geniş açıdir.. uzaktan bakiyorum yani.. hatunlara bakis acim ise dik açı.. dik dik bakiyorum bildigin.. kalkip gidiyorlar onlar da.. inciniyorum.. ayip lan.
kimsenin bedeni beni ilgilendirmediği için sana nasıl bakıyorsam ona da öyle bakarım. toplumca milletin amının götünün çetelesini tutmaya bu kadar meraklı olmayı ne zaman bırakacağız merak ediyorum.
Eşcinselliğe bir bakış açısı geliştirmiyorum. Eşinsellere de.
ve ben bir eşcinselim. Şu an yirmi iki yaşındayım bunu ilk kez söyleyebildiğimde 18 yaşımdaydım. Itiraf edebildiğim ilk kişi hayir hayir yok oyle bir sey ben hiç fark etmedim sen normalsin diye konuyu kapattı. Oysa ben zaten normaldim. Ilk defa birinden hoşlandiğim zaman daha çükümün kalkmadığı zamanlar hani şu cennet pilaji otopark olmamışken ha işte tam da o zaman bir erkekten hoşlanmaya başladım. Gece onu düşünür sabah ona uyanırdım. Bütün günümüz okulda beraber geçerdi. Sert bir çocuktu. Yaşı benden büyüktü birkaç sene okula geç başlamıştı. Kavgacıydı. Ona okuma yazmayı ben öğrettim. Boksördü ama sigara içerdi. Mutlaka bıçak taşırdı. Ikimiz de çok küçüktük. Ölümüne masumduk amk. O benim kalp atışlarımı hızlandıran ilk kişiydi. Uyuşturucu ve adam yaralamadan ceza aldı diye duydun. Islahevinde hiç ziyaret etmedim. Nerede kaldı etti hiç oğrenemedim. O gittikten sonra bir kızla birlikte oldum. Kimseye onu sevdiğimi söylemedim. Hala kimse onu bilmez. On dort yaşımdayken başka bir erkekten çok hoşlandım. O da boksördü. O da kavgacıydı. O çok yakışıklıydı. Varlıklı bir ailenim çocuğuydu belki de bu yüzden hiç ceza almadı. Ben bir yaş büyüktü şu an yurt dışında yaşıyor. Kimseye itiraf etmedik. Hatta kendimizden bile sakladık. On sekiz yaşımdayken biri oldu hayatımda bir gece birlikte uyuduk. O da bir yaş büyüktü benden. Bana bir eşcinsel ilişkisini anlatmıştı en çok ona güvenmiştim. Fakat çocuğun 6-7 yıllık sevgilisi vardı. Çocukluğundan beri birlikte olduğu gerçek bir kız. Toplumun yadırgamayacağı. Sonra küçük bir adam tanıdîm bir yaş küçüktü benden. Daha küçük gosterirdi. Şimdi şimdi adam oldu. Ben bir hamle yapmadan eşcinsel olduğumu anlayan ilk kişiydi. Hala gorusuruz. Hiç sevgili olmadık. Çünkü sert adamlardık. Vay amk. Sikeyim böyle hayatı. Eşcinselliğe bakışım bu sözlük ortalamasında hayalini bile kuramayacağınız hatunlarla birlikte oldum ve oluyorum da. Bu seneye kadar eşcinselliğimden o kadar korktum ki. Bunu gizlemek için hep sert oldum dovuş sporlari farkli seyler vs. Fakat bitti artik. Gerek artik tamamen ergenlikten siyrilmis olmak gerek ise ekonomik ozgurluk maddi durumumun iyi olmasi vs bu cesareti bana veriyor artik. Kimseden gizlemek için cabalamıyorum. Artık utanmıyorum. Artık erkekler bana yasakmış gibi gelmiyor. Iş dünyasında artık saklamam gereken insanlar yok etrafimdakiler profesyonel yakin arkadaslarim da bunu yadirgamayacak insanlarla dolu. Resmen bir esaretten kurtulmuş gibiyim. Ben eşcinselim. Ben erkeğim. Erkekleri de seviyorum. Bundan da utanmıyorum. Pozitif ayrımcılık da istemiyorum zaten bu saatten sonra bana negatif ayrımcılık uygulamaya da kimsenin gücü yetmez. Olmadı biri çok canımı sıkarsa namluyu ağzına sokarım. Hayatımda olan kadınlardan bile escinselligimi saklama geregi duymuyorum artik. Artik daha cesurum. Artik daha benim. Artik daha güçlüyüm. Eşcinselliğim ile mutluyum.
metro çıkışı bir arkadaşı beklerken şahit olduğum o gay'lerin aşkı * temalı sahne sonrası bütün bakış açım tamamiyle tepe taklak olmuştur. ben böyle bir aşk yaşamadım arkadaş. yer metro olduğu için, biri diğerini yolcu ediyordu, ama ayrılamıyorlar böyle, film gibi ya, ben orada yarım saat boyunca kök salaraktan arkadaş bekleyeyim onlar yarım saat boyunca doyamasınlar birbirlerine, vedalaşamasınlar. hatta bir kere de vedalaştılar ama dayanamayıp geri döndü, sarıldılar tekrar. çok özendim yemin ediyorum.
neyse, sözün özü, onlar da aşk yaşıyor, olay sadece o sizin anladığınız gibi değil canlar.
