Çocukken ettiğim dualar kabul olurdu. Şimdi dua etmeye korkuyorum. Ne zaman dua etsem dilediğim şeyin tam aksi gerçekleşiyor. Belli ki Allah beni sevmiyor.
Evimde uzanmak istiyorum. Yalnızca bu. Gündüz Ev işleri, bir telaş ile geçiyor. Akşam olunca da oğlum "dedemlere gidelim" diye tutturuyor. Çok mu şey istiyorum? Camın önünde sopa yutmuş gibi oturuyorum şu an nefes alabilmek için.
