eve dönerken köşeyi dönünce patlamış mısır yiyen latif doğan, poğaça kemiren kahtalı mıçı veya elinde çello olan ceylan'la karşılaşmak. korkudan sıçacak gibi olur insan.
gece uykudayken, sinek, örümcek bilümum börtü böcek türevlerinden birinin yolunu şaşırıp, içinde hınzır ögelerin bulunduğu veya gülümseten bir rüya görürken kısa süreli de olsa ağzımı açıp yutkunma anında, ağzıma bu haşeratların birinin yolunu şaşırıp girmesinden korkuyorum. olmaz demeyin ufak da olsa bir ihtimal. ayrıca bir yerde okumuştum her insan yılda 10- 15 böcek sinek farkında olmadan yiyormuş. böyle yukardaki gibi bir ihtimal de, pek ala olabilir.
berberde traş sonrası kafa yıkatırken boğulmaktan çok acaip korkuyorum.
yıkamaya başladığı anda panik oluyorum nedense.
halbuki gayet iyi yüzme biliyorum ve nefesimi d tutabiliyorum.
kendimi ben bile anlamıyorum artık.
pisuvar fobisidir. evet pisuvara işeyemiyorum. küçükken okulun tuvaletlerindeki pisuvara işerken hep arkadaşların şakalarına maruz kalmam bunun nedeni. hangimiz kalmadık ki. tuvalet boşken bile kabinmi mabinli bir yere girerim.
bazıları hiç de tuhaf olmayan fobilerdir. örneğin;
yılan fobisi, köpekbalığı fobisi gibi korkular bize ağaç tepelerinde yaşayan atalarımızdan mirastır. özellikle yılan o kadar çok insasının ölümüne yol açmış ve hâlâ da insan ölümlerine neden olmaktadır ki böyle bir fobi tuhaf falan olamaz. ofidyofobi* fobiler arasında kişinin yararına olan az sayıdaki korkudan biridir.
haaa, benim çocukluğumda yaptığım (ve artık bir nebze de olsa yendiğim) gibi televizyonda yılan görünce koltuk tepelerine tünemek işin bokunu çıkartmaktır. o ayrı.
