bugün

avcumun içinden öpen bi sevgilim olsun istiyorum çok mu?
ayağımın altından öpen sevgilim olsun istiyorum. çok mu?
sözlük bazen buraya yazarken,ciddi ciddi triplere giriyorum.sanki sen bir psikologsun ve birazdan ellerimden tutup'geçecek evladım,hepsi geçecek'diyeceksin gibi geliyor.ulan çok pezevengsin. beni niye triplere sokuyosun?vazgeçtim.sen benim piç arkadaşım ol.hem o gittiğim psikolog da bi g.tüme benzemiyordu.sen daha iyisin.sen farklısın sözlük.şimdilik iyi geceler.
tam bir sene... söylemek istediğim milyonlarca şey varken hala söyleyebilecek tek bir kelimem yok.
yoruldum sözlük. bir şeyleri düzene koymaktan, anlayış abidesi olmaktan sıkıldım. özlemekten sıkıldım, özlenmemekten sıkıldım.
insanları duygu çemberi içinde görünce karmakarışık şeyler düşünüyorum. filmlerde olsun gerçek hayatta olsun, kız ile erkek birbirlerine sarıldıklarında onlar için mutlu oluyorum ama kendilerini kandırdıklarını düşünümüyorum.

bütün bunlara ek olarak eski sevgilim yeni birini bulduğu halde hala o psikopatça ruhunu doyurmak için belli aralıklarla kendini bana hatırlatmaya çalışıyor. ne kadar garip insanlar var(mış) hayatımda, başta ben olmak üzere.
depresyondan çıkmak için denemediğim yol kalmadı.
-3 ay hastanede yatmak
-5 senedir ilaç kullanmak
-kilometrelerce yol katedip hocaya gitmek
-tmu ve elektroşok yaptırmak
-akupunktur yaptırmak
-adıyamana,menzil cemaatine gitmek
-yogaya yazılmak
-çekirdek inanç seanslarına gitmek

(hiçbiri bir işe yaramadı hala depresyondayım.)
şu anda felaket sinirliyim, hiç olmadığım kadar. gidip ağzını burnunu kırsam mı, yoksa arayıp ana avrat düz mü gitsem ikilemdeyim ama ikisinden biri olacak bugün. gerçekten çok kötüyüm, hiç olmadığım kadar. yaptığım insanlığın karşılığı bu olacaksa sikerim böyle hayatın adaletini!
itiraf ediyorum, bu başlığın altını resmen günlük/gecelik olarak kullanmaya başladım. neyse...

çok çaresizim, çok çaresiz hissediyorum. hayatımda ilk kez kendime, "ben şimdi ne yapacağım" diye sordum.
efendi olan insanların hayatını karartıyorlar sözlük. kimseye istediği değeri verme hakettiği ayarı ver sözlük. üzülme artık.
derdimi atabilecegim bir seyler lazim sozluk. yoksa kafayi yiyecegim.
sevgilim degildi ama onu deliler gibi seviyorum. arkadas oldugumuzda soylenemez.
gitti. onun icin hicbir sey ifade etmiyorum ama bu kadar vicdansiz olamaz. beni bu kadar uzmeye hakki yok.
kafamdan cikmiyor napacagim bilmiyorum, bana yardim edin.
uzun zamandır yalnızım sözlük, kafama göre bir hatun bulsam, rahat rahat, tripsiz, sorunsuz sevgili olaylarına girsek, kasmasa, güzel güzel yaşasak, star wars'ı sevse çok güzel olacak be sözlük.

kağıtlara döktüğüm bütün sözlerimi, bir kısmı hariç yaktım. herkes yazdıklarımı o kadardan ibaret sanıyor ama bir kitap yaktım.

artık şu filmleri çekmek istiyorum sözlük ama üşeniyorum. ama, onur ünlü'nün eserlerini görünce de çok pis kıskanıyorum be sözlük.
üzülüyorum sözlük hem de çook...
bir gönlüme göre bir kız bulamadım...
gerçekten çok üzülüyorum...
artık umutlarım bitme noktasında...
boyum da 1.87
kilom 79
bircok fiziksel spor yaptm
bir cok zeka gelistirici spor yaptim.
sanatla ilgileniyorum.
edebiyat felsefe ve psikolojiye bayiliyorum.
cok iyi bi üniversitede okuyorum.
aynı zamanda cok iyi bir iste çalısıyorum...
bana bircok talep olmasina karsin
aradigim kızı bulamiyorum....
sanirim yalniz ölücem...
acayip uykum var amk cumartesi olduğundan sıkıcı gidiyor iş ulan 10 dk uyusam kendime gelicem esneyip duruyorum. sadece 10 dk çok uykusuzum lan.
bu ülkede 'yancılık' zihniyetiyle iş hallettirmeye çalışan insanlardan nefret ettiğim kadar yumurtadan nefret etmiyorum. adam işyerine geliyor. 'ben belediye başkanının kardeşiyim' ya da 'emekli jandarmayım' ya da 'eşşeğin sikiyim'. 'nasıl yaparız?'

bu ülkede kurallar, insanın hayatını kolaylaştırmak için var. ama sen 'bedavacı' zihniyetinle kuralları bozmaya çalışırsan hiçbir yere gelemezsin. ha, şerefsizlik yaparak zengin olan yok mu, var. Onlar da arkasından küfür ettirir böyle. neyse ya.

