uludağ sözlük yazarlarının kendilerini diğer insanlardan %100 veya % 100 e yakın oranda ayıran yönleridir.
mesela ben, asla korku filmi izleyemem. (bu enteresan bir yön değil diyorsanız, lütfen devamına bakın) aynı sahne gerçek hayatta bir ameliyat olsa hiç korkmadan izleyebilirim. sırf bu yönümü bildiğim için korku filmlerini ameliyat düşüncesiyle izlemeye çalıştım * ama başarılı olamadım. farz-ı misal; önceki gün arkadaşımla bir ameliyatın videosunu izledik ve hiç korkmadım ama korku filminde 1 damla kana tahammülüm yok.
sıçarken osurmayabiliyorum. ilginç bir oto-kontrol mekanizmam var. bazen düşünerek boşalıyorum. gözüm açık uyuyabiliyorum. daha bir çok ilginç özelliğim var. msnde devam ederiz.
her gün ama her gün olmak üzere, gün içerisinde birkaç defa olmak üzere geleceğe yönelik planlarım değişiyor. insanoğlunun alternatifi çok olunca aynı doğrultuda da karar vermezi zorlaşıyormuş.
acaba ziraat mühendisliğinden bu sene mezun olunca kpps den memur mu olsam yoksa babamın süt fab. sında mı çalışsam; eğer babamla çalışırsam hangi mevkide çalışsam... ...
ya bıktım kendimden... abartısız bıktım. sadece bu meslek iş konusunda filan da değil her konuda bir insan kararsız mı olur ya kafayı yicem nasıl bir çocuğum ben... intihar etcam lan en sonunda... ben benim .mk.
solağım fakat bildiğimiz solaklardan değil. elimi 180 derece döndürüp yazıyorum sözlük. hatta hala aklımdadır lise,dershane vb. ortamlarda yazış şeklim hep dikkat çekmiştir.
dolmuş, gişe, büfe, kasa ve benzeri mekanlardaki tanımadığım insanlarla konuşmaktan, yol sormaktan, "afedersiniz, saat kaç acaba?" demekten, hastanede derdimi anlatmaktan, yeni arkadaşlar edinmekten ve onların isimlerini sormaktan korkuyorum.
