evlilikten beklenenler, baba ocağında eksikliği buz gibi hissedilen şeylerdir.
neden mi?
insan neden evlenir, yuva kurmak için.
neden yuva kurmak ister, aile olmak için.
neden ailesi varken başka bir ailesi olsun ister, yaşayamadığı tüm ukdelerikendi ailesinde yaşayabilmek için.
komik aslında.
mesela benim babam öküz bir adamdır. ekmek elden su gölden yaşasın ister. hiç bir şeyiçin kılını kıpırdatmaz.
kendi şehveti için kıpırdattığı zamanlarda daiki nokta atışı yapmış. ben ve kardeşim.
şimdi babam öküzdür demiştik ya, örneklendirelim.
para isteyemezsin, kafanı siker.
faturaları ödemez, elektiriksiz, susuz kalırsın.
kendi zevki için gezer, eğlenir eve ekmek bile almaz,çalışmazsan aç kalırsın.
ağzından duyulmuş en güzel söz''kumanda nerde?'' ya da ''su getir.'' olmuştur, sövmezsin bile.
neye sinirlense ''ejdadını siker'', ''anasının amı''na sokar.
emeğine saygı duymaz, bu çok pişmiş, bu az pişmiş, ben bezelye asla yemem...
boklu donuna kadar her şeyini ütülü ister, ütülmeyince kızar, gerekirse seni ütüyle yakar bile.
cep telefonunla konuşursun kim aradı diye sorar.
sormasın diye sms atarsın cevap gelince ne yazdı diye sorar.
bu liste ortalama 24 adet silen tuvalet kağıdını 10 puntoda yazarsan doldurabilecek uzunluktadır.
şimdi ben evlenmek istiyor muyum? evet.
peki ya neden?
bir eşim olsa da ruhumdaki çatlakları sıvasa diye.
birazcık aşım olsun olmasın önemli değil ama bir dirhem huzurum olsun diye.
bi iki evladım olsun da, sevgi uğruna can nasıl verilirmiş, kendini evlada adamak neymiş babam görsün diye.
soktumun parasının aile yanında kayda değer bi bok olmadığını görüp de utansın diye.
eşimle bi koltukta sıkış tepiş film izlerken, ''iyi ki sevmişim ve evlenmişim'' diyebileyim diye.
beklenti denen şey ruhumuzun açlığı değil mi?
bırakın 3 günlük dünyada biraz da biz doyalım.