http://www.youtube.com/watch?v=b3s9wqR1Xsk
Ben alfabeyi bilmiyorum. ingilizce sayabiliyorum yalniz 'J' den sonra hep karıstırıyorum. Öğretebilecek insan bulamadım henüz. Not üniversite ögrencisiyim.
bazen nsanların göremediği şeyleri gördüğümü zannedip o göremeyen gözleri açmak için ne yapabileceğimi düşünürüm. sonra bir bakmışım ki, bende onlarla aynı şeyleri görür olmuşum. yaşananlar beni buna zorluyor sanki.
youtube'da tam videoyu başa sarıp izleyecekken titreyen mause oku bana değişik birşeyler anımsatıyor böyle psikopat gibi gülesim geliyor, aman neyse canım.
ben itiraf edemiyorum amk. *
Son zamanlarda karsilastigim kadin profillerinden olsa gerek, Kadın gittikçe metalaşıyor gözümde. Bunu hiç tasvip etmiyorum. Hatta koca kıçı buyuyen egoma ders verebilecek akilli bir kadin olsa diyorum. Ama lanet olsun ki dış görünümü ikinci plana atamiyorum. Yani, herneyse.
insanlara iyilik ederken farkında olmadan kendime vuruyorum baltayı. bende çok kötü durumdaydım bir zamanlar, hem maddi hem manevi anlamda. kimse gelipte neyin var cesarettin demedi. hatta yollarını değiştirdi bazıları, hatta en yakınlarım bile, hatta sevdiğim kadın bile... hemde en zor en yanımda olunması gereken zamanda yalnız kaldım ama bir el uzatan olmadı, zaten bende istemedim açıkçası.

hayat bu, günde 20-30 liraya salladığım keserimle alnımın teriyle kazandığım üç kuruş alay konusu oldu bir zamanlar.

--spoiler--
ben o parayı her akşam birahanede eziyorum cesarettin kardeşşşşş!
--spoiler--

o kardeş kelimesinin bastırıla bastırıla söylenen ş'si halen daha kulaklarımda ve duydukça sıkıyorum dişlerimi yıllar geçmesine rağmen. olmadı, yapamadım. dönüpte;

--spoiler--
al o biten şişeleri karına götür, sarhoş sarhoş yetmezsin karıya!
--spoiler--

diyemedim ya la. * korktum mu? asla. ama diyemedim, ellerim bomboş vaziyette baba ocağına dönmüşüm ve üzerine hırgür çıkarmak?! imkansızdı o sıralar benim için, sabretmeliydim, sabrettim.

dedim ya hayat bu kimin göte geleceği belli olmaz. göte geldiler tabi. sevindim mi? asla, ben onlar değilim ki başkasının kötü günüyle düşkünlüğü ile sevineyim. gel zaman git zaman birahanelerde konsomatrist karılarla para ezen akrabalarım! -akraba demeye utanıyorum lan- kahvehanede çay içecek para bulamamaya başladılar, e para varken gecenin bir yarısı sarıyer'e gidip escort karılarla alem yaparken iyiydi. şimdi sevabına versinler bakalım, verirler mi? nah verirler.

ulan evliya mıyım ben? sana ne arkadaş. sa-na-ne! ne diye el atarsın. ne diye!
kalktık adamlara iş verdik dedik ki çoluğu çocuğu mahzun olmasın, bilmesinler babalarının bu halini celpleri para görsün.
ne olsa beğenirsiniz, adama ekmek parası kazansın diye iş vermişiz, kira ödemesin diye ofis vermişiz, masasından delgecine tüm malzemeleri bizden! sen kalk iş yapacağın karılara askıntı ol! ekmek yediğin kaba sıç! ve bununla yetinme beni de rezil et, benim yapacağım işe de mani ol.

sabah mimar kız karşıma geçip;

--spoiler--
abi ekibiniz bu şekilde ise biz projeleri iptal ediyoruz o zaman. kusura bakmazsan sözleşmeyi fesh ediyoruz, tazminatı hesaba geçtik
--spoiler--

sanki anama sövdüler, renkten renge girdim, patron ibnesinden yediğim kalayda cabası! haklı adam haklı, sen ne bok yemeğe adam olmayanlara iş verirsin ki?

hayatımda en çok utandığım günler arasına bugünü de ekledim böylece. ah ulan ah! anladım, olmayacak böyle. olmuyor işte. her seferinde sikilen ben oluyorum.
tamam, bittiğim yerdeyim, bundan sonra düşene de bir tekme ben vuracağım kaçarı yok, belki o zaman daha değerli olurum insanların gözünde. ne değeri yahu? umrumda değilller, en azından zararları dokunmaz bir daha.
kötüler kervanına biri daha katıldı bundan sonra, kutlayın zaferinizi, artık en az sizin kadar vefadan yoksun sadist biriyim. alkışlayın kendinizi.
bir daha birilerine herhangi bir konuda yardımcı olurken iki defa düşüneceğim hatta yol tarif ederken bile...
öldüğümde arkamdan trajikomik olaylara realist yaklaşımlar getirdi ve usain bolt mahlasıyla şiirler yazdı diyebilirler; ama şiir yazmadım daha.
aklıma gelen başlıkların %70'ini açmıyorum. %25 ini açıyorum. %3 ünü ukde veriyorum. geri kalan %2 sinin 2/5 iyle de sakız alıyorum. geriye beş başlığım kaldığına göre ilk başta o eli bi indir!
son itirafımdan bu yana bir kere tuvalete çıktım.
aöf den ikinci üniversite turizm ve seyahat hizmetleri bölümünü okumayı planlıyorum ama bu bölümü okuyanlar staj, uygulama dersleri ve klavye sınavına girmek zorundadır deniyor. uygulama dersleri derken ne demek istediğini çözemedim. bu da itiraf olsun.