--spoiler--
Keşke tanımasaydım seni
Omuzlarıma bu kadar yük binmezdi o zaman
Gözlerim ağlamayı bilmezdi
O kadar sık kalbim çarpmazdı böyle delicesine
Benim de ellerim sımsıcak olurdu mutlaka
Geceleri asla uykusuzluk çekmezdim sabaha kadar
Rüyalarım hatta tatlı hayallerim olurdu
Dugusuzca düşünmezdim yokluğunda günlerimi saatleri hep
Hiç üşümezdim böylesine ölü soğukluğunda
Hırsım takip etmezdi beni, kötü kader
Kan çağına dönmezdi gözlerimin ta içi
Kayan yıldızlardın bende farklı dilekler tutardım
Duyardım, anlardım yanımaşımda konuşulanı
Hayretim bu kadar artmazdı o zaman
Bende gülerdim zaman zaman
Deniz ve mehtap benim için önemli olurdu
Hele kara saplı bıçak dostum olmazdı sırtımda
Güneşsiz dunyamda kavrulmazdı ciğerim
Beynim ise böylesine hırçın ağlamazdı
Kar yüreğime damla damla vurmazdı
Göz yaşlarım ruhumu daraltmazdı, benliğimi sıkıştırmazdı
En tiz sesi ile çığlıklar atmazdı göğsüm
Simsiyah yankılar oluşturmazdı uykumda
Saçıma sakalıma bende bakardım
Delicesine bütün gücümle sigaramı çekmezdim
Yada keşke tanımasaydım seni
Keşke
Kara saplı dostum olmazdı
Kar yüreğimde damla damla vurmazdı göz yaşlarımı
Dedim ya ulan keşke tanımasaydım seni
keşke, hayatımın bu zamanlarının seyrini belirleyecek dönemlerimde, geçersiz ve gereksiz bir insana altı yılımı vermeseydim; zaman kaybı en büyük kayıpmış...
keşke, ideallerin bu ülkede gerçekleşmesi için sırtını dayayabileceğin bir dayın olması gerektiğini ve yukarıda verilen keşke içindeki kişiden vazgeçmem gerektiğini daha erken idrak edip üniversite sonrası yurtdışına yerleşseydim; artık çok geç...
