Yani çok ekstrem şeyler değil özel hissetmekten kastım. Sadece ben istediğim için, sadece beni düşündüğü için bir adım atarsa karşımdaki bu bana yeterli.
Önceleri ilkler özel hissettirirdi ama şu an ilk olmak pek ulaşılabilir bir meziyet değil gibi görünüyor. Sanırım tek isteğim olan bu konuda bile kafadan taviz vermiş oluyorum.
bana kalbinde aşkımla bakan gözlerini görmekten başka bir beklentim yok.
tutku da o bakışta, tüm zaferler, tüm yenilgiler... "haftaları ellerimde ufalayacak" güç de o bakışlarda, en zayıf ve savunmasız halim de. kafamdaki şeytanların yarısı o bakışta. kalbimdeki tüm sevgi.
romantik bir akşam yemeğinden sonra sabaha kadar ter içinde sevişmek de orada, saçının kokusuyla bir ömür geçirmek de.
beklentim; aşkının sonuna dek uzun kirpiklerinin gölgesinde yaşamak. orada yaşadığım bir dakikayı bin ömre değişmem.
fazla bişey beklemeyin derim. beklentilerinize karşılık gelen ise tam bir hayal kırıklığı olabiliyor bazen.
geç geleniyle dik duranı makbuldür derler bide ama bunun konumuzla alakası yok tabiki.
