mesaja hep kücük harfle baslarim neden yaptiğim hakkinda bi fikrim yok yazmadan önce kücültürüm o harfi liseli olduğum zamanlarda telefondan kopya yazip arkadaslara gönderirken bile kücük harf yapardim. bidaha olsa bidaha yaparim.
sözlüğe yazar olduğum zamanlarda "madem entry girerken virgüller, noktalar, tanım yapma zorunluluğu, sözlük formatı vs. bu kadar önemli, neden cümleler küçük harfle başlıyor" gibi kendi kendime sorduğum sorular.
aşırı sinirlendiğimde karşımdakine zarar vermemek için, kendimi kapatıyorum, aynı evde yaşadığım birisine sinirlenirsem de bir odaya kilitliyorum kendimi ve sinirimin geçmesini bekliyorum.
Tuhaflığımın olmaması.benim yok.aslınd a tuhaflığım olmamasıda bir tuhaflıktır.yani tuhaflığım var.aa saçmalama saatim gelmiş,neyse ben yatayım bari.buda böyle gereksiz bir entrydir.
türkçe'yi kullanırken hata yapanlardan nefret ediyorum. kendim de mükemmel bir bilgiye sahip değilim ama, en azından bildiğim kadarını en iyi şekilde yansıtmaya çalışıyorum; -de'leri ayrı yazıyorum, bir şey, her şey yazarken ayırıyorum. hoşlandığım kızın Türkçe'ye hakimiyeti zayıf olduğu için ondan ne kadar soğuduğumu tahmin edemezsiniz.
ek bir bilgi; stresli olduğum zamanlarda kesinlikle uyurgezer oluyorum ve vardığım yerde uyanıyorum.
yaklaşık 4 aydır (yeni farkettim) yatağımda yorganın altına girmiyorum. önce üstünde yatıyorum yorganın,hafif üşüyünce ucundan kıvırıp belime kadar olan kısmı örtüyorum,biraz daha üşüyünce iyice kendimi kundak yapıp sarmalanıyorum (işte bu en sevdiğim an oluyor). böyle çevrelemesi falan çok hoşuma gidiyor,sanırım annem bebekliğimde beni hiç kundaklamadı ve ben bunun eksikliğini yeni yeni ve psikopatça gideriyorum. yarın öbür gün herhangi bi gazetenin 3. sayfa haberlerinde "insan derisini yüzüp,yorgan yaptı,kendini kundakladı." başlığıyla bana rastlayabilirsiniz,ne de olsa bu işler hep böyle başlıyor.
şimdiden edit : ööeh,"insan derisinden yorgan" çılgınlığı ters peristaltik harekete neden olmak üzere,gidiyorum.