliyorum ama adalete güvenmiyorum.
edit:son 2 gün.
karşımda bir içim su hatun var ama ben içemiyorum. çünkü hava buz gibi soğuk, adamın götü donuyor, soyunup dökünüp sevişmeyi gözüm kesmiyor.
bebek resmi paylaşıp ''ay sen benim olsanaaaaaağğğğğ yerim yaaaaa'' diye yırtınan insanları affedersiniz s... çok sinirleniyorum ya!
Emile Zola'nın Türk ve kadın olduğunu sanıyordum.
bloom dan da taksonomisinden de gına gelmişken yine karşıma çıktı. komitene de, başkanlık sandalyene de gram saygı duymuyorum bloom, al işte öldün noldu? kalan ne? arkadaşım türkiyede öyle evaluation process falan yok işte, anlayın. olmuyor.
otlakçı insanlardan nefret ediyorum, hepsinin amk.
Ben nefes alıyorum.
güldüren, üzen saçmalamış amk bu mal da dedirten itiraflardır. genelde güldürürler ama. aferin lan sözlük.
Iki bucuk saat lise arayip sonra yanlis liseyi bulmanin hayal kirikligi ile itiraf ediyorum ki tam bir malim.
dersim var saat 8de ulan hiç gitmek istemiyorum ya. morona matematik öğretmeye çalışıyoruz.
çocukken kuvvetle muhtemeldir ki maldım.gerçi hangimiz mal değildik o ayrı bir soru ama. abiler ben sağlam malmışım ya. yaptığım bi kaç şeyi paylaşim kısaca.

- korktuğum zaman süpaneke süpaneke derdim.
- canım sıkıldığında anne buramda bişey var diye karnımı gösterirdim.
- üzüldüğümde suratıma yarabandı yapıştırıp üzüntüğümün geçmesini beklerdim.
- oyuncakları hep amacı dışı kullanırdım. balonla arkadaşımmış gibi konuşur, robotumu düüüt düüt diye araba niyetine sürer , arabalarımı asker yapar savaştırır, sporcu kartlarımla ev yapardım.
- suratıma sarella sürüp anne ben traş olcam derdim.

diye devam eden şeyler. olum çocukluk temizliktir lan. çabuk kirlenmişiz. misal haftada 2 kere duş ya alıyorum ya almıyorum.
insan hayır için sevişir mi?

ben seviştim ; sırf en yakın arkadaşımın kankamın, hoşlandığı kıza yakınlaşabilmesi için arkadaşımın hoşlandığı kızın arkadaşı ile tanıştım arkadaş oldum ve seviştim.

al sana hakiki dostluk.
Bir bakarsın, hayatının kahramanı insanlıktan bile yoksundur ve anlarsın ki; çizgi romanlar dışında kimsenin kahramanı yoktur.