tüm süper kahramanlara özel bir ilgim var. Nerdeyse türkiyedeki kahramanlı tişörtlere sahibim, çizgi romanlara da. Çoğunun ismini, özelliklerini de biliyorum. neymişim ben ya.
ilk defa duyduğum bir şarkıyı beğenirsem hemen ezberlerim ve sesim ne kadar berbatta olsa evde bağıra bağıra onu söylerim. 1 hafta sonra haliyle şarkıdan nefret etmiş oluyorum.
herşeyin pis olduğunu düşünüyorum. cafeye gidip bardağı bile 50 kere kontrol edip birde içine üflüyorum. sırf bu şüphe yüzünden iştahım kaçıyor. canım yemek yemek istemiyor artık.
hani boxer'larımızın lastik bandı olur ya, işte otururken onu çekip şak diye belime, karnıma yapıştırıyorum ve bundan aşırı zevk alıyorum. inşallah yalnız değilimdir bu konuda.
