Sırtımdaki yükleri en yakın harfiyat çukuruna boşalttım, vitesi boşa aldım; saldım rampa aşşağı.
Elimde bir canım, sevdiklerim ve geleceğe dair kocaman umudum var ya, artık üzemezsin beni.
ayrıca,
senin güzel olduğunu düşünenlere kızıyorum.
belki bize ya da onlara güzel yönünü gösterdin bazı bazı. ama ya göstermediklerin? bir anda silip unutalım mı onları? ben asla unutmam kaç insan kaç canlı ne acılar ne işkenceler çekti. bu yüzden, bana istediğin kadar iyi ya da istediğin kadar kötü ol, ben sana hep kızgın olacağım.
sana güzel diyenlere de.
Sevgili hayat, aslında şuan çok kibarım yaşattıklarından sonra sevgili demem saygımdan bilmiş ol. Neyse konuya dönelim. Neden filmlerde ki kadar merhametli değilsin ki ? Neden yaşattıklarının sonu huzur değil de acı ? Benim karşıma harbi seven birini çıkarmadın. O sevimli iyi yakışıklı erkekleri nerende sakladın ? Hadi çirkin olsun neden sevmedi kimse hı ? Suç bende değil hiç kıvırma. Yani tamamı bende değil. Etrafımdakileri inadına mutlu ettin. küfürü sayende öğrendim neden yaptınki masum, temiz, ahlaklı bir insandım ben. Hadi her acıyı verdin de niye dayanmam için tek bir umut vermedin ?
hayatta her şeyim mi kötü gider ? her şey mi yolundan çıkar ? bu hayat kıskanıyor bence beni. güzelim hayatıma illa gelip çomak sokuyor. ama ben napıyorum? üstesinden geliyorum. anam ağlıyor ama sonuç başarılı oluyor.
hayat bayat bi ekmek sert bi tokat veya
hayat ağrıyan bel sürekli boş bi sokak
hayat önüne körce bakmak hep ve sona kalmak
hayat 26 yıldır yokken varım sanmak
hayat kavgam çok yalan biraz da doğru dahası hayat gebe
sürekli sorun doğurur ve dahası hayat para cep boşalır dolar gözler
eğer buysa hayat yaşıyorum ben tamam sözde
hayat bekler en ummadığın anı
bir anda anlarsın ki hayat en ummadığın andır
hayat pahalı çünkü insan ucuz hayat tatsız
her şey komik gelir gülersin biraz kalırsa şansın
hayat sabah 6 akşam 8 14 saat mesai ve hayallerine varman için binlerce vesait
hayat hain hayat zalim hayat batıl hayat katil hayat yarın değil aslında hayat daha dün...
