Hiç bir hayat felsefem yok. Yaşa gitsin işte. Karşıma çıkan zorluklarla mücadele ediyorum. Sorun yoksa süper. Fazla Bir beklentim de yok zaten. "Sağlık olsun yeter" sözü hayat felsefem olabilirmiş bak.
Öğrenebileceğin her şeyi öğren, yapabileceğin her şeyi yap, deneyebileceğin her şeyi dene. Ve hepsinden önemlisi kaybedeceğini bilsen bile savaşmaya devam et. Hayat kısa ve bir bakıma anlamsız. Kendimi özgürleştirebileceğim kadar özgürleştirmeyi amaç olarak ediniyorum.
insanlara, benimle ilgili ön yargılarını haklı çıkaracak davranışlarla muamele etmek. böylece beni tanımaya tenezzül etmeden hakkımda atıp tutma hakkını kendinde gören hadsiz insanları kendimden kilometrelerce uzakta tutmayı başarabiliyorum. özetle, sevgimi hak etmeyen hiç kimseye * kendimi sevdirmek adına herhangi bir özveride bulunmuyorum. iyi niyetli ön yargılar geliştirene ne mutlu. ne mutlu ki kendisini yarı yolda bırakmayacak sevgi dolu bir dost edinmiş oluyor kendisine. ama hakkımda etiket yapan uzak dursun mümkünse. fitne fücura karnımız tok neticede.
çok ilkeli sayılırdım ancak belirlenen net bir vizyonum hiç olmadığında buna yönelik bir misyonda gerçekleştiremedim. sonuç olarak günlük yaşıyorum bazen haftalık.
Şundan bir ay önce sorulsa birkaç şey sallardım ortaya ama artık neyi felsefe edinsem, neyi nasıl yapsam; güneşli havayı nasıl değerlendirsem, geceyi nasıl karşılasam.. hiçbiri hakkında hiçbir fikrim yok.
Ne oldu, ne bitti pek mühim değil de şu ruh halimi ve düşünce tarzımı iyi anlamda dönüştürmeye başlarsam yararıma olacak. Yoksa beyin de akıl da sağlık da elden gideya.
