Sona ermesi.
Mümkünse doğal yollardan...
Bir yaşam amacım vardı, kaydı gitti.
Kafamda her an beni çağıran bir eyleme dur dedirtmişti.
Artık hissiz ve hiçlik ile başbaşayım...
Beni üzen herkesin benden en az bin kat fazla üzülmesi, hayatının alt üst olması. Ben üzüldükten sonra insanlar mutlu olsa ne farkeder, işlerini kaybetsinler, eşleri yüzlerine bakmasın. bir tek çocukları olursa, onlara bir bela gelmesin.
Daha çok genç hatta çocuk.
Niye böyle oldu bilmiyorum.
Bir şansım olsaydı kendimi feda ederdim hiç düşünmeden.
Bazen uyanınca kabus olduğunu düşünüyorum ama gerçek.
