https://galeri.uludagsozluk.com/r/1033859/+
Zaten 1 oyun olan hayat ile dalga geçmek ve inception a selam çakmak adına oyun içinde oyun içinde oyun şeklinde olabilen hayatlardır.
sanırım boğazımı becerdim. kendi kendime hem de. yetenekliyim. ama sadece kendime zarar vermekte. öksürürken boğazım patlayacakmış gibi hissediyorum artık. ulan oturdum boş boş tekrar babam ve oğlum'u izledim be. amaç? bilmem. "bahane olsun"du belki de, bilemedim. çok boş lan. valla, şu hayat öyle boş. hani kartal diyor ya "ya ben mabel matiz'le murat kekilli'yi birbirine karıştıyom. klibine rock müzik yapıyo sanıyom. serdar ortaç müziğe küstü sandım 3 gün oturdum ağladım. 40 yılda bi' bayram namazına duran adam gibi yanımda kimse yoksa n'abacağımı bilmiyom. orhan baba çalıyo kolbastı oynuyom. bitmişim ben" tam olarak o işte.
sadece yaşıyorum hepsi bu. abartılacak bir yanı yok. Bence hayata gereğinden fazla anlam yüklüyoruz. Diğer hayvanlardan tek farkımız yaşadığımızın farkında olmamız.
inişli çıkışlı, kah güldüğüm kah ağladığım ama yaşanmaya değer olan hayatlardır.
Hayat adil değil evet, bazen olaylar istediğimiz gibi seyretmiyor ona da tamam. Küçükken düşlediğimiz şeylerin en ufak zerresi bile büyüyünce uğramıyor eyvallah ama hayat işte.
Hepsi hepsi hayat nasıl olsa. Bir şekilde ayağa daha güçlü kalkıp devam etmeli.
Bob marley'in dediği gibi: get up, stand up, don't give up the fight.
Şu anda öyle çıkmazda hiasettim ki ölmek istiyorum. Ama gündüz uyurken rüyamda öldüğümü sanıyordum. Bir türlü kalkamıyordum yataktan. Uyanır gibi oluyordum sonra yine sarhoşluk. Diyordum ki ölüyorum galiba. Sonra diyordum ki keşke şimdi uyansam, kalksam da yaşasam. Yaşamak istiyorum. Gerçekten yaşamak istiyorum diyordum. Rüyamı hatırlama vakti geldi bence. Ben galiba yaşamak istiyorum.
