7/a'dan tahir piçiyle beraber nöbetçiyiz. Bu geziniyor bende nöbetçi masasında pinekliyorum. Bu geldi..
- hacım gell bak ne göstericem.
+ olm ayrılmayalım burdan melahat hoca ağzımızı yüzümüzü siker.
- lan gel işte.
Bu beni kızlar tuvaletine götürdü kapıyı kapattı ben merakla bekliyorum. Çöpü açtı ve oradan orkid çıkarttı bi tane.
- kanka şunu bi koklasana.
Hayatımda ilk defa orkid görüyordum.. Çokta tiksindirici geldi o an.
+ tahir insanlığını sikeyim napıyosun amk malı.
- lan amcık kokla işte.
Burnumu bi uzattım ki ananı sikeyim o ne koku.. Kimin amından aktıysa artık bildiğin canlı canlı bi atı yutmuş öğütememiş karının hücrelerini bile zehirlemiş..
+ tahir yolunu sikeyimm bu ne laaan. Karılardan soğudum canın çıksın piç.
O an tanışmıştım cinselliğe dair bir detayla, tahir sokmuştı beni o derin merakımın sardığı kadın dünyasına. Bütün kızların götü kokuyor sanmıştım, hayal dünyam dumura uğramıştı.
Birinci sınıftayım okula gitmeyecem diye bas bas bağırdığım zamanlar. Annem beni sırtına bağlayıp götürüyo okula durum öyle vahimdi.
Hiç unutmuyorum yine ağlayıp sızlayıp gitmiştim. Neyse sınıftayım bide ağlayınca uyku bastırırya o uyku geldi işte uykuyla uyanıklık arası işemeli bi rüya gördüm anında durumu çakıp uyandım. Uyandım fakat iş işten geçmiş pantolon sırılsıklam okula duyulan nefret hat safhalarda.
sınıfta sürekli köyden getirdiğim çaglalari satardim küçük 5 büyük 10 tuzlusu 15 kuruşa sıra arkadaşım buranın zenginlerindendi caglalari çıkarıp çıkarıp onun önünde yerdim o da elimdekilerin yarısını satın alırdı. O sayede iyi para kaldırdım.
Salaklık içeren anılardır. Birdirbir diye salak bir oyun vardır herkes artistlik yapıcam diye atlayacağı kişiye daha kalk daha da kalk filan derdi. Lan neyse eğildik adam kalk dedikçe diyor nerdeyse ayakta dikiliyorum çocuk atlıyorum diye haber filan vermedi. Ben de beklerken bir baktım benim ayakkabı bağı çözülmüş eğildim bağladım. Kalktım hadi lan dedim atlıyorsan atla. Ama sonra bir baktım çocuk sağ tarafta yok. Sola bir döndüm amele sümüğü gibi yapışmış salak. Ağız burun dağılmış.
ilkokul 4. sınıf veya 5.sınıfa gidiyoruz. hala da görüştüğüm çok samimi bir arkadaşım var,öğle arasında futbol oynayıp hayvan gibi terlemiş ve susamışız bende o gün yanıma su almayı unuttum herhalde, her yere suyum yok. baktım böyle olmayacak samimi olduğum arkadaşımdan suyunu isteyeyim bir iki yudum ondan içeyim de susuzluğum birazcık da olsa gitsin.
efsane ve iğrenç yer geliyor.
her şey bir anda gelişti... arkadaşın suyunu aldım tam başladım kafama dikmeye bir puşt arkadaş beni su içerken güldürdü. buraya kadar da normal. sanırsam o ara hastaydım bir de, hastalığın ve güldürülmüş olmanın verdiği etkiyle arkadaşımın suyunun içine sümkürdüm. evet sevgili uludağ sözlük yazarları 0.5 litrelik suyun içine sümkürebildim. diyeceksiniz nasıl başardın, inanın hala bende bilmiyorum. tüm sınıfa rezil olduğum lanet bir anımdı, hala dalga geçerler bu konuda.
3.sınıftım ve aşıktım da. Biraz da kiloluydum. Yaşadığım olay çok koymuştu ama sonra geçti tabi. O zamanlar kızların, çalışkan ve laf atan erkeklerden hoşlandığını sanardım. Yakalambaç oynarken hep onun peşinden koşar, teneffüs çıkışlarında kafasına vurup öküz gibi gülerek kaçardım. Cedric i kendime benzetip duygulanırdım.
Neyse işte. Bir gün sınıfta kankim diye tabir ettiğim kıza ilk önce yemin ettirip kimi sevdiğimi söyledim*. Ona açılamadığımı ve ona aşık olduğumu söyledim. O da ertesi gün gitmiş hilal'e bu çocuk seni seviyor demiş bi de yemin etmişti haine bak. Hilal'de demiş ki "şişkoyla cikmam ben" demiş. Haklı kız, az eziyet etmedim kıza. Ama ben duygusal bi çocuktum yapılır mıydı bu bana. Cedric izlerken duygulanan insandım ben.
(bkz: sekiz yaşındaysanız ve aşıksanız hayat gerçekten güzel)
ilkokul değil ama lisede binadan çıkıp güvenliğin yanına gittim,abi bi taksi çağırır mısın dedim o da velin gelmeyecek mi diyince yok dedim kaçıyorum.Biz sorumluyuz ama dedi dedim zaten eve gideceğim..O da taksi çağırdı ve okuldan hayli garip biçimde kaçtım...
