Arkadaşımla ankarada göksu parkına gitmiştik. Daha sonra dalmışız. Metroyu kaçırdık. Otobüs de yok. Orda mahsur kaldık. Daha sonra sırf taksi parası vermemek için gecenin bilmem kaçında bir arkadaşı aradık. Çocuk arabasıyla geldi, belli uykudan uyandırmışız pijamalıydı. Bizi bıraktı. Sırf bir öpücük için..
Gecen gun ankarada bir isim vardi tek basima gitmek durumundaydim ve randevuma 7 saat vardi once biraz kitap okuyum vakit gecer dedim 1 saat gecti yok olmuyo googden hemen ankarada gezilecek yerler diye arattim aldim telefonun navigasyonunu birde ankarakart. Hamamonude gitim ordan ulucanlar cezaevi muzesi orasi gercekten cok etkileyiciydi deniz gezmislerden necip fazila kadar bircok turk tarihinin onemli sahsiyetlerini barindirmis cezaevi, neyse oradan etnografya ve medeniyetler muzesi en son da kizilay derken benim icin ilginc ve guzel bir deneyim oldu. Fotograf cekmeyi ve gezmeyi sevdigim icin baska sehirlerde gerceklestirmeyi dusundugum eylemdir.
3-4 sene öncesi arkadaşımla gezerken yerde yatan bir adam gördüm adam yerde çırpınıyordu koştuk tabi hemen yanına nesi var falan diye. yanından da iki tane teyze geçiyordu siz erkeksiniz siz bakın dedi. adamın iki metre ilerisindede kağıt toplayan bir adam vardı. yerde yatan adamı gördü ama hiç oralı olmadı neyse... Adamın yanına gittik ağzındanköpükler çıkıyor dedim herhalde epilepsi nöbeti geçiriyor. O anki panikle ne yapacağımı bilemedim arkadaşa git su bul dedim bende ambulansı arayacağım dedim. ben ablulans der demez adam kendine geldi elini uzattı kaldırdım ayağa..kağıt toplayan adam ve iki kadın bizi izliyor tabi halen..adam kalktı ayağa iyi misin dedim iyiyim dedi. ambulans çağırıyorum dedim yerdeydin kafanı vurmuşssundur belki falan dedm. yok gerek yok ambulansa dedi ısrar ettim yok gerek yok dedi. tamam geçmiş olsun o zaman dedim...bir dakika dedi cebinden bir şey çıkartıyordu. huylandım.. adam cebinden bir ilaç kutusu çıkartdı. ilacım bitti bana ilaç alır mısın dedi. Tamam dedim içimden bu adam yolunda. Bende para yok falan filan adamı yolladım. Kağıt toplayan adam yanımıza geldi. Bu adam numaracı dedi her gün bu numarayı yapıp milletten para koparmaya çalışır dedi. Benim köprük diye adlandırdığım şey ise meğer adamın tükürüğü imiş. Bir kaç hafta geçti aynı adamı bu sefer kendi mahallemde gördüm yine aynı şekilde yerde çırpınıyordu ama bu sefer kağıt toplayan adamın yerinde ben vardım...
ilk entry'deki arkadaşın anlattığına benzer bir olayı bir keresinde istemeden yaşamıştım. ankara'dan istanbul'a gitmek isterken edirne'de bulmuştum kendimi. sonrasında madem geldim oturup bir çay içeyim dedim de öyle geri döndüm. her şey nasıl oldu ben de bilmiyorum. deneyimlerim çok ilginçti hiç sormayın.
çocuktum, ufacıktım, zira yine bir eylem ve kızılay yolları kapalı, metroya binmem gerek tabi, bindimben de , indiğim durak ulus yerine ivedik, hal böyle olunca karsıya geçersin ters yöndeki trene binersin ki herkes durağı kaçırabilir, oysa ben çocuk ne yaptım, yukarı çıktım, turnikelerden geçerek kartımı tekrar bastım ,asağı inip ters yöndeki trene bindim ve gittim, o an bana göre doğru olan buydu. kimsenin hakkına girmemeliydim, çocukluk başka birsey..
