sevgili herkes,
son entrymin aşırı derecede eksilenmesini kendime yediremedim, uyku ilacı içtim. fakat sonra baktım ki ilaç kutusu boş, sanırım hepsini içmişim. birazdan ölebilirim.
evet bu kağıdı gördüğünüzde benden duygu yüklü, ağlatacak bir mektup bekliyordunuz. ama hayır, bu dünya sadece bir han, ve bende gerçek evime gidiyorum. siz beni göremesinizde ben sizin hep yanınızda olacağım. zaten hayata pek bir etkim olmadı, üzerime düşeni elimden geldiğince yaptım. hayat benden bu kadar, öptüm hepinizi.
biraz erken bir not olmakla beraber;
annemi kaybettiğim gün hayatımda tutunacak başka bir dalım olmazsa, yaşamaya devam etmek için hiçbir sebebim olmayacağı için; annemin dünyaya veda ettiği gün benim de dünyaya veda edeceğim gün olur.
