lisede turnuvaya katılmıştık sınıfça. fenciydik o zamanlar. gruplardan çok fazla şans verilmemesine rağmen bir şekilde çıkmıştık. zamanın futbol otoriteleri fencilere ptt 1. lig kadar değer verirken tm'cilerin statüsü spor toto süper lig ayarındaydı. sosyalciler ise premier ligti. zorlu bir gruba düşmüştük. şans verilmemesine rağmen gruplardan çıkmayı başarmıştık.
gruplardan çıktıktan sonra karşımıza amerikan futbol takımı gelmişti. oynadığımız oyun bildiğimiz fütboldu fakat oynadığımız herifler doğuştan amerikan futbolu oyuncularıydı. mottoları ''önümüze geleni tekmeleriz''di.
bakın durumun özeti şuydu. biz ortasahada 4 kişiydik. memo, reşo, ramazan, ben. reşo halısahanın demirlerinde tost oldu, öldü. memo hayata kollarımda yenik düştü. ben ise ayaktaydım. ama sadece bir süreliğine.
ayakta tek ben kalmıştım. top ortasahada yuvarlanarak bana geliyordu. topla birlikte gelen biri daha vardı. kendisi (dota 2 oynayanlar bilir) spirit breaker gibi koşuyordu bana. top bana geldi, topu kenara çektikten sonra çalım atıp ilerleyecektim ki ''küüttttttttt'' diye bir ses geldi.
hakem olan egsosuna patlıcan tıktığımın beden hocası faul vermemişti. yok bir şey kalk demişti. kalktım evet. kalktım ve maçtan çıktım aq. kenarda derin düşüncelerle tam kemiğime isabet eden tekmenin bacağımda yaratmış olduğu atmosferi inceliyordum. 1 hafta yürümemi engelleyen tekme.
tekmenin izi üzerinden en az 5 yıl geçmesine rağmen varlığını korumaktadır. bana liseden hatıradır. beni bilardoya yavaştan başlatandır kendileri ayrıca.
ilk ve son anım. 5. sınıfta kızlı erkekli pet şişesiyle futbol oynamaya çalışmıştık, erkekler hunharca kızların bacağına çelmeyi takıyorlardı, hayatımda o kadar yorulup o kadar çaba harcayıp da bir pet şişeyi kapamadığım kadar kendimi çaresiz hissetmemiştim. futbol oynayabilen insana o zaman saygı duymaya başladım.
gol atıldığında ayağa kalkıp goooll diye bağırdım.
bir baktım Marmaray görmüş öküz gibi millet bana bakıyor.
meğersem karşı takım atmış golü.
biraz erkek arkadaşımı zor durumda bıraktım o oldu!
Lisede matematik hocamızın da oynadığı bir maçta. Hocamız Ziya isimli, ekonomik boy lakaplı, yerden bitme, 1.50 metre uzunluğunda arkadaşımıza defanstan forvete doğru alda at dercesine orta ile şut arasında bir top gönderir. Fakat top serttir ve bir o kadar da sert gelmiştir. Oysa Ziya birazdan farkına varacaktır durumun.
Olacaklardan habersiz olan Ziya, topu minnacık göğsü ile yumuşatmak ister ve fakat topun Ziya'ya çarpmasıyla Ziya 30-40 cm geriye savrulup düşer. Top ise Ziya'nın az önceki pozisyonunda sekiyordur.
Bizler ise an'ın komikliği ile gülmekten kırılırız.