Not açısından olmasa da iyi ve hocalarin sevdiği bir öğrenciydim,bazı fiziksel sağlık sorunlarından ötürü bana yapılan ayrı muamele de buna dahil tabi.
mendil kapmaca diye bir oyun vardı. esra diye bir kızla eşleşmiştim kızın boyu benden bir hayli uzun haliyle bacağı ve kolu da uzun. ben mendili almıyorum kızan almasına bekliyorum. kız mendili aldı koşmaya başladı. ben soğuk kanlıyım (huyumu sikeyim) millet birden bağırmaya falan başladı kızla aram biraz açılınca zikzak çizerek koşmaya başladım. geri zekalı ben öyle koşunca heyecan yaptı ayağı birbirine takıldı düştü. sakince gidip mendili kızdan aldım. öğretmen birden çemkirmeye başladı; arkadaşın düştü sen hala oyunun peşindesin vs. kız ben kazanacaktım diye ağlayınca öğretmen tekrar oynattı. mendili almıyoruz ikimizde kız ağlamaya başladı mendili alsana diye. neyse aldım mendili koşuyorum. kız bana kinlenmiş meğersem kız peşimden koşup sertçe dokunacağı anda sola kaçtım. kızın gücü boşa çıkınca yere kapaklandı. kolu çizildi. olan bana olmuştu. o günden sonra mendil kapmaca oynamama hoca izin vermedi.
not: beden eğitimi parasını vermediğim içinde oynatmamış olabilir tam hatırlayamıyorum.
bir arkadaşımı (söylerken utandım) soyunma odasında tamamen soyunuk bir şekilde kalorifer petekleğiyle ilişkiye girerken görmüştüm. "sıcacık lan aynı hissi veriyor" demişti bir de. iğrenç herif.
soyunmaya korktum.
tamam, arkadaş erkekçi olmayabilir, fiziğim düzgün olmayabilir, ama herif kalorifer peteğine dayıyor lan ben nefes alıyorum üstelik!
sınıf başkanı olduğum dönem aşık olduğum kız yüz vermeyince konuşanlar listesinin başına onun adını yazıp sınıf öğretmenine vermiştim. hoca listedekilerin hepsini tahtaya dizmiş, sert bir şekilde herkesin kulağına asılmıştı. bizimkine sıra gelince kızın uzun saçından dolayı kulağını bulamamış, "kulağın nerde kız?" diyerek daha da bir sert asılmıştı.
sonra o hocadan ben de dayak yedim. orası ayrı konu.
minik takıma futbolcu seçmeleri yapıyorlardı okullarda, sanırım trabzonspor'du.
futbol yeteneğim yoktu. oynamayı da izlemeyi de pek sevmiyordum. ama radyodan dinlemeye bayılıyordum.
o yıllar özgüven de tavan niyeyse. çocukluk işte. ota boka 'ben, ben' diye atlıyorum. kaldırdım parmağımı sınıfta.
okul bahçesinde olacaktı maç. sınıfa geldiler bi kaç kişi kaldırdık parmak. çoğu kaldıranı hoca yollamadı dersleri zayıf diye. benim derslerim iyiydi. hoca bana izin verdi.
bahçede giydirdiler bana şu halı sahada giyilen atletlerden. girdim maça. daha 10.saniyesinde bacak arasından top geçirdim. seçme yapan eleman dedi 'olm gel, çıkart üstünü, öğretmenin seni bekliyor sınıfta hadi git.'
sövdüm ben de. sınıfa çıktım. bi kaç dk sonra diğerleri de geldi. onlar da seçilememiş. gerçi bu seçilemeyenlerden bi kaç tanesi çok sonradan ts altyapısında uzun yıllar oynadılar.
işin komik bir yanı, seneye de aynısı oldu. yine katıldım seçmelere. bana doğru gelen havadan topa voleybol topuna vurur gibi elle vurdum. 3 dk sonra da maçı bitirip hadi dağılın dediler bugünlük bu kadar.
benim için komik bir anı, ama anlatınca çok da bir olayı yokmuş gibi geliyor.
Kışındı galiba 7 kişi falan okuldan kaçalım hadi dedik tam dolanıyoruz napalım ne edelim diye arkamızda müdür kulağımı çekti biz fark etmiyoruz tabi ee hadi çocuklar beraber gidelim dedi okula götürdü tek tek velilerimizi aradı ama çocuk aklı olunca ne yapacağımızı şaşırdık biri ağlıyor biri zırlıyor okuldan atılacak sanıyoruz biz kendimizi de bir şey olmadı tabi. Ah bu çocukluk..
Okulda olan bir olay değil ama ilkokul döneminde yasadigim bir anımı paylaşayım. ikinci sınıftaydım sözlük, o kadar fakirdik o kadar fakirdik ki öyle böyle değil anlatamam. O zaman daha köydeydik, annem o yıl bahçeye sebze ekmişti, ama sadece ektiklerinden kabaklar büyüdü diğer sebzeler hep kurudu.vefalı annem iyiki de ekmişti o kabakları yemin ediyorum sözlük o yıl kış gelinceye kadar kabak yedik, öyle böyle değil, her öğün kabak yemeği yiyorduk, sabah öğle akşam.
bir gün salak gibi öğlen tatilinde arkadaşımı getirmiştim eve mal gibi, kız da biraz zengindi sınıfta herkes tahta kalem kullanırken o kızın kalemi uçlu kalemdi, bizde silgi yok kızın silgisinin içinden ışıklar çıkıyor, herkese hava atıyor falan neyse yahu adama demezlermi senin evinde kabağın üzerine döküp yemek için iki kaşık yoğurt yok sen gidip elin veletlerini yemeğe getiriyorsun. neyse annem o yılın klasiği kabak yemegini ısıtıp getirdi yine sofraya o zaman ben bağırmıştım anneme yine mi kabak yahu diye, kurban olduğum annem hiçbirşey söylememişti o suskunluğu içime öyle oturdu ki sözlük anlatamam, keşke dilim lâl olsaydı da annemi kırmasaydım. işte böyle.
