başlığın ilk entrysine hitaben , Hiçbir millet yoktur ki, ahlâk esaslarına dayanmadan ilerlesin. bu sözü söyleyen biri nasıl "dini ve namusu olanlar aç kalmaya mahkumdur" diye bir söz söylesin?
Din, lüzumlu bir müessesedir. Dinsiz milletlerin devamına imkan yoktur. Yalnız şurası var ki din, Allah ile kul arasındaki bağlılıktır.
Milletimiz dil ve din gibi kuvvetli iki hazineye sahiptir. Bu faziletleri hiç bir kuvvet milletimizin kalp ve vicdanından çekip alamıyacaktır ve alamaz
bu sözleri söyleyen biri dinsizliği nasıl övsün lan?
yalancı yobazların favorisi "dini ve namusu olanlar aç kalmaya mahkumdur." sözü imiş!... sözün kaynağı kazım karabekir'in hatıratı. kazım karabekir'in kendisine böyle bir söz söylendiğine dair kendisi dışında tek bir şahidi yok!...
kazım karabekir'in hatıratını okumayanlar bu şahsın ne karakterde bir kişi olduğunu bilmezler. herkese alıp okumasını tavsiye ederim. aklınıza "çocuklar duymasın"daki seyyar tayyar karakteri gelecek... ne kadar güzel gelişme olduysa muhakkak kendisi önce düşünmüştür! muhakkak onun tavsiyesi ile olmuştur!
öyle kıskanç bir kişidir ki milli marş yarışmasında kendisinin yazdığı değil, mehmet akif'in yazdığı şiir seçilince, şiirdeki "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" sözünü bahane ederek, "efendim düşmanlarımız bize na-medeni diyorlar. biz medeni olduğumuzu ispat davasında iken böyle laf mı olur?" diye istiklal marşını yerden yere vurmuştur.
yine de istiklal harbimizde emeği geçmiş bir kahramanımızdır. bu hallere düşmeseydi, iftiraları kendisinin de mücadele ettiği yobaz takımının diline pelesenk olmasaydı, sadece iyi yönleriyle anardık ama ister istemez gerçekleri ortaya dökmek zorunda kalıyoruz.
uğur mumcu'nun "kazım karabekir anlatıyor" isimli kitabından, "medeni bilgiler" isimli
m.kemal'in kendi yazdırdığı kitaptan, cumhuriyet gazetesinin 90'lı yıllarda verdiği kitap eklerinin birkaçından yaptığım alıntılarla, ilgili mahkeme tarafından "atatürk'e hakaret" gerekçesiyle hapis cezası almama(!) ve 2 dolu sayfalı sabıka kaydıma yeni bir paragrafcık eklenmesine vesile olan sözlerdir.
işte cehapenin özlediği türkiye...
açıkçası ata'nın her sözü kıymetlidir, favoridir, hiçbiri laf olsun diye söylenmemiştir. ama illaki bir tane seçmek gerekiyorsa, ben şunu seçerim:
Dünyada her şey için; medeniyet için, hayat için, muvaffakiyet için en hakiki mürşit ilimdir, fendir.
ilim ve fennin haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalalettir.
1. Biz Türkler, bütün tarihimiz boyunca hürriyet ve istiklâle timsal olmuş bir milletiz.
2. Ne kadar zengin ve müreffeh olursa olsun, istiklâlden mahrum bir millet, medenî insanlık karşısında uşak olmak mevkiinden yüksek bir muameleye lâyık sayılamaz.
3. Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir. Ben milletimin en büyük ve ecdadımın en değerli mirası olan bağımsızlık aşkı ile dolu bir adamım. Çocukluğumdan bugüne kadar ailevî, hususî ve resmî hayatımın her safhasını yakından bilenler bu aşkım malumdur. Bence bir millete şerefin, haysiyetin, namusun ve insanlığın vücut ve beka bulabilmesi mutlaka o milletin özgürlük ve bağımsızlığına sahip olmasıyla kaimdir. Ben şahsen bu saydığım vasıflara, çok ehemmiyet veririm. Ve bu vasıfların kendimde mevcut olduğunu iddia edebilmek için milletimin de aynı vasıfları taşımasını esas şart bilirim. Ben yaşabilmek için mutlaka bağımsız bir milletin evladı kalmalıyım. Bu sebeple milli bağımsızlık bence bir hayat meselesidir. Millet ve memleketin menfaatleri icap ettirirse, insanlığı teşkil eden milletlerden her biriyle medeniyet icabı olan dostluk ve siyaset münasebetlerini büyük bir hassasiyetle takdir ederim. Ancak, benim milletimi esir etmek isteyen herhangi bir milletin, bu arzusundan vazgeçinceye kadar, amansız düşmanıyım.
4. Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz. En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır.
