uludağ sözlük yazarlarımızn bildiğiniz nur saçan, içi bereket kokan abi evlerimizde yaşadığı ilk deneyimdir.
misal ben ilk gittiğimde asansöre bindiğimde ablalarla binmiştim. sonra yanlışıkla onlarla beraber gitmişim az daha içeri giriyodum son anda uyardılar beni buraya abilerden başkası giremez diye çok korktum ve abileri bulmaya gittim. sonra bi şekilde buldum canım abilerimi. baktım çay koyuyolar hemen koştum yardıma. sonra çay sohbet derken başladık ders çalışmaya abi beni ders çalıştırırken dedim bi tuvalete gidiyim. tam gidiyorum yan odadan acayip sesler geliyo. bi abi açmış laptopta abla evi gizli çekim izliyo. o an tüylerim ürperdi hemen kaçtım gittim ve dedimki yeğen mesele abi olmak değil adam olmakmış.
ilk gün sonunda abi on numara yumurtalı patates yapmıştı hala tadı damağımda.
Ah be abi bok var takıyorsun o adamın cdsini.Sinirlenip basınca ben hocaya küfürü pek uzun sürmedi birlikteliğimiz.
Oysa ki ne kadar mutluyduk fifa oynarken...
ilkokul 7. sınıfta gitmeye başlamıştım. ilk başlarda herşey iyiydi güzeldi hiç kimseyi sikime takmazdım abiyi falan geceleri kalkar sigara içerdik şuan aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen orda yani o evde içtiğim sigara kadar action yaşatan başka birşey olmadı hayatımda.
Neticede bende çoğusu gibi bıraktım sonradan çünkü insanı dinden soğutuyorlar yahu. Ayrıca elimde dostoyevski kitabının alınıp atılmasıda son etmen oldu ve o gece ayrıldım evden bidahada hiç gitmedim. Ne abiler ne ablalar , ne nurcular ne süleymancılar anladımki herşey insanın kendinde biter kardeşim. insana , insanların fikirlerine ve insani değerlere önem vermeyen insanlarla birlikte olacağıma meyhanelerde ölürüm daha iyi.
